Θυμάσαι πως γνωριστήκαμε...
Θυμάσαι που έτρεξες και μπήκες κάτω απ’ τις κουβέρτες...
Θυμάσαι που χαζογέλαγες κι εγώ σε γαργάλαγα και σε πείραζα...
Θυμάμαι πως κρύωνα και φοβόμουν τα βράδια, άκουγα διάφορους θορύβους και ήταν και το σκοτάδι που τα έκανε όλα στο μυαλό μου φοβερά και τρομερά...
...δε θυμάμαι πόσο χρονών ήμουν τότε...
...μικρός ήμουν...
...πολύ μικρός...
...και όλο τους φώναζα, τους έλεγα πως φοβάμαι το βράδυ...
...σε είδα στο τζάμι που χαμογέλαγες και προσπαθούσες ν’ ανοίξεις τη μπαλκονόπορτα...
...είδα τα μάτια σου, το βλέμμα σου, πόσο καλά ένοιωσα πόσο ηρέμησα...
...χώθηκες τότε για πρώτη φορά στις κουβέρτες και δεν ξαναέφυγες...
... και δεν ξαναέφυγες...
... και δεν ξαναέφυγες...
...σαν τώρα θυμάμαι τη μικρή ιστορία που είπες, εκεί κάτω απ’ τα σκεπάσματα, ψιθυρίζοντας σχεδόν για να μην ακουστούμε...
...την εικόνα την έχω ακόμα στα μάτια μου, εκεί στη μεγάλη αυλή που δεξιά είχε μια ξερή κληματαριά δίπλα ακριβώς απ’ το πηγάδι...
...στο βάθος μετά τα πυκνά αγριόχορτα μια λεμονιά, που στη βάση της ξεχωρίζανε δέκα μεγάλες ασπρισμένες πέτρες...
...λίγο πιο αριστερά κάτω απ’ τη πέτρινη σκάλα, ένα αυτοσχέδιο παρτέρι πιασμένο με σύρμα κι ένας διάδρομος αμέσως μετά οδηγούσε έξω στην αυλόπορτα, εκείνη την παλιά ξύλινη αυλόπορτα...
...ένα απόγευμα μόνος εσύ κι εκείνος στη μεγάλη αυλή...
...γέλαγες.. τον κυνήγαγες.. τον έσπρωχνες κι εκείνος προσπαθούσε πιο μικρός όπως ήταν να σου ξεφύγει...
...δεν τα κατάφερνε κι έτρεχε όλο και πιο γρήγορα και γέλαγε...
...πήρε ένα ξύλο και σε φοβέρισε μπρος το πηγάδι.. κι εσύ...
...παραπάτησες...
...κι έπεσες...
... κι έπεσες...
...κι άρχισες να φωνάζεις κι απάντηση καμιά...
...βράδιασε και φοβόσουνα και φώναζες...
...κανένας δεν σ’ άκουγε...
... θυμάσαι που κρύωνες και φοβόσουν τα βράδια, άκουγες διάφορους θορύβους και ήταν και το σκοτάδι που τα έκανε όλα στο μυαλό σου φοβερά και τρομερά...
...κι έκλεινες τα μάτια για να μην φοβάσαι...
...κι όταν πια άνοιξες τα μάτια με είδες.. εκεί κάτω απ’ τις κουβέρτες να σου χαμογελώ και να χαίρομαι...
...κι έμεινα μαζί σου για πάντα και δεν ξαναέφυγα...
... και δεν ξαναέφυγα...
... και δεν ξαναέφυγα...
37 σχόλια:
Πλαθουμε ιστοριες που περνουν μεσα απο τα σοκακια του μυαλου μας.
Μοιαζουν σαν να τις ζησαμε πραγματικα..ειναι τοσο μα τοσο δικες μας.
Μη τον αφησεις ποτε ξανα..
Μη σε αφησει ποτε ξανα..
Φιλια:)
Καλημέρα...
Ποτέ ξανά γλυκέ μου.
Τι υπέροχος που πρέπει να είσαι στ' αλήθεια εσύ...
sumfwnw me argurenia...
exeis toses polles evais8hsies...
den 8a pw kati perissotero...
kalhmera me fili!!
sumfwnw me argurenia...
exeis toses polles evais8hsies...
den 8a pw kati perissotero...
kalhmera me fili!!
Επιβεβαιώνομαι για τότε που είπα ότι η τρυφερότητα είναι διάχυτη εδώ μέσα και ποτίζει τοίχους και καρδιές...
Φιλάκι! Τόοοοοοοοοσο!
Πολύ όμορφο, για το Μένιο το έγραψες;
@ Candy..
@ Argyrenia..
@ Soulmates..
@ Marilia..
@ MavriDalia..
Ευχαριστώ για όλες τις απαντήσεις.. είναι πολύ τρυφερές..
..το σημερινό ποστ θα έχει στο μέλλον κι άλλα σκέλη, αυτό ήταν κατά κάποιο τρόπο η αρχή του.
Καλημέρα.
Φιλιά σ’ όλους*****
υπέροχο κείμενο. έμοιαζε με τραγούδι, με ιστορία. πολύ συναίσθημα και νοσταλγία αλλά και παρόν.
καλές γιορτές με όλη μου την καρδιά!!
...γαληνευεις την καρδια μου ..σε ευχαριστώ κιεγω ..
φωτεινος οπως παντα
ετσι shades μου;
πολυ αληθινο αυτο που εγραψες..πολυ..
σε φιλω!
@ Alaxandra.. ένα μεγάλο ευχαριστώ.. το σχόλιο σου με κάνει πάντα ιδιαίτερα χαρούμενο.. καλές γιορτές με όλη μου τη ψυχή..
@ Sevarose.. σ’ ευχαριστώ διπλά να είσαι πάντα καλά..
ΥΓ. ..και η δική μου κόρη (10 ετών) βοήθησε χτες τη γιαγιά στη δημιουργία των κουραμπιέδων και σ’ έφερα στο μυαλό μου.
@ Alicia.. προσπαθώ πολλές φορές μέσα απ’ αυτά που γράφω να βάλω στην άκρη κάποια αγκάθια που διακρίνω στο δρόμο σου.. περιμένω με μεγάλη αγωνία το χαρούμενο ποστ σου.. σε φιλώ..
Καλό απόγευμα.
Το πω ότι μου άρεσε θα φανί τετριμμένο με τόσο γυναικείο θαυμασμό να προηγείται εμού. Αλλά μου άρεσε το άτιμο. Θεατρική ποίηση θα μπορούσε να θεωρηθεί. Αλλά είπαμε επαναλαμβάνομαι. Πολύ καλό.
Φίλε Νίκο πάλι έγραψες ένα υπέροχο κείμενο.
Συνυπογράφω και αυτά που είπαν οι προλαλήσαντες για την ευαισθησία σου.
Ποτέ ξανά μην φύγεις φίλε.
Ποτέ ξανά
πολυ ομορφο..οπως ολα..καληνυχτα..!!
@ ο δείμος του πολίτη..
@ Φοίνιξ..
@ με το φεγγάρι αγκαλιά..
Ευχαριστώ πολύ καλό βράδυ***
Μάλιστα...όλες οι κοπέλες που σε επισκέπτονται εδώ και καιρό λένε πόσο υπέροχος είσαι...κάτι θα ξέρουν. Εγώ διάβασα μόνο το τελευταίο σου post και το βρήκα πολύ τρυφερό. Ανταπέδωσα την επίσκεψή σου. Θα τα λέμε συχνά shades...
:-))
Πολύ όμορφο στ'αλήθεια...Ένα κομμάτι της ψυχής σου επάνω στο χαρτί...
Πάλι εμένα χρησιμοποιείς στο μπλογκ σου, και αυτή τη φορά δε παίρνεις ούτε την άδεια μου..
Τελικά ξέρεις τι πιστεύω για σένα.. θα μείνεις πάντα στη σκιά μου.
Όνειρα γλυκά..
@ Γωγώ.. καλώς ήρθες στο φτωχό σπιτικό μου.. ναι θα τα λέμε συχνότερα..
@ Ασημένια.. γεια σου κόρη της νύχτας..
@ Μένιος.. παλιορεμάλι πάλι εδώ.. έτσι εδώ θα τριγυρίζεις συνέχεια και σε λίγο καιρό θα παρακαλάς να ξαναγυρίσεις.
Καλο βράδυ**
ΥΓ. εσύ ρεμάλι δεν έχει φιλί.
το ξέρεις το τραγούδι
"δεν θέλω να θυμάμαι...δεν θέλω να ξεχνάω...";;;
το ψέμματα του πορτοκάλογλου
στ αφιερώνω :)
Διάβασα αυτό αλλά και παλιότερα posts σου και νομίζω πως μόλις βρήκες μια ακόμη πιστή του blog σου.
Να είσαι καλά!
Καλημέρα Shades...
Κάτι σαν να αρχίζω να θυμάμαι;)
εξαιρετικο!!! καλημερα shades
Μετα απο τοσα λογια θαυμασμου δεν εχω να συμπληρωσω τιποτε αλλο εκτος απο το
"συνεχισε να γραφεις" !!
Την καλημερα μου!
@ Alkyoni.. ευχαριστώ για την αφιέρωση.. πολύ αγαπημένο τραγούδι..
@ Georgia Tsokou.. καλώς σε βρήκα και χαίρομε που σ’ άρεσε το μπλογκ μου.. θα τα λέμε συχνότερα..
@ Kretinon.. φοιτητή μας καλημέρα.. κοίτα να θυμάσαι πρώτα τις εξετάσεις, αυτές είναι τώρα πιο σημαντικές για το μέλλον σου.. έχουμε χρόνο για τέτοια στη συνέχεια..
@ Ymeli.. καλημέρα ανήσυχο κορίτσι..
@ Annamaria.. θα συνεχίσω να το κάνω γλυκιά μου Ανναμαρία.. πιο πολύ γιατί κάνει καλό σε μένα.
Καλημέρα σ’ όλους*****
Τα παραμύθια μας συνεχίζονται.
Καλησπέρα και σε σένα.
Εκεί να μείνεις,δίπλα του...
Καλησπέρα καλέ μου shades,τρυφερό και πάρα πολύ συγκινητικό το κείμενο.
κι' εγώ φοβήθηκα εχτές,
και εσύ ήσουν εκεί.
Σε ευχαριστώ - για την παρουσία.
Ξέρεις shades, η αλήθεια δεν κρύβεται...
Μόνο αυτό.
και πάλι ένα λαμπερό κείμενο!
κι' εγώ φοβήθηκα εχτές,
και εσύ ήσουν εκεί.
Σε ευχαριστώ - για την παρουσία.
Ξέρεις shades, η αλήθεια δεν κρύβεται...
Μόνο αυτό.
και πάλι ένα λαμπερό κείμενο!4ώ - για την παρουσία.
Ξέρεις shades, η αλήθεια δεν κρύβεται...
Μόνο αυτό.
και πάλι ένα λαμπερό κείμενο!
@ Sigmataf.. περιμένω να ολοκληρώσεις τη σκέψη σου και θα δώσω συνολική απάντηση.. ομολογώ ότι δεν σ’ έχω συνηθίσει σε τέτοια μονοπάτια.. ίσως μας εκπλήξεις ευχάριστα.
@ Mirca.. ευχαριστώ πολύ Mirca μου.. τα φιλιά μου στη Κύπρο.
@ Allmylife.. είμαι πάντα εκεί που νοιώθω όμορφα.. μόνο αυτό.
Καλό βράδυ***
Όμορφες εικόνες...
ΚΑλησπέρα Shades
και θα μείνω...
και ας φοβάμαι τα σκοτάδια από παιδί Shades in the dark
:-) Αυτό για τα σκοτάδια που περιγράφεις όμορφα.
@ Ghost.. εσύ τα σκοτάδια σαν φάντασμα που είσαι τα ξέρεις καλύτερα μάλλον..
@ Desposini.. να μείνεις.. τα σκοτάδια δεν φοβίζουν ποτέ δυο..
@ Amo.. ευχαριστώ..
Καλό βράδυ***
I could stay awake just to hear you breathing
Watch you smile while you are sleeping
Far away and dreaming
I could spend my life in this sweet surrender
I could stay lost in this moment forever
Well, every moment spent with you
Is a moment I treasure
I don't wanna close my eyes
I don't wanna fall asleep
'Cause I'd miss you, babe
And I don't wanna miss a thing
'Cause even when I dream of you
The sweetest dream will never do
I'd still miss you, babe
And I don't wanna miss a thing
Αφού το άκουσα, μετά ήρθα στα σχόλια.
Γι'αυτό ύπνος γιοκ! Για να μην χαθεί ούτε μία ανάσα...
Τις καλημέρες μου
θυμησου....και παράλληλα να κοιτάς προς το μελλον....
Περιμένουμε τη συνέχεια!
@ Χνούδι.. φτάνει που το άκουσες.. απ’ τα πολύ αγαπημένα..
@ No way out.. τα καλύτερα έρχονται..
Καλό βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου