Σελίδες

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 26

Λευκά όνειρα...


Τίποτα δεν έχει αλλάξει..

Η βρύση στάζει ακόμα.. μέρα.. νύχτα.. άυπνος.
Αδυνατώ να δω φως στην άκρη του τούνελ που είμαι.. όσο κι αν προσπαθώ.. όσο κι αν είμαι χαρούμενος..

Τα βράδια συνεχίζουν να είναι κρύα.. θολά όνειρα παντού.. κι αυτός ο ήχος από την βρύση γίνετε ο τρομαγμένος παλμός της καρδιάς μου..
Μιλώ πάλι με τις σκιές μου.. που τώρα κρύβονται καλά πίσω από το στολισμένο δέντρο.. με ξεγελούν με τη μορφή του Άη Βασίλη.. έτσι νομίζουν..

Σήμερα το πρωί που νομίζω πώς ξύπνησα.. με κοίταξα καλά στο καθρέφτη.
Είδα το πρόσωπό μου γκρίζο.
Μαύροι κύκλοι στολίζουν το μέρος κάτω απ’ τα μάτια μου απ’ την αϋπνία.. δεν με αναγνωρίζω..

Που χάθηκα;

Άνοιξα το νερό στο κρύο κι έβαλα το κεφάλι μου από κάτω.. στην αρχή κρύωνα..
Φόρεσα το καλό μου πουκάμισο.. αλλά το έβγαλα και το πέταξα στο πάτωμα.
Κάθισα στο κρεβάτι κι άκουγα μέσα μου το τικ τακ της βρύσης κι έβλεπα απέναντί μου αυτό το γκρίζο πλάσμα με τα τεράστια μαύρα μάτια.
Το δωμάτιο γύρω μου ακατάστατο.. σωριασμένα ρούχα παντού.. τσιγάρα σβησμένα.. άδεια ποτήρια.. κεριά μισοκαμένα.. εφημερίδες στο πάτωμα.

Δεν με γνωρίζω..

Είμαι μαζί και τόσο μόνος..

Φοβάμαι τόσο πολύ.. νοιώθω σαν να διασχίζω ένα δύσβατο δάσος με άγρια θηρία.
Θέλω να κρατιέμαι από λέξεις.. το έχω ανάγκη.. σκέφτομαι όμως κι αυτό με κάνει κουρέλι.
Βλέπω αγκάθια στο δρόμο μου ανάμεσα σε κρίνα.. σε λίγα λευκά όνειρα που δύσκολα τα πιάνω.. δύσκολα τα βάζω στο δικό μου δρόμο.

Σκέφτομαι.. σκέφτομαι..

Δεν θέλω επιτέλους να σκέφτομαι.. θέλω να ζήσω..

Θέλω να το ζήσω...








Δευτέρα, Δεκεμβρίου 24

Candy Candy και τα μυαλά στα κάγκελα..


Εδώ και κάποιους μήνες παρακολουθώ από απόσταση βέβαια μια ομάδα παιδιών που κάνουν μια προσπάθεια να συγκεντρώσουν όλα τα επεισόδια της γνωστής Candy’s.. αλλά καλύτερα να τα διαβάσετε από την ίδια την ομάδα που τα ξέρουν πολύ καλύτερα από μένα.. για τον σκοπό αυτό εφτιαξαν κι ένα blog.



Το παραπάνω βιντεάκι το έχει φτιάξει η αδελφή μου που είναι ένα μέλος από την συγκεκριμένη ομάδα.



Χρόνια πολλά και καλά!!!



Κυριακή, Δεκεμβρίου 23

Παγιο..... γουρούνια..




..γι' αυτό δεν ήρθε φέτος?? εεεε???












Σάββατο, Δεκεμβρίου 22

Αυτές τις μέρες...

Όλοι πάμε για ψώνια...

αγοράζουμε δωράκια για τα αγαπημένα μας πρόσωπα...

φτιάχνουμε μελομακάρονα και δίπλες για τα δικά μας σπίτια...

λίγο πιο μακριά...





αυτές τις μέρες το μυαλό μου θα είναι εκεί...






Τρίτη, Δεκεμβρίου 11

27 χρόνια μετά...



Jimmy Page.. κιθάρα

John Paul Jones.. μπάσο-κίμπορντ

John Bonham.. ντράμς

Robert Plant.. τραγούδι



Δευτέρα, Δεκεμβρίου 10

no comment





Κάποιος μου την έστειλε.. είμαι σίγουρος






Πέμπτη, Νοεμβρίου 29

Εγώ είμαι αλλιώς



Εγώ ξέρω να ζω τα θέλω μου




Εγώ μπορώ να τα βγάλω πέρα




Εγώ θα το έκανα καλύτερα




Εγώ είμαι λίγο πιο όμορφος




Εγώ ακούω και γαμώ τις μουσικές




Εγώ οδηγώ πολύ καλύτερα άλλωστε




Εγώ δεν συγκρίνομαι στο κρεβάτι




Εγώ όταν γύριζα εσύ πήγαινες




Εγώ αυτά τα ‘χω για τ’ αρχίδια μου




Εγώ θα σε κάνω βασίλισσα




Εγώ..




εγώ.....




εγώ.......




εγώ............




Εσύ έχεις ένα ζευγάρι αυτιά να μου δώσεις;



Δευτέρα, Νοεμβρίου 26

Anna T. & ALCA


Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε έμεινα σπίτι και βολτάροντας στο νετ τυχαία έπεσα πάνω σε μια φωνή.

Η
Anna T. ένα κορίτσι μόλις 18 χρονών συμμετέχοντας στο γκρουπ ALCA προσπαθεί με την ιδιαίτερη φωνή της να μας ταξιδέψει..

Ακούγοντάς την πρώτη φορά μου θύμισε κάτι από J. Joplin και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.







Get this widget Track details eSnips Social DNA

Πέμπτη, Νοεμβρίου 15

Πανι(γυρίζουν) οι μαλάκες...



Μονοκομματισμός ή καλύτερα κάνουμε ότι γουστάρουμε χωρίς αντίπαλο.. χωρίς έλεγχο χωρίς αντιπολίτευση.

Θα μου πείτε ποιος φταίει;

Εμείς βέβαια.. όχι ίσως κυριολεκτικά αλλά καλώς ή κακώς εμείς φταίμε.

Κάποιοι πανηγυρίζουν ενώ θα έπρεπε να κάνουν σκληρή αυτοκριτική για την ήττα τους πριν λίγο καιρό.. πανι(γυρίζουν) λοιπόν γιατί ψηφίσαν λέει περίπου 800.000 μέλη.

Πόσο μαλάκες μπορεί να είναι;

Τον κύριο που έβγαλαν σε καμιά περίπτωση δεν θα τον ήθελα ούτε υπάλληλο στη δουλειά μου, κι αυτοί προσπαθούν να με πείσουν ότι μπορεί να διαχειριστεί την τύχη των παιδιών μου.

Τα πράγματα είναι απλά.. πολύ απλά θα έλεγα, τα τελευταία χρόνια που ήταν κυβέρνηση γαμήσαν τη χώρα στη ρεμούλα όλα τα ηχηρά ονόματα και για να μη χάσουν τη γαμημένη καρέκλα έδωσαν την στήριξη στο Γιωργάκη.

Έλεος

Αυτός δεν έχει τύχη να κερδίσει ούτε στο τάβλι.

Οι αντίπαλοι βέβαια πήγαν μπουζούκια να το γιορτάσουν με πούρα κλπ που πληρώνουμε όλοι εμείς οι μαλάκες και όλα καλά..

Η Αλέκα αν και δεν την γουστάρω (είμαι εκλεκτικός βλέπετε) είπε ότι το ΠΑΣΟΚ τέλειωσε και δεν θα διαφωνήσω.. κι αν δεν τελείωσε σήμερα είναι θέμα χρόνου..

Τα κανάλια λέει ήθελαν ανατροπή του Γιωργάκη..

..και έκαναν αβάντες στο χοντρό.. μάλλον εγώ ζω σε άλλη χώρα.

Χοντρέ αν δεν μπορείς να κερδίσεις τον χαμένο δις.. ποιον περιμένεις να κερδίσεις τον Σερραίο;

Αυτό που μου έμεινε από σένα ήταν το βαλς που χόρεψες.. γέμισες τη πίστα με περιττό λίπος.

Κωστή εσύ μη γλεντάς.. δεν έχεις κανένα πολιτικό αντίπαλο αλλά μη γλεντάς ο κόσμος ο καναπεδάτος σαν κι εμένα είναι έτοιμος να στείλει στο διάολο το καναπέ και να σε στείλει αδιάβαστο.. πρόσεχε..





Σάββατο, Νοεμβρίου 3

Μια βόλτα στο παράδεισο.


Μια φορά κι ένα καιρό.. ζούσε μια όμορφη και σύγχρονη Κυρία.


-Κυρία το ρεπορτάζ με την απεργία των συνταξιούχων ακούγεται ότι θα είναι σε όλα τα κανάλια στο δελτίο των 20.30 εμείς θα το βάλουμε;

-Μαρία θα το διασταυρώσω και θα σου πω.. να το έχετε έτοιμο να βγει στον αέρα αμέσως.. άκουσες;

-Μάλιστα.

(SMS.. Κυρία μου σήμερα στις 12.00 το βράδυ θα φορέσω τα καλά μου φτερά και θα ‘ρθω να σε πάρω απ’ τα σύννεφα)

-Έλα Κωνσταντίνε μίλα γρήγορα σε λίγο θα παίξει το τρέιλερ.

-20.55 θα έχουμε σε παράθυρο τον πρόεδρο από το στούντιο του Συντάγματος και παράλληλα δυο προέδρους από νεολαίες κομμάτων.

-Κωνσταντίνε θέλω πολύ προσοχή στον ήχο, δεν θέλω βιασύνες και να κάνεις πρόβες στις ερωτήσεις.. δεν θα βγει στις 20.55 αλλά στις 21.10 έχεις δεκαπέντε λεπτά παραπάνω να το οργανώσεις.. λάθη δεν θα επιτρέψω.

-Ok Κυρία θα είναι όλα έτοιμα.

(SMS.. που θα με πας καλέ μου ιππότη;)

-Σας μιλώ μέσω αυτόματου τηλεφωνητή, αυτή τη στιγμή απουσιάζω, μετά το χαρακτηριστικό ήχο αφήστε το μήνυμά σας.. μπιιιιιιιιιιιιιιιιιππππ..

-Μανούλα το βράδυ κατά τις 10.00 να μου έχεις έτοιμα δυο φιλετάκια που έχω στο ψυγείο και μια μικρή σαλάτα.. τίποτα παραπάνω.. φιλιά.

(SMS.. έχω δυό προσκλήσεις για το παράδεισο του έρωτα και ψάχνω Μούσα..)

-Μαρία ανέβασε στη σελίδα μας στο νετ αυτό το κείμενο.. να ανέβει στις 20.25 το ξέρεις εσύ κι εγώ.. την ίδια ώρα θα δώσεις κι αυτό το βίντεο στο Πέτρο, να παίξει πρώτη είδηση..

-Μάλιστα Κυρία.

-Πάρε μου τη Μαρκέλλα στο τηλέφωνο και δωσ’ το μου.

-Έλα Μαρκέλλα τρέχα να προλάβεις τα μαγαζιά.. θέλω μια ζώνη κι ένα φουλάρι λιλά.. θα τον δω αργά το βράδυ επιτέλους.

-Εσύ μια τόσο δυνατή γυναίκα και λες επιτέλους για έναν έρωτα;

-Μαρκέλλα σκάσε δεν έχω ώρα για κουβέντα τρέχα εκεί που σου είπα.. και δεν είναι απλά ένας έρωτας είναι.. είναι.. είναι.. δεν έχω χρόνο να σου εξηγήσω τώρα τι είναι θα στα πω άλλη ώρα.
Τρέχα Μαρκέλλα..

(SMS.. η Μούσα σου απόψε θα φορέσει λευκά και θα σε στήσει καμιά ώρα γιατί πνίγεται στη δουλειά..)


Κι ενώ οι ρυθμοί της εποχής είναι γρήγοροι.. υπεύθυνοι.. και αμείλικτοι πάντα μια καθωσπρέπει Μούσα βρίσκει το τρόπο να ταξιδέψει το μυαλό της και να χαρίσει τη καρδιά της..

Το τζάκι είναι ήδη με φωτιά.. το υπόλοιπο σαλόνι δεν έχει καθόλου φως μόνο μια σειρά από κεριά πάνω στο μικρό τραπεζάκι δίπλα από το μεγάλο καναπέ..
..αριστερά ένα μικρό έπιπλο από κρύσταλλο που είναι γεμάτο με τη μουσική του.. και απέναντι ακριβώς μια μικρή βιβλιοθήκη σχεδόν γεμάτη..
..το χαμηλό τραπεζάκι δίπλα στο τζάκι ένα έτοιμο κι αυτό..
..ένα λευκό Γαλλικό κρασί παγωμένο με δυο υπέροχα ποτήρια.. και μια μεγάλη πιατέλα με κάθε λογής φρούτα.
Η Emma Chaplin γεμίζει το χώρο με συναίσθημα και ο ήχος απ’ τα τακούνια της μοιάζει κι αυτός να γίνεται ένα με τη μουσική στα αυτιά του.

Ανοίγει αργά η πόρτα και το παραμύθι παίρνει μορφή.. ένα μακρύ κατάλευκο φόρεμα που είναι στολισμένο μ’ ένα φουλάρι και μια φαρδιά ζώνη λιλά.. τα μακριά καστανόξανθα μαλλιά της πιασμένα ψηλά και το μακιγιάζ της λίγο και διακριτικό..
Τώρα τα μάτια της φωτίζουν το χώρο και το χαμόγελό της του δίνουν ζωή.

-Καλησπέρα.. έχω μια πρόσκληση για το παράδεισο του έρωτα.. μπορείτε να με βοηθήσετε να τον βρω;

Παίρνει στα χεριά του το πρόσωπό της και κολλάει τα χείλη του στα δικά της..


Κάπου εδώ όμως τελειώνει το παραμύθι μας κι αρχίζει κάτι διαφορετικό και μεγάλο.. για να ζήσουμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα..



Πέμπτη, Οκτωβρίου 25

...αντέχω...



Σήμερα λέω ν’ ακούσω μια μεγάλη ...ροκιά...

..δεν έχω χρόνο για να σκεφτώ

...δεν έχω χρόνο να επικοινωνήσω μαζί σας

...αντέχω...

..η μάνα είναι ξανά σπίτι..

..ακούω τη ροκιά μου δυνατά και ταξιδεύω..





Δευτέρα, Οκτωβρίου 22

Νοιώθω...

Τις τελευταίες μέρες άλλαξαν πολλά στη ζωή μου.. ένοιωσα έντονα συναισθήματα και πέρασα μεγάλες δοκιμασίες.. συναισθηματικά νοιώθω πολύ όμορφα και παράλληλα μια μεγάλη υλική (ευτυχώς) ζημιά στη δουλειά κι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας οικογενειακό κάνει τη ζωή μου να είναι πάνω σ’ ένα τεντωμένο σχοινί και να ισορροπεί.

Νοιώθω απίστευτα πράγματα μέσα μου.. έχω ανάγκη να φωνάξω.. να βρίσω.. να αγκαλιάσω.. να πάρω τα βουνά..

Δεν έχω χρόνο να επικοινωνήσω μαζί σας.. μου λείπουν οι φίλοι μου εδώ..

Προσπαθώ να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να συνεχίσω..

Είμαι δυνατός

..πολύ δυνατός

..πολύ δυνατός





..το τραγούδι ακούγεται πολύ δυνατά και ολόκληρο.. και μοιάζει πολύ με την ψυχολογία μου.. από μπαλάντα γίνετε ένα εκρηκτικό rock..







Τρίτη, Οκτωβρίου 16

Φως...



..και οι σκιές πήραν φως






Κυριακή, Οκτωβρίου 14

Βάλε χρώμα...



Ακούς
τη σκιά που στη σκέψη σου μπαίνει
ακούς τη φωνή που χαϊδεύει τ` αυτί σου

Ακούς
στο κεφάλι σου δίπλα μια ανάσα
ακούς τη βροχή που κρατώ μακριά σου

Όνειρο είναι γλυκιά μου κοιμήσου
αχχ τι τέλειος πίνακας θεέ μου

ζωγραφιά των αγγέλων θυμίζει
μη ξυπνάς θέλει χρώματα ακόμα





Πέμπτη, Οκτωβρίου 11

Μια σκιά στη πόλη του φωτός

Αναμνήσεις από ένα ταξίδι που δεν έγινε ακόμα…

Τέλη Γενάρη 2008
Βραδάκι μόνος στο σπίτι, έξω αρκετό κρύο κι εγώ να σκαλίζω το τζάκι, καλή Γαλλική μουσική ψιθυρίζει στ’ αυτιά μου κι ένα ποτήρι κόκκινο κρασί να γεμίζει με γεύση το στόμα μου.

Ανοίγω το συρτάρι της βιβλιοθήκης για να βγάλω το κλειδί του υγραντήρα πούρων, είναι η ώρα του τώρα.. και η ματιά μου σταματά σε δυο εισιτήρια που ‘μειναν στο συρτάρι το περασμένο καλοκαίρι..

..χαμογελώ τώρα..

Βάζω το μυαλό μου να κάνει βόλτες δέκα μέρες νωρίτερα και να ρουφά αναμνήσεις απ’ τ’ όνειρο.


Πέμπτη 17 Γενάρη 2008
Σχεδόν χαράματα και μετά τα πρώτα χαμόγελα σε θυμάμαι να παραγγέλνεις το πρώτο μας καφέ σε άπταιστα Αγγλικά στο Charles de Gaulle.

Οι snob Παριζιάνοι περιμένουν να μιλήσεις στη γλώσσα τους και σε κοιτούν με απορία.. χαμογελώ πολύ δυνατά όταν ξεκινάς τα Γαλλικά.. όχι.. αυτοί δεν τα γνωρίζουν αυτά μόνο εγώ σε καταλαβαίνω.. η πρώτη μου επαφή με μια παρθένο τσαντισμένη..

..συνεχίζω να σε κοιτώ και να χαμογελώ..

Δεν είχε Λουμίδη και πήρες τσάι με κουλουράκια 0% κι εγώ ένα ζεστό Γαλλικό να μπω στο πνεύμα σιγά σιγά.. τσιγάρα.. χαμόγελα.. βλακιούλες.. όσα είναι ικανά να δώσουν το μήνυμα τι θα έρθει στις τέσσερις μέρες που έχουμε.

Φτάνουν επιτέλους οι βαλίτσες και δεν πιστεύω στα μάτια μου..(ουυυυυ μάι γκοτ) πώς να κουμαντάρω τρία καρότσια με βαλίτσες που περισσεύουν.. είμαι και ιππότης πανάθεμα με.. (από μέσα μου) τι έκανε η τρελή μήπως κατάλαβε ότι θα συζήσουμε;)

Ευτυχώς που άφησα πίσω το Μένιο..

..συνεχίζω να σκαλίζω το τζάκι κι έχω βάλει ήδη το δεύτερο κρασί.. η γεύση απ’ το πούρο παίρνει τη σκέψη μου και την κάνει βόλτα ατέλειωτη.. στο Canal Saint Martin με τις γαλήνιες όχθες, τους φιδίσιους ελιγμούς και τις γραφικές γέφυρες το τέλειο σκηνικό για μια ρομαντική βαρκάδα με γόνδολα.. ο ουρανός μας κάνει τα κέφια και μου δείχνεις το μισό από ένα φεγγάρι χλωμό..

..κι όμως φτάνει..

Με ξυπνάς απ’ τα άγρια χαράματα και θες να δεις όλα τα μουσεία.. όλα τα κτήρια.. όλα τα αξιοθέατα σ’ ένα πρωινό.. έλεος.. και θες να φέρεις πίσω όλο το Παρίσι.. πόσα καρότσια έχω να κουβαλήσω;

Πάντως για να λέω και την αλήθεια είσαι έξυπνη και οικονομική.. δεν κατάλαβα πως βρήκες το Catherine στην 7 rue Castiglione που προσφέρει εκπτώσεις έως 35% σε επώνυμες μάρκες αρώματα.. ευτυχώς ψώνισες μόνο εννιά.

Ευτυχώς δεν φοράω τακούνια..

Χαχα θυμάμαι που ήθελες να εξηγήσεις στον μπαρμαν του "Les Deux Magots" το βραδάκι τι είναι το ρακόμελο.. θυμάμαι ακόμα πόση ώρα συζητούσαμε έξω απ’ το μπαρ τα περασμένα σου.. και τη μεγάλη αγκαλιά που μου χάρισες.

Ξυπόλυτη πίσω..

Θυμάμαι ακόμα ότι δεν ήθελα να σου πω “τι νιώθω” και σου έκλεισα τα μάτια μ’ ένα φουλάρι μου.. σε πήγα στη πλατεία Abbesses.. το διάβασες σε 311 διαφορετικές γλώσσες.. και μου έδωσες το πιο τέλειο φιλί που έχω ως τώρα.


"Αν δείτε τον κόσμο σαν πυραμίδα, τότε σίγουρα στην κορυφή της βρίσκεται το Παρίσι"..
Χέμινγουεϊ

"Αν δείτε το Παρίσι μέσα απ’ τα μάτια μου θα νοιώσετε ότι ο κόσμος έγινε με μιας πιο όμορφος"
Shades



Στη μικρή μούσα μου που με γεμίζει έμπνευση.



Τρίτη, Οκτωβρίου 9

..για την υγεία του μαλάκα ποιος νοιάζεται;





Ρε τα έχω πάρει στη κράνα πάλι.. γαμώ το ΕΣΥ γαμώ τις λίστες σας και γαμώ την υγεία που μας προσφέρεται..


Μια ζωή ρε λαμόγια εμείς οι μαλάκες οι μικρομεσαίοι πληρώνουμε εισφορές στα ασφαλιστικά μας ταμεία και κανείς δεν μπορεί να μας εγγυηθεί αν κάποτε πάρουμε σύνταξη και πότε.. δεν μπορεί να μας εγγυηθεί που πάνε τα χρήματά μας.. και δεν φτάνει αυτό αν χρειαστούμε την βοήθεια των γιατρών και του κράτους ευρύτερα.. βλέπουμε ένα τοίχο που ο μόνος τρόπος για να τον πηδήξεις είναι το χρήμα.

Γαμώ τα λεφτά σας ρε.

Με δυό ή τρείς χιλιάδες ευρώ δεν θα γίνω πιο πλούσιος ούτε θα περάσω την υπόλοιπη ζωή μου στα φανάρια ζητιανεύοντας..

..αλλά εκμεταλλευόσαστε τη στιγμή και το πόνο του κάθε ανθρώπου.

Γιατρέ…

..μετά από όλες τις δυσκολίες που έφερες και τα κουμάντα που έκανες μου είπες να σου τηλεφωνήσω στο Ιατρείο σου το απόγευμα..

..μου είπες όταν σε ζόρισα..

..να βοηθήσω τη μάνα μου..

..όταν σου είπα ότι εγώ δεν μπορώ να την βοηθήσω δεν είμαι γιατρός.. μόνο ένας γιατρός μπορεί να την βοηθήσει..

..τότε ξεβρακώθηκες..

..και απάντησες..

..αν πας με το σταυρό στο χέρι φίλε μπορώ να την χειρουργήσω σε έξη μήνες.. τότε έχω ημερομηνία αν δεν μπορείς να περιμένεις πήγαινε σε άλλο νοσοκομείο.

Δεν ήρθα ρε επιστήμονα σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο.. σε δημόσιο είμαι..

..και δεν έχεις κανένα δικαίωμα να βάζεις έξη μήνες ραντεβού με φακελάκια και μετά να δέχεσαι εμάς τους «μαλάκες πολίτες»..

Αν δεν αμείβεσαι καλά γι’ αυτό που κανείς να πας σπίτι σου.. να πας στον ιδιωτικό τομέα.. να πας χαλαρά να γαμηθείς..

Πριν λίγο καιρό τα ιδία είχα.. ίσως και χειρότερα και έκανα το καθήκον μου σαν έντιμος Ελληναράς..

..τα έχωσα..

..και τότε έβριζα.. και τότε γκρίνιαζα.. ήταν η δική μου υγεία.

Και τώρα θα τα χώσω.. δεν μου αφήνεις άλλη επιλογή..

..και αν ήμουν αντιδραστικός με την δική μου υγεία εδώ είμαι πιο επιρρεπείς..

..γράφω αυτό το γαμημένο ποστ και παράλληλα έχω την τηλεόραση να παίζει..

..σύμπτωση..

..δέκα μαλάκες (που έχουν λύσει όλα τα προβλήματα τέτοιου τύπου.. μεγαλοχειρούργοι.. Δημοσιογράφοι.. Ποιμενάρχες..) σχολιάζουν την υγεία του Αρχιεπισκόπου..

..για την υγεία του μαλάκα ποιος νοιάζεται;




update 9/10/07 21.43μ.μ

Δεν έχω διάθεση ούτε για blogging ούτε για σχόλια.. θέλω μόνο να ακούσω ένα τραγούδι που έφερε η γιαγιά μου απ' τ' άγια χώματα.

ΜΑΝΑ για σένα

Σάββατο, Οκτωβρίου 6

my code



μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα


μια ματιά φτάνει

μια αναπνοή




Τρίτη, Οκτωβρίου 2

Κόκκινα γυαλιά...



Αδιαφορείς;

Να είσαι σίγουρη ότι θα το πιάσω στον αέρα..

Ίσως γι’ αυτό το κάνεις..

Ξέρεις..

Τώρα μπορεί να σε βολεύει..

Αργότερα θα πονά...






Δευτέρα, Οκτωβρίου 1

Nickelback...


~~όταν ο ήχος αγγίζει το συναίσθημα και προβληματίζει~~






στη Μαργαρίτα που τόσο πολύ της αρέσει



Κυριακή, Σεπτεμβρίου 30

Σκια-γράφημα..


Μεσημεράκι Κυριακής καλή μέρα με έναν ήλιο να στέκι ψηλά και να χαζεύω τα παλιά αντικείμενα που τόσο μ’ αρέσουν στο παζάρι του Πειραιά.

Ραδιόφωνα και πικάπ εποχής.. παλιά βινύλια.. γραμμόφωνα και δίπλα ότι πάρεις ένα ευρώ.. από ξυραφάκια μέχρι κοκαλάκια για τα μαλλιά.. προφυλακτικά (την αντοχή τους δεν ξέρω).. μπαταρίες.. μηχανές για κούρεμα..

Απέναντι σέξι κοιλοτάκια αραχνοΰφαντα (3 ευρώ τα πέντε τεμάχια) σε φούξια και κόκκινα χρώματα ότι πρέπει για σκίσιμο.

Η ζαλάδα απ’ τις χτεσινές μπόμπες έχει μείνει να μου θυμίσει την όμορφη βραδιά σ’ ένα club-άκι με καλή παρέα.. ναι Μαργαρίτα για σένα το λέω κι ας μην το διαβάσεις ποτέ.

Σε λίγο καθισμένοι εγώ κι ο Μένιος σ’ ένα καφενεδάκι παραδοσιακό στις παρυφές του παζαριού, απολαμβάνουμε τον Λουμίδη χαζεύοντας παράλληλα τα γερόντια που παίζουν τάβλι στη γωνιά φωνάζοντας και κάνοντας καζούρα ο ένας στον άλλον.

«Γίνονται θαύματα στις μέρες μας;

Τι έγινε ρε Μένιο με ‘κείνη την υπόθεση της Λαμίας.. ναι με το λείψανο του μοναχού που το βρήκαν ανέπαφο λέει.. κι έτρεχε ο κόσμος απ’ όλη την Ελλάδα να προσκυνήσει το θαύμα.. πάει κι αυτό δέκα μέρες πουλάει στα κανάλια και όλα ίσωμα.. όλα καλά.

Τι θυμήθηκα πάλι.. που το ξέθαψα το σκήνωμα»

Αμίλητος ο Μένιος απλά με βλέπει με μάτια γουρλωτά και ξέρει ότι μόλις άρχισα.. πήρα φόρα που λένε..

«θυμάμαι ατέλειωτες συζητήσεις στα κωλοκάναλα και αναλύσεις από ειδικούς παραθυρολόγους και οι απλοί πολίτες να τρέχουν για τάματα..

Οι απλοί πολίτες..

Για ποιους απλούς πολίτες μιλάμε ρε Μένιο.. γι’ αυτούς που έχουν την Μαρία την άσχημη πρώτη σε τηλεθέαση κι έκαναν σουξέ το Βας; μήπως μιλάμε γι’ αυτούς που στέλνουν SMS σε ριάλυτι και ψηφίζουν τραγούδι για την γιουροβίζιον;

Για τους ιδίους πολίτες που χειροκροτούν μες τον ενθουσιασμό τους υποψηφίους που πήραν σβάρνα τις λαϊκές αγορές και τις δημόσιες υπηρεσίες προεκλογικά και υπόσχονταν πάλι λαγούς με πετραχήλια;

Για τους ιδίους πολίτες που γκρινιάζουν τέσσερα χρόνια και πάλι τους ιδίους πάνε και ψηφίζουν στις κάλπες;

Ε λοιπόν ναι γίνονται θαύματα στις μέρες μας..

Θαύμα δεν είναι ότι υπάρχει μεγάλη μερίδα από ανέργους και υποαπασχολούμενους που έχουν οικογένειες πίσω και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα;

Θαύμα δεν είναι η δεξιοτεχνία που ελίσσεται ο νεοέλληνας ανάμεσα σε κάρτες και καταναλωτικά δάνεια ενώ παράλληλα έχει καλύτερο αυτοκίνητο απ’ του απέναντι και τελευταίο μοντέλο κινητού;

Δεν είναι θαύμα που στην Ελλάδα πληρώνεσαι λιγότερο από οποιοδήποτε ευρωπαίο αλλά χρειάζεσαι για να ζήσεις περισσότερα χρήματα από αυτόν;

Θαύμα δεν είναι που καταφέρνει να ζει η μάνα μου με 400 ευρώ σύνταξη;

Θαύμα δεν είναι και μυστήριο ΜΕΓΑ η συγκάλυψη σκανδάλων.. υποκλοπών.. και κάθε είδους ρεμούλας και πλιάτσικου επί δεκαετίες και οι πρωταγωνιστές δεν κατονομάζονται ποτέ;

Θαύμα δεν είναι να μένεις στο νοίκι και να σπουδάζεις δυο παιδιά επαρχεία με φροντιστήρια σπίτια κλπ κλπ

Θαύμα δεν είναι να ασχολείτε όλη η χώρα επί μήνες για ένα γαμημένο βιβλίο ιστορίας και να αφήνουμε την παιδεία στα χάλια της;»

..είχα πάρει φόρα και δεν έλεγα να σταματήσω με τίποτα, τα γερόντια τώρα είχαν σταματήσει το τάβλι κι έστεκαν δίπλα μου ακούγοντάς με προσεκτικά..

..ο Μένιος μπορούσε να καταλάβει βέβαια τη στιγμή..

..γλώσσα δεν έλεγα να βάλω μέσα ούτε πτοήθηκα από τα βλέμματα των θαμώνων του καφενείου..



-Πιασε μια ποικιλία ρε μάγκα και φέρε δυο ουζάκια να τα πιούμε με το φίλο..

-Περιμένετε παρέα κύριε;

-Άντε τώρα να απαντήσεις σε κάτι τόσο απλό..




Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 27

Put Your Lights On...


Ήρθε ο Κάρλος να βάλει φως στις σκιές μου

Μαγικό τραγούδι

Υπέροχοι στίχοι

Κρατώ τον τελευταίο







Ευχαριστώ την Elen που μου το χάρισε.. ακριβώς στο στόχο!!



Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 26

Σήμερα η γαμημένη η Μαρμότα είχε ρεπό...


Δύσκολη μέρα η σημερινή..

Ξεκίνησε πολύ νωρίς κατά της 6.00 κι άρχισαν τα όργανα, (όχι σαξόφωνα και κλαρίνα που μ’ αρέσουν.. τ’ άλλα όργανα αυτά απ’ τη μέση και κάτω τα χειροκίνητα) μπέρδεμα με τα πρώτα ραντεβού στη δουλειά..

Τηλ no1
-Shades.. τι οδός είναι η δουλειά είπες;
-Αλλοδαπός πελάτης.. Vizztantiou 4 Metamorfosi
-Shades.. Βυζαντίου;
-Αλλοδαπός πελάτης.. ναι Vizztantiou


Τηλ no2
-Shades.. έλα Γιάννη πας Βυζαντίου 4 Μεταμόρφωση σε περιμένουν 7-8 άτομα να σε βοηθήσουν και στις 9.00 πρέπει να είσαι Γαλάτσι κοντά στη Γκράβα για τα μονωτικά ok??
-Γιάννης.. ρε boss ψάχνω στο χάρτη και δεν υπάρχει Βυζαντίου στη Μεταμόρφωση;
-Shades.. κοίτα Ν. Ιώνια ή Ηράκλειο.. μπορεί να είναι όρια και να αλλάζει η περιοχή.. και θα τον πάρω τηλ. να τον ρωτήσω πώς να πας ok??
-Γιάννης.. ok περιμένω να με πάρεις πίσω..


Τηλ no3
-Shades.. έλα ρε δεν υπάρχει Βυζαντίου που είναι η δουλειά; Πες μου πώς να έρθει;
-Αλλοδαπός πελάτης.. Vizztantiou ρε.. θα κατέβει το γκέφυρα και θα πάει ντεξιά μόλις περάσει πάνω ατική αριστερά και είναι η Vizztantiou.


Τηλ no4
-Shades.. που είσαι Γιάννη;
-Γιάννης.. βρήκα μια Βυζαντίου στο Ηράκλειο και είμαι δίπλα.
-Shades.. άκυρο Γιάννη πήγαινε στη Τατοιου στη Μεταμόρφωση και όπως κατεβαίνεις μόλις περάσεις την Αττική οδό αριστερά.. αυτή πρέπει να είναι.
-Γιάννης.. ok..

Τηλ no5
-Αλλοδαπός πελάτης.. ακόμα να έρτει έχει 6 άτομα και περιμένουμε τι κάνω εγκώ τώρα πληρώνω κόσμο χωρίς ντουλιά;
-Shades.. ωπα ρε μεγάλε ψάχνουμε τη γαμημ… τη Vizztantiou χαλάρωσε λίγο.


Τηλ no6
-Shades.. έλα ρε έφτασες;
-Γιάννης.. ναι μόλις έφτασα.. Μπιζανίου είναι ρε boss με τον μαλάκα που μας τα λέει Κινέζικα.
-Shades.. κάνε γρήγορα Γιάννη σε περιμένουν στο Γαλάτσι.


Και μετά τη χαλάρωση αρχίζουν τα τηλ στις τράπεζες κλπ διακόσια χαρτιά για μια δουλειά.. ρε πούστη μου φτιάξτε τα συστήματα να ενημερώνεται η μια υπηρεσία με την άλλην on line.. γιατί μας ταλαιπωρείτε;

Ήδη 10 τσιγάρα στο τασάκι και ο δεύτερος καφές δίπλα μου.. χαλαρά πλέον όσο μπορώ.. και διαβάζω τα μέλια μου.. αφήνω κάποια comments (όσα προλαβαίνω) και μιλώ με δυο τρία φιλαράκια στο MSN.. μια καλημέρα!!

Σε λίγο αρχίζει το εξωτερικό τρέξιμο και ανάμεσα σε διάφορα που κάνω.. κάτω από πίεση προλαβαίνω και πίνω έναν ανθρώπινο (τρίτο) καφέ με ένα καλό blogοφιλαράκι!!!
Καλά ήταν… θενκς μικρό!!!

13.00 είμαι ξανά πίσω και έρχεται μια υπέροχη είδηση.
Η καλή μου ΜΟΥΣΑ από το όμορφο νησί παίρνει μια απάντηση επαγγελματική και την νοιώθω να πετάει..
Η χαρά μου είναι πολύ μεγάλη και προσπαθώ να την ανεβάσω παραπάνω!!!
Πριν λίγες ώρες ένοιωθε κάπως.. μου έλεγε ότι είναι άσχημη και κάτι τέτοια κουλά ενώ είναι θεογκόμενα και μου ερχόταν να βάλω στριγκλιές και να την μπουφλίσω.

16.00 κι έχω πάει τη μητέρα για μια εξέταση ρουτίνας κι έναν υπέρηχο.. απάντηση: γρήγορα νοσοκομείο σήμερα χωρίς δεύτερη κουβέντα.. βλέπω κάποια υγρά στην κοιλιακή χώρα που δεν μου αρέσουν.
Τρέξιμο χίλια τηλ σε αδέλφια κλπ μια αναστάτωση φοβερή.. το στομάχι πάει να σπάσει..
Όλα καλά όμως δεν είναι τίποτα σοβαρό.. με ησύχασε πολύ ο γιατρός.. θα κάνουμε κάποιες εξετάσεις ακόμα και μάλλον το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με φάρμακα.

Σήμερα η γαμημένη η Μαρμότα είχε ρεπό.. όχι δεν τελείωσα ακόμα έχω κι άλλα.

Μα αφήστε με να ολοκληρώσω..


21.16 SMS
ΜΟΥΣΑ.. φιλαράκι μου να ξέρεις δεν σε ξέχασα και πίνω κι ένα κρασάκι στην υγειά σου!


Δικές μου έγκυρες μετεωρολογικές πληροφορίες λένε ότι ένα τεράστιο σύννεφο κινείτε νοτιοανατολικά της Ρόδου με ταχύτητα.. αύριο το πρωί λοιπόν θα σταματήσει στο νησί της Αφροδίτης και θα κάνει το έξεις κουφό.

Άκου το τραγούδι μάτια μου.. όλα τα λεφτά είναι.

Καλημέρα Bloggiάρηδες…




Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 24

στις σκιές του μυαλού μου


Στο σκοτάδι

δεν υπάρχει ασχήμια

δεν έμεινε


Στην καρδιά μου


υπάρχει αγάπη

περίσσεψε


Στα νυχτολούλουδα που λατρεύω


όταν παίρνω ανάσες

όταν νοιώθω γυμνός

όταν νοιώθω χαμόγελα

όταν δακρύζω

υπάρχει το πάθος


Μια ελπίδα χαμένη


και τα μάτια μισά

ανακαλύπτω

πίσω από τοίχους

το είναι μου


Κρατώ μια ζωή την εικόνα


και ψάχνω

στις σκιές του μυαλού μου

το άφταστο




Exit poll


Ετικέτες

Εν οίκω 8 (28%)

Σκιές του μυαλού 19 (67%)

Σκιές πίσω μου 6 (21%)

Μένιος 7 (25%)

Blogόσφαιρα 0 (0%)

σιδηρά Κυρία 0 (0%)

Νενέ Μαριώ 0 (0%)

Μέσα απ' τα μάτια ένος blogger 7 (25%)


Πριν λίγες μέρες έβαλα αυτή τη δημοσκόπηση στα δεξιά του blog μου.. κάτι σαν Shades Analisis.

Σκιές του μυαλού 19 ψήφους και (67%) ποσοστό.. πρώτο και μάλιστα με διαφορά αυτό σημαίνει ότι θα σας ταράξω στις φανταστικές ιστορίες.. θα φάτε πολύ παραμύθα την θέλει ο οργανισμός σας.

Εν οίκω 8 ψήφους και (28%) ποσοστό.. στη δεύτερη θέση παλιοκουτσομπόληδες..

Μέσα απ' τα μάτια ενός blogger και ο Μένιος μοιράζονται την τρίτη θέση με 7 ψήφους και (25%) ποσοστό.. αυτό δείχνει ότι ο Μένιος και τα κοινωνικά θέματα πάνε μαζί..

Σκιές πίσω μου 6 ψήφους και (21%) ποσοστό.. στην τέταρτη θέση μάλλον δείχνει ότι καλύτερα να κοιτάμε μπροστά.

Για να πω μια αλήθεια ήμουν σχεδόν βέβαιος για την πρώτη θέση και αυτό γιατί η κατηγορία αυτή είχε τα περισσότερα comments με διαφορά.

Θέλω να σας ευχαριστήσω που πήρατε μέρος στο δικό μου Exit pol.




Σάββατο, Σεπτεμβρίου 22

..είναι προφανές πως είμαι ΠΑΡΩΝ..


Ρε δε πάμε καλά..
Αντί να κρύβεις δυό τρία χρονάκια εσύ το γιορτάζεις;
..και το πανηγυρίζεις με σαράντα ποστ;
..σου έχω πει χίλιες φορές προσοχή στα ληγμένα..

Έχω μέρες να σας γράψω και οι εξελίξεις τρέχουν..

..έμαθα με ποιο τρόπο η ΝΔ θα παραδώσει την ολυμπιακή φλόγα στο Πεκίνο..
..από δέντρο σε δέντρο!!

Έχω να δηλώσω ότι είναι προφανές πως είμαι ΠΑΡΩΝ..
..το χρωστώ στη blogόσφαιρα..
..το χρωστώ στο τόπο μου..
..το χρωστώ στη Μηχαλού..
..το χρωστώ στα ροδοκόκκινα μαγουλάκια μου..
..όσους φραπέδες και να φάω στο κεφάλι από εγκαθέτους της Χαριλάου δεν κάνω πίσω.



ΥΓ. το τραγουδάκι αφιερωμένο σε όλους εμάς που ψηφίσαμε!!!

Μένιος



Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 20

Shades ~40~


40 λοιπόν

Μου ακούγεται κάπως

Θα το προσπεράσω

Αυτό το ρεμάλι ο Μένιος που είναι;

-Μένιος.. θες να σε βοηθήσω σε κάτι;

-Άντε ρε να χαθείς από δω






ΥΓ. η φώτο είναι για να μην ξεχνάμε τα καμένα

Ένα μεγάλο ευχαριστώ









Shades ~30+IIIIIIIII~


Σας ευχαριστώ που πήρατε μέρος στο ταξίδι μου

Κουράστηκα λίγο παραπάνω αλλά άξιζε το κόπο

Τρέχω τρέχω άργησα






Shades ~30+IIIIIIII~


Δεν αντέχω να βλέπω

Τη σάρκα να γίνεται

Εμπόρευμα





Shades ~30+IIIIIII~


Μωρό μου σε λατρεύω







Shades ~30+IIIIII~


Όχι δεν θα το αγοράσω για να στο δώσω

Απόψε

Θα το κλέψω από κήπο

Για να έχει το πάθος

Που του πρέπει







Shades ~30+IIIII~


Ένα μέιλ που μόλις έλαβα και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας..
Ευχαριστώ πολύ καλό φιλαράκι με συγκίνησες..
Ευχαριστώ ακόμα για την άδεια να το δημοσιεύσω



ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!! ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΕΙΣ!!!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΧΑΡΕΣ!!!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΓΕΜΑΤΗ ΧΡΩΜΑΤΑ, ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΤΙ ΜΙΚΡΟ,
ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ Η ΕΥΤΥΧΙΑ!!!
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΞΙΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΕΙΣ ΤΗ ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ!!!



Δυο λόγια μόνο....

Μπορεί να μην σε παίρνω τηλέφωνο, να μην σου γράφω μηνύματα και γενικά να έχει σχεδόν χαθεί η επικοινωνία μας...

Αυτό δεν σημαίνει ότι σε ξέχασα...

Αντίθετα... σε σκέφτομαι κάθε μέρα τις στιγμές που έχω λίγο χρόνο κενό, σε σκέφτομαι τα βράδια όταν πέφτω να κοιμηθώ μαζί με όλους όσους νοιάζομαι
και γενικά πολύ περισσότερο απ' ότι συμβαίνει συνήθως σε μια μακρινή γνωριμία...

Νοιάζομαι για το πως να είσαι άραγε και έπιανα τον εαυτό μου άλλες φορές να είμαι χαρούμενη κι άλλες να μην έχω όρεξη για τίποτα επειδή επηρεάστηκα από τη δική σου διάθεση.

Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι δεν υπάρχεις στο μυαλό μου σαν νυν ή μελλοντικός εραστής ή σύντροφος.

Δεν μπορώ να διακρίνω κανένα συναίσθημα απ' αυτά που ενώνουν δυο ανθρώπους του αντίθετου φύλου.

Απλά υπάρχεις στη ζωή μου κι ας μην είσαι κυριολεκτικά παρόν, σαν ένας πολύ δικός μου άνθρωπος.

Ίσως σου φαίνεται εντελώς παράλογο όπως φαινόταν και σε μένα.

Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι ότι βρέθηκες στη ζωή μου απ' το πουθενά τη χειρότερη περίοδο που έχω περάσει μέχρι τώρα... τη στιγμή που έψαχνα μ' όσες δυνάμεις μου ‘χαν απομείνει κάτι να κρατηθώ...

Είχα πάρει την απόφαση πλέον ότι ήμουν παράλογη και παρανοϊκή!! Δεν μπορούσα να το εξηγήσω αλλιώς αφού ζούσα σε μια πραγματικότητα που δεν έμοιαζε πουθενά μ' αυτήν που ονειρευόμουν και πάλευα να ζήσω.

Κανείς δεν έβλεπε αυτά που έβλεπα και δεν μπορούσε να καταλάβει, πόσο μάλλον να πιστέψει, αυτά που έλεγα.

Συμπέρασμα: Δεν μπορεί να τρελάθηκαν όλοι....Άρα το πρόβλημα το ‘χω εγώ!! Συν ένα σωρό άλλα προβλήματα που δεν γνώρισε ποτέ κανείς και ο καθένας στη κλειστή κοινωνία που ζω έβγαζε τα δικά του συμπεράσματα για τη στάση μου και τη διάθεση μου.

Ευτυχώς είχα μάθει από πολύ μικρή να κλείνω τ' αυτιά μου σε κουτσομπολιά και
να γυρίζω τη πλάτη σ 'όσους ασχολούνται μ' οτιδήποτε άλλο εκτός από τον εαυτό τους κι έτσι εδώ το πρόβλημα δεν ήταν έντονο.

Αυτό που μ' έκαιγε μέσα μου ήταν ότι ήμουν μόνη ανάμεσα σε κόσμο...

Αποτέλεσμα, να κατεβάσω τα ρολά στη ζωή μου, να κρύψω τον πραγματικό εαυτό μου πολύ βαθιά μέσα μου και να προσπαθώ να μπω στη λογική που κυριαρχεί γύρω μου.

Ακόμα και τότε δεν βρέθηκε κανείς που να μπορέσει να δει τι κρυβόταν πίσω από το τείχος που είχα σηκώσει μπροστά μου, ακόμα κι αν με κοιτούσε στα μάτια.

Ίσως ένα αρκετά μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχω κι εγώ αφού δεν άφηνα να με πλησιάσει κανείς απ' αυτούς που τους θεωρούσα κενούς.

Προσπαθώντας λοιπόν να βρω διεξόδους ήρθες ΕΣΥ και ήσου..

ΕΣΥ... που μπόρεσες σε μικρό χρονικό διάστημα να με κάνεις να πιστέψω ότι δεν είναι το τέλος εδώ...

ΕΣΥ... που με το τρόπο σου μου δείξεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν, που ακούν, που νιώθουν ακόμα κι αν οι αποστάσεις που μας χωρίζουν είναι μεγάλες

ΕΣΥ...που μ' έκανες να γελάσω γιατί το αισθανόμουν πραγματικά

ΕΣΥ...που πολλές φορές με προλάβαινες λέγοντας αυτό που σκεφτόμουν κάνοντας με να αισθανθώ δικαιωμένη αφού δεν ήταν τρελά και παρανοϊκά αυτά τα απλά τα καθημερινά και οι ανθρώπινες ανάγκες μας δεν είναι παράλογες...

ΕΣΥ...που παρόλα τα προβλήματα σου που ήταν πραγματικά σοβαρά μπορούσες και μου χάριζες χαρά...

ΕΣΥ που μπόρεσες να με κάνεις να ξανασκεφτώ τη ζωή μου και να προσπαθήσω ξανά...

ΕΣΥ...που μου έδωσες δύναμη απ’ τη δύναμή σου για να συνεχίσω να ζω...


Είμαι λοιπόν εδώ κοντά σου κι ας είμαι τόσο μακριά.

Είσαι μέσα στη καρδιά μου και έχεις κερδίσει το θαυμασμό, και
την αγάπη μου γιατί πάνω απ' όλα ξέρεις να είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ για τον άνθρωπο.

Ίσως τα λόγια που είναι γραμμένα να μην μπορούν να αποδώσουν το βάθος τους και το πραγματικό τους νόημα γιατί δεν τα συνοδεύει ο ήχος κάποιας φωνής, ούτε μπορείς να δεις τα μάτια που τα λένε, όμως όταν είναι αληθινά, βγαίνουν μέσα απ' τη
καρδιά μας είναι κατάθεση ψυχής και δεν χάνονται ποτέ.

Αντίθετα έρχεται κάποτε η στιγμή που αποδυκνείουν ποιοί είμαστε.

Γιατί μόνο οι πράξεις μας ορίζουν ποιοι πραγματικά είμαστε!



Με όλη μου την αγάπη

Για πάντα φίλη

………….





Shades ~30+IIII~


Μία απ’ τις καλύτερες

Εικόνες που είδα

Το τελευταίο καιρό






Shades ~30+II~


Μη φεύγεις μόνη

Περίμενε

8 ποστ ακόμα

Κάνω μπάνιο

Κι έρχομαι







Shades ~30+I~


Αν και είμαι αντίθετος στη έκθεση

Ίσως είναι μια καλή στιγμή

Να σας δω στα μάτια







Shades ~30~


Να είσαι καλά κι ας με πόνεσες

Δεν χρειάζεται να φοράς μάσκα

Το μεγαλύτερο κακό το κάνεις στον εαυτό σου

Κάποια στιγμή θα το καταλάβεις

Εύχομαι να μην είναι αργά





Shades ~20+IIIIIIIII~


Θέλω

Να σου ζητήσω

Ένα μεγάλο

Συγνώμη

Σήμερα

Θα σε απατήσω






Shades ~20+IIIIIIII~



Ψάχνω

Έναν καλό άνθρωπο

Να μου το κάνει δώρο






Shades ~20+IIIIIII~


Δεν θα μπορούσε να λυπεί από τη συντροφιά μας ο Carlos







Get this widget | Track details |eSnips Social DNA



Shades ~20+IIIIII~

Μερικές φορές συμβαίνουν πράγματα και καταστάσεις που δεν πιστεύεις στα μάτια σου.

Με μια κουβέντα βρίσκεσαι την κατάλληλη ώρα στο κατάλληλο σημείο.. (ενίοτε με κλειστά μάτια) και περνάς υπέροχα.

Να είσαι καλά μικρό.




Shades ~20+IIIII~



λέω να το γιορτάσω απόψε




Shades ~20+IIII~


Πολλές φορές είπα μέσα μου

να προσέχω

να κρατώ και για μένα σκέψεις

να μην αφήνομαι

κάποιες φορές το κατάφερα

κάποιες άλλες όχι

δεν μετανιώνω

περνάω απέναντι