Σελίδες

Κυριακή, Ιουνίου 29

Σκέψη.. αναθεώρηση.. ανάγκες..


Στα 18 ή στα 20 ότι βιώνεις το κάνεις έντονα κι έτσι του πρέπει.. δεν έχεις πίσω μια εμπειρία.. δεν έχεις ακόμα την ωριμότητα να σκεφτείς.. απλά το ζεις.. τα χρόνια όμως τρέχουν ανελέητα και το σήμερα θέλει πάνω απ’ όλα να ξέρεις τι θες.. και να υποστηρίζεις την επιλογή σου..

Ποτέ δεν ήμουν πιο έτοιμος.. πέρασα απέναντι και κοιτάζω τώρα την γνώριμη σκιά μου.. δεν έχω ανάγκη από αυτοψυχανάλυση.. ούτε από αυτοκριτικές άλλο.. δεν έχω ανάγκη να αλλάξω κανέναν και τίποτα και ούτε θα πάρω τίποτα πίσω.. άργησα μια μέρα.. ίσως..

Ότι δεν λύνεται λοιπόν κόβεται..

..πάνω από όλα τα θέλω μου..

..για μένα και για ψυχούλες που λατρεύω..

Ξανά μάγκας λοιπόν..

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Λυτρωτική η σοφία της ωριμότητας.
Κόβεις τους γόρδιους δεσμούς και πετάς δυό μέτρα πάνω απ' τη γη, πιο προσγειωμένος παρά ποτέ.

Και πάλι μάγκας λοιπόν!

να σαι καλά και συ και η σκιά σου η ελεύθερη!

Καλημέρα!

konstantinos είπε...

Όποτε κατάφερα να δω τη σκιά μου, αυτή ερχόταν απειλητικά κατά πάνω μου και με κατασπάραζε.
Τώρα, την αποφεύγω. Κυκλοφορώ στο σκοτάδι συνήθως.
Κάνω ψυχανάλυση για να καταφέρω να την αντιμετωπίσω και καταναλώνω τόνους χάπια για να μην αισθάνομαι το άγγιγμά της. Και κοιτάω κατάματα τον ήλιο για να μην μπορώ να διακρίνω τίποτα...
Και κάποια στιγμή, ελπίζω ότι θα σεβαστώ κι εγώ τις ανάγκες μου και δε θα φοβάμαι...

patsiouri είπε...

Ναι, αλλά τι είναι αυτό από πάνω κουμπαρούλη?

shades είπε...

Καλό μου φιλαράκι όταν η διασκέδαση (blooging-επικοινωνία) σε κάνει να νοιώθεις άβολα δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσεις.. εκτός κι αν είσαι μαζόχα..
Θα είμαι εδώ.. όχι όπως πριν αλλά με τον τρόπο μου.. όταν το νοιώθω και όπου το νοιώθω.. με λίγα λόγια κάνω αυτό που γουστάρω.. όπως έκανα πάντα..
Να προσέχεις μικρό;)

candy's τετραδιάκι είπε...

Xαιρομαι πολυ που βρικα ανοιχτα..

Ανώνυμος είπε...

Γειάσου καλέ μου Shades...καιρό έχω να έρθω από δώ...και όπως βλέπω έχουν υπάρξει πολλές αλλαγές και στο μπλόγκ σου..αλλά και στη ζωή σου γενικά!!!...αλλά γιατί αυτό το μάυρο και άραχνο στο φόντο του μπλόγκ σου;;;...αλλά καλά κάνεις καλέ μου..νομίζω αυτό το πόστ είναι ένα μάθημα αυτογνωσίας και συνείδησης του εαυτού.. έχεις απόλυτο δίκιο..κάνε αυτό που λέει η καρδιά σου...και άσε τους άλλους να λένε ότι θέλουν..και γώ κάποτε καθόμουν και άκουγα άλλους και το μετάνιωσα πολύυυυυ πικρά..μα μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος 'φυλακισμένος';;; που υπάρχει και ζεί μόνο γιανά ικανοποιεί τις όποιες επυθυμίες και ορέξεις των άλλων και μόνο;;;ή γιανά είναι 'αρεστός'στους άλλους και μό-νο;;;μπορεί να ζήσει έτσι κάποιος;;;χωρίς ελευθερία έκφρασης,σκέψης και δράσης;; ΔΕΝ νομίζω...ένα πράγμα που με τράβηξε από την αρχή στο μπλόγκ σου...είναι..το ότι είσαι αυτός που είσαι ότι ποτέ δε μπήκες στα καλούπια των άλλων,ποτέ δε συμβιβάστηκες με τους άλλους..και με τις απαιτήσεις τους....ποτέ δεν τους άφησες να σε επηρρεάσουν,να σε 'πλάσουν'όπως αυτοί ήθελαν.. κι αυτό είναι πολύ σπουδαίο..να το έχει κάποιος...συνέχισε έτσι!...φιλάκια,Αθανασία.

Attalanti είπε...

Χρόνια καλά, αγόρι! Χρόνια πολλά!

shades είπε...

Αταλάντη μου είναι η πιό όμορφη ευχή που άκουσα σήμερα. Σ' ευχαριστώ.

patsiouri είπε...

Ολα καλά??? Πως είστε???

Ανώνυμος είπε...

Δύο φορές ωραία.
Ανοικτό και καλό ποστ.

Shades είπε...

patsiouri.. καλά είμαστε κι εγώ κι ο Μένιος (γιατί αν ο πληθυντικός είναι για άλλο λόγο θα σε μπουφλίσω).. θα έχετε σύντομα νέα μου.

Σπίθας.. ανοιχτό εντελώς!!

Ανώνυμος είπε...

Vamos...!

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ είπε...

Βρε παιδί πού χάθηκες εσύ; Άντε, περιμένουμε "σύντομα τα νέα σου"!
Να περνάς πολύ-πολύ όμορφα!