Χάραξε πάλι..

Χάραξε πάλι..

..κουρασμένος..

..έκλεισα τη πόρτα του μπάνιου και κοιτάζω το κρεβάτι..

..πάλι άδειο..

..ανάβω pc και τσιγάρο, έχω υπερένταση όπως κάθε πρωί τέτοια ώρα..

..στριμώχνω τις σκέψεις μου σε λίγα λεπτά.. βάζω εικόνες να περνάνε μπροστά μου στο γρήγορο σαν βίντεο για να προλάβω να ζήσω αυτό που έχω ανάγκη.. αυτό που γουστάρω..

..ξέρω ότι θα βρω χρόνο.. ξέρω ότι είναι εδώ.. ξέρω ακόμα ότι ζηλεύω λίγο, ίσως για πρώτη φορά έτσι..

..τέσσερεις νύχτες ακόμα μακριά σου..

..δεν έχω χρόνο να σκεφτώ, δεν έχω χρόνο να γράψω, ακούω κραυγές.. δέχομαι χτυπήματα κάτω απ’ τη μέση και πιάνω τον εαυτό μου να χαμογελάει..

..τι ειρωνεία!!

..κάποτε θα έκανα επανάσταση.. και τώρα απλά χαμογελάω..

..έχω μαζί μου δυο ζευγάρια μάτια.. με λατρεύουν κι αυτό φτάνει..

..είμαι καλά κι αυτό δεν μπορεί να αλλάξει..

-«μπαμπά βάλε μου στο κινητό το Hotel California»..

-δικό μου παιδί είσαι σίγουρα!!

..τελικά πως πρέπει να νιώθω;

..όταν έχω την πιο όμορφη κόρη στο κόσμο.. και είμαι καλά..