Σελίδες

Πέμπτη, Οκτωβρίου 25

...αντέχω...



Σήμερα λέω ν’ ακούσω μια μεγάλη ...ροκιά...

..δεν έχω χρόνο για να σκεφτώ

...δεν έχω χρόνο να επικοινωνήσω μαζί σας

...αντέχω...

..η μάνα είναι ξανά σπίτι..

..ακούω τη ροκιά μου δυνατά και ταξιδεύω..





Δευτέρα, Οκτωβρίου 22

Νοιώθω...

Τις τελευταίες μέρες άλλαξαν πολλά στη ζωή μου.. ένοιωσα έντονα συναισθήματα και πέρασα μεγάλες δοκιμασίες.. συναισθηματικά νοιώθω πολύ όμορφα και παράλληλα μια μεγάλη υλική (ευτυχώς) ζημιά στη δουλειά κι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας οικογενειακό κάνει τη ζωή μου να είναι πάνω σ’ ένα τεντωμένο σχοινί και να ισορροπεί.

Νοιώθω απίστευτα πράγματα μέσα μου.. έχω ανάγκη να φωνάξω.. να βρίσω.. να αγκαλιάσω.. να πάρω τα βουνά..

Δεν έχω χρόνο να επικοινωνήσω μαζί σας.. μου λείπουν οι φίλοι μου εδώ..

Προσπαθώ να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να συνεχίσω..

Είμαι δυνατός

..πολύ δυνατός

..πολύ δυνατός





..το τραγούδι ακούγεται πολύ δυνατά και ολόκληρο.. και μοιάζει πολύ με την ψυχολογία μου.. από μπαλάντα γίνετε ένα εκρηκτικό rock..







Τρίτη, Οκτωβρίου 16

Φως...



..και οι σκιές πήραν φως






Κυριακή, Οκτωβρίου 14

Βάλε χρώμα...



Ακούς
τη σκιά που στη σκέψη σου μπαίνει
ακούς τη φωνή που χαϊδεύει τ` αυτί σου

Ακούς
στο κεφάλι σου δίπλα μια ανάσα
ακούς τη βροχή που κρατώ μακριά σου

Όνειρο είναι γλυκιά μου κοιμήσου
αχχ τι τέλειος πίνακας θεέ μου

ζωγραφιά των αγγέλων θυμίζει
μη ξυπνάς θέλει χρώματα ακόμα





Πέμπτη, Οκτωβρίου 11

Μια σκιά στη πόλη του φωτός

Αναμνήσεις από ένα ταξίδι που δεν έγινε ακόμα…

Τέλη Γενάρη 2008
Βραδάκι μόνος στο σπίτι, έξω αρκετό κρύο κι εγώ να σκαλίζω το τζάκι, καλή Γαλλική μουσική ψιθυρίζει στ’ αυτιά μου κι ένα ποτήρι κόκκινο κρασί να γεμίζει με γεύση το στόμα μου.

Ανοίγω το συρτάρι της βιβλιοθήκης για να βγάλω το κλειδί του υγραντήρα πούρων, είναι η ώρα του τώρα.. και η ματιά μου σταματά σε δυο εισιτήρια που ‘μειναν στο συρτάρι το περασμένο καλοκαίρι..

..χαμογελώ τώρα..

Βάζω το μυαλό μου να κάνει βόλτες δέκα μέρες νωρίτερα και να ρουφά αναμνήσεις απ’ τ’ όνειρο.


Πέμπτη 17 Γενάρη 2008
Σχεδόν χαράματα και μετά τα πρώτα χαμόγελα σε θυμάμαι να παραγγέλνεις το πρώτο μας καφέ σε άπταιστα Αγγλικά στο Charles de Gaulle.

Οι snob Παριζιάνοι περιμένουν να μιλήσεις στη γλώσσα τους και σε κοιτούν με απορία.. χαμογελώ πολύ δυνατά όταν ξεκινάς τα Γαλλικά.. όχι.. αυτοί δεν τα γνωρίζουν αυτά μόνο εγώ σε καταλαβαίνω.. η πρώτη μου επαφή με μια παρθένο τσαντισμένη..

..συνεχίζω να σε κοιτώ και να χαμογελώ..

Δεν είχε Λουμίδη και πήρες τσάι με κουλουράκια 0% κι εγώ ένα ζεστό Γαλλικό να μπω στο πνεύμα σιγά σιγά.. τσιγάρα.. χαμόγελα.. βλακιούλες.. όσα είναι ικανά να δώσουν το μήνυμα τι θα έρθει στις τέσσερις μέρες που έχουμε.

Φτάνουν επιτέλους οι βαλίτσες και δεν πιστεύω στα μάτια μου..(ουυυυυ μάι γκοτ) πώς να κουμαντάρω τρία καρότσια με βαλίτσες που περισσεύουν.. είμαι και ιππότης πανάθεμα με.. (από μέσα μου) τι έκανε η τρελή μήπως κατάλαβε ότι θα συζήσουμε;)

Ευτυχώς που άφησα πίσω το Μένιο..

..συνεχίζω να σκαλίζω το τζάκι κι έχω βάλει ήδη το δεύτερο κρασί.. η γεύση απ’ το πούρο παίρνει τη σκέψη μου και την κάνει βόλτα ατέλειωτη.. στο Canal Saint Martin με τις γαλήνιες όχθες, τους φιδίσιους ελιγμούς και τις γραφικές γέφυρες το τέλειο σκηνικό για μια ρομαντική βαρκάδα με γόνδολα.. ο ουρανός μας κάνει τα κέφια και μου δείχνεις το μισό από ένα φεγγάρι χλωμό..

..κι όμως φτάνει..

Με ξυπνάς απ’ τα άγρια χαράματα και θες να δεις όλα τα μουσεία.. όλα τα κτήρια.. όλα τα αξιοθέατα σ’ ένα πρωινό.. έλεος.. και θες να φέρεις πίσω όλο το Παρίσι.. πόσα καρότσια έχω να κουβαλήσω;

Πάντως για να λέω και την αλήθεια είσαι έξυπνη και οικονομική.. δεν κατάλαβα πως βρήκες το Catherine στην 7 rue Castiglione που προσφέρει εκπτώσεις έως 35% σε επώνυμες μάρκες αρώματα.. ευτυχώς ψώνισες μόνο εννιά.

Ευτυχώς δεν φοράω τακούνια..

Χαχα θυμάμαι που ήθελες να εξηγήσεις στον μπαρμαν του "Les Deux Magots" το βραδάκι τι είναι το ρακόμελο.. θυμάμαι ακόμα πόση ώρα συζητούσαμε έξω απ’ το μπαρ τα περασμένα σου.. και τη μεγάλη αγκαλιά που μου χάρισες.

Ξυπόλυτη πίσω..

Θυμάμαι ακόμα ότι δεν ήθελα να σου πω “τι νιώθω” και σου έκλεισα τα μάτια μ’ ένα φουλάρι μου.. σε πήγα στη πλατεία Abbesses.. το διάβασες σε 311 διαφορετικές γλώσσες.. και μου έδωσες το πιο τέλειο φιλί που έχω ως τώρα.


"Αν δείτε τον κόσμο σαν πυραμίδα, τότε σίγουρα στην κορυφή της βρίσκεται το Παρίσι"..
Χέμινγουεϊ

"Αν δείτε το Παρίσι μέσα απ’ τα μάτια μου θα νοιώσετε ότι ο κόσμος έγινε με μιας πιο όμορφος"
Shades



Στη μικρή μούσα μου που με γεμίζει έμπνευση.



Τρίτη, Οκτωβρίου 9

..για την υγεία του μαλάκα ποιος νοιάζεται;





Ρε τα έχω πάρει στη κράνα πάλι.. γαμώ το ΕΣΥ γαμώ τις λίστες σας και γαμώ την υγεία που μας προσφέρεται..


Μια ζωή ρε λαμόγια εμείς οι μαλάκες οι μικρομεσαίοι πληρώνουμε εισφορές στα ασφαλιστικά μας ταμεία και κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί αν κάποτε πάρουμε σύνταξη και πότε.. δεν μπορεί να μας εγγυηθεί που πάνε τα χρήματά μας.. και δεν φτάνει αυτό αν χρειαστούμε την βοήθεια των γιατρών και του κράτους ευρύτερα.. βλέπουμε ένα τοίχο που ο μόνος τρόπος για να τον πηδήξεις είναι το χρήμα.

Γαμώ τα λεφτά σας ρε.

Με δυό ή τρείς χιλιάδες ευρώ δεν θα γίνω πιο πλούσιος ούτε θα περάσω την υπόλοιπη ζωή μου στα φανάρια ζητιανεύοντας..

..αλλά εκμεταλλευόσαστε τη στιγμή και το πόνο του κάθε ανθρώπου.

Γιατρέ…

..μετά από όλες τις δυσκολίες που έφερες και τα κουμάντα που έκανες μου είπες να σου τηλεφωνήσω στο Ιατρείο σου το απόγευμα..

..μου είπες όταν σε ζόρισα..

..να βοηθήσω τη μάνα μου..

..όταν σου είπα ότι εγώ δεν μπορώ να την βοηθήσω δεν είμαι γιατρός.. μόνο ένας γιατρός μπορεί να την βοηθήσει..

..τότε ξεβρακώθηκες..

..και απάντησες..

..αν πας με το σταυρό στο χέρι φίλε μπορώ να την χειρουργήσω σε έξη μήνες.. τότε έχω ημερομηνία αν δεν μπορείς να περιμένεις πήγαινε σε άλλο νοσοκομείο.

Δεν ήρθα ρε επιστήμονα σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο.. σε δημόσιο είμαι..

..και δεν έχεις κανένα δικαίωμα να βάζεις έξη μήνες ραντεβού με φακελάκια και μετά να δέχεσαι εμάς τους «μαλάκες πολίτες»..

Αν δεν αμείβεσαι καλά γι’ αυτό που κανείς να πας σπίτι σου.. να πας στον ιδιωτικό τομέα.. να πας χαλαρά να γαμηθείς..

Πριν λίγο καιρό τα ιδία είχα.. ίσως και χειρότερα και έκανα το καθήκον μου σαν έντιμος Ελληναράς..

..τα έχωσα..

..και τότε έβριζα.. και τότε γκρίνιαζα.. ήταν η δική μου υγεία.

Και τώρα θα τα χώσω.. δεν μου αφήνεις άλλη επιλογή..

..και αν ήμουν αντιδραστικός με την δική μου υγεία εδώ είμαι πιο επιρρεπείς..

..γράφω αυτό το γαμημένο ποστ και παράλληλα έχω την τηλεόραση να παίζει..

..σύμπτωση..

..δέκα μαλάκες (που έχουν λύσει όλα τα προβλήματα τέτοιου τύπου.. μεγαλοχειρούργοι.. Δημοσιογράφοι.. Ποιμενάρχες..) σχολιάζουν την υγεία του Αρχιεπισκόπου..

..για την υγεία του μαλάκα ποιος νοιάζεται;




update 9/10/07 21.43μ.μ

Δεν έχω διάθεση ούτε για blogging ούτε για σχόλια.. θέλω μόνο να ακούσω ένα τραγούδι που έφερε η γιαγιά μου απ' τ' άγια χώματα.

ΜΑΝΑ για σένα

Σάββατο, Οκτωβρίου 6

my code



μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα


μια ματιά φτάνει

μια αναπνοή




Τρίτη, Οκτωβρίου 2

Κόκκινα γυαλιά...



Αδιαφορείς;

Να είσαι σίγουρη ότι θα το πιάσω στον αέρα..

Ίσως γι’ αυτό το κάνεις..

Ξέρεις..

Τώρα μπορεί να σε βολεύει..

Αργότερα θα πονά...






Δευτέρα, Οκτωβρίου 1

Nickelback...


~~όταν ο ήχος αγγίζει το συναίσθημα και προβληματίζει~~






στη Μαργαρίτα που τόσο πολύ της αρέσει