Αφιερωμένο στο καλό μου φιλαράκι...

Να τα εκατοστίσεις γλυκιά μου Candy...

...να σε χαίρονται οι δικοί σου άνθρωποι.. και να ζεις όλα όσα φαντάζεσαι...

...να τολμάς και να βγαίνεις χαρούμενη από ρίσκα...

...να αγαπάς και ν’ αγαπιέσαι γιατί τα’ αξίζεις...

...τέλος σου εύχομαι στο μέλλον να γιατρέψεις όλες τις παιδικές ψυχές που θα έχεις στα χέρια σου και να νοιώσεις το χαμόγελο τους στη ψυχή σου...

...για πάντα φίλος...

Shades in the dark

Πρόσκληση πρόκληση...

Αποφάσισα μετά τα τελευταία γεγονότα και την κατασυκοφάντηση του καλού κατά τα άλλα φίλου μου Μένιου να τον καλέσω σε μια συζήτηση εφ όλης της ύλης.. σε μια λεκτική μονομαχία αν θέλετε..

Shades.. το τελευταίο καιρό έχεις εξαφανιστεί έφτιαξες το δικό σου μπλογκ και δεν περνάς πια απ’ τα μέρη μας..

Μένιος.. τα χώνω με την ησυχία μου από εκεί, δεν σ’ έχω ανάγκη πια να με φιλοξενείς και να με λογοκρίνεις..

Shades.. στο τελευταίο άρθρο σου όμως με συκοφαντείς και φτάνεις στο σημείο να με αποκαλέσεις κρυφοπουτάνα..

Μένιος.. αν εσύ δεν έχεις καθόλου την αίσθηση του χιούμορ δεν σου φταίω εγώ.. αν δεις όλες οι απαντήσεις εκεί κινούνται..

Shades.. έχω δει κι άλλους χαρακτηρισμούς που με στολίζεις σε διάφορα μπλογκ που τριγυρνάς όπως γλυκανάλατος, λαπάς, ξενέρωτος..

Μένιος.. κι εσύ γιατί θίχτηκες.. την αλήθεια λέω.. έτσι σε βλέπω.. και ειδικά απ’ το καιρό που έφυγα από κοντά σου όλο βλακείες γράφεις.. νιώθω, φέρτε μου κάστρα να γκρεμίσω, όλο λόγια είσαι τελικά αλλά από πράξεις δεν βλέπουμε και τίποτα.. ίσως σου λείπει το δικό μου το σπρώξιμο..

Shades.. μάλλον δε με παρακολουθείς.. αν θυμάμαι έχω ανεβάσει και ποστ πολιτικού χαρακτήρα..

Μένιος.. αυτό πια μη το διαφημίζεις γιατί όσα χρόνια ήμουν κοντά σου αυτό το άφηνες σε μένα και το έκανα πολύ καλυτέρα.. και για να κάνω κι εγώ μια ερώτηση.. γιατί μου στερείς αυτό το δικαίωμα τώρα κι ανεβάζεις εσύ τέτοια θέματα που δεν τα πολύ καταφέρνεις;

Shades.. άκου με λίγο προσεκτικά λοιπόν για να καταλάβεις.. μπορεί να έχεις γίνει αγαπητός στο μπλογκοχωριό με τον επαναστατικό χαρακτήρα σου.. μπορεί κάποιοι να σε θαυμάζουν.. αλλά μη ξεχνάς ότι είσαι δικό μου δημιούργημα.. την υπάρξει σου σε μένα την οφείλεις.. και μπορεί εγώ ο γλυκανάλατος όπως λες ο λαπάς να γράφω συνεχώς βλακείες, αλλά θέματα που θεωρώ ότι είναι σοβαρά τα ανεβάζω στο δικό μου χώρο γιατί θα τα δουν περισσότεροι.. είμαι βλέπεις πιο αγαπητός από σένα ακόμα κι έτσι λαπάς.. και στη τελική ότι γουστάρω θα κάνω και ότι γουστάρω θα γράφω και είσαι ο τελευταίος που θα δώσω λόγο..

Μένιος.. βλέπω ότι η συμβιώσει με μένα τόσα χρόνια κάτι σου έδωσε.. να λοιπόν που ανοίγεις το στόμα σου επιτέλους..

Shades.. είναι να μη πάρω φόρα..

Μένιος.. έχω λοιπόν να σου κάνω μια πρόταση.. θα ξαναγυρίσω κοντά σου μου έλειψες.. αλλά με ένα όρο.. τα άρθρα με κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα θα τα γράφω εγώ..

Shades.. αν και δεν είσαι σε θέση να βάζεις όρους τα άρθρα που θες θα τα γράφω εγώ αλλά θα σ’ αφήνω να τα εκφράζεις..

Μένιος.. καλώς σε βρήκα λοιπόν και πάλι..

Shades.. έλα μικρέ μου φίλε αγκαλίτσα..

Μένιος.. κρυάδες..

..δε σε φοβάμαι...

..όχι δε θα σου κάνω τη χάρη..

..όσες φορές κι αν έρθεις..

..όσες προσπάθειες κι αν κάνεις..

..ότι κι αν μου τάξεις..

..στη βάρκα αυτή τη μαύρη δε μπαίνω..

..έχω το θάρρος να σε δω στα μάτια..

..έχω το τρόπο να αναμετρηθώ μαζί σου αν χρειαστεί..

..βλέπω καλά τον απέναντι βράχο..

..βλέπω το σκοτεινό σου πύργο..

..δε με ξεγελά η ηρεμία της θάλασσας..

..ούτε το λευκό σεντόνι που φοράς..

..δε σε φοβάμαι και το ξέρεις..

..το βλέπεις στα μάτια μου..

..η ανάσα μου θα σε κάψει..

..το πάθος μου σ’ οδηγεί κατευθείαν στην ήττα..

..φύγε..

..και να μην επιστρέψεις..

..τ’ όνειρο αυτό ανήκει μόνο σε μένα..

..και θα το ζήσω..

Deal στο μεγάλο παζάρι του ΤΙΠΟΤΑ...

Πριν μερικά χρόνια θυμάμαι μια συνέντευξη του κυρίου τίποτα (χωρίς επώνυμο εννοώ Τέως βασιλιά) της Ελλάδας που έδωσε στον απολυμένο τις τελευταίες μέρες Χατζηνικολάου.

Θυμάμαι μεταξύ άλλων ο κύριος τίποτα έλεγε..

{Είμαι Έλληνας πολίτης.. θέλω να έχω ένα σπίτι στη χώρα που γεννήθηκα.. θέλω να έρχομαι για τις διακοπές μου.. θέλω να πάρω τα άγια κειμήλια των παππούδων μου.. την ιστορία από τις ρίζες μου..}

..συγκινήθηκα..

Ο δικός μου ο παππούς μου άφησε μια εικόνα που έφερε διωγμένος από τη Μικρά Ασία και μια πολύ μικρή συλλογή γραμματοσήμων.. και όσο ζω κανείς δεν θα σκεφτεί όχι να τα πουλήσει αλλά ούτε να ρωτήσει πόσο έχουν κι ας πλένω τζάμια στα φανάρια.

Κάποιοι καρεκλοθεσήτες υπουργοί.. δημόσια πρόσωπα και λοιποί ευθύνονται για την έξοδο απ’ τη χώρα και το παζάρι όλων αυτών που βλέπουμε τις τελευταίες μέρες με αντικείμενα που έχουν αν μη τι άλλο κάποιο ιστορικό χαρακτήρα για το τόπο..

Κι αντί να βρίσκονται σε κάποιο μουσείο ή χώρο προς έκθεση πωλούνται στο παζάρι του Λονδίνου.

Έρχεται λοιπόν ο σημερινός υπουργός πολιτισμού και λαθών να συνεχίσει τα λάθη που παρέλαβε και με μια παρέμβαση (λες και θα κερδίσει κάτι τώρα) εκτοξεύει τη τιμή των κατσαρολών στα ύψη..

Ο μόνος που βγήκε κερδισμένος δεν χρειάζεται να τον αναφέρω.. ξέρετε ποιος είναι..

Μέχρι πότε ο ελληνικός λαός θα πληρώνει χαραμοφάιδες..

..μέχρι πότε θα καλείτε να πληρώνει λάθη υπουργών..

..μη τους κοιτάτε ρε..

..μαυρίστε τους..

..όλους..

...άλλη μια νύχτα ξεβράκωτος στο μπλογκ μου...

Δε με νοιάζει καθόλου ο πόνος στο σώμα...

..έχω κουραστεί να πονάω στο σώμα..

..κουράστηκαν ακόμα κι οι άλλοι που με πονάνε..

(ρωτούν με αγωνία και εισπράττουν απάθεια)

..ο πόνος στη ψυχή όμως με πονάει..

..η αυτοκριτική..

..οι νύχτες που με χρεώνω..

..είμαι άντρας δε κλαίω..

..τα μάτια όμως τρέχουν ποτάμι χωρίς να έχουν έκφραση..

..χωρίς να έχουν χρώμα..

..δυο μάτια λιβάδι..

..λευκά..

..έτσι τα νοιώθω..
-----------------------

..χαμόγελο..

..άγνωστη έκφραση εδώ και χρόνια..

..το ζω και γουστάρω..

..γαμάς το μυαλό μου κάθε νύχτα..

..αυτό κάνει τη διαφορά..

..δε σ’ έχω..

..συγνώμη..

..δε φταίω..

..έρχομαι μόνο στα όνειρα σου..

..κι εσύ γουστάρεις..

..σε νοιώθω..

..κάτι μου λείπει..

..μια αγκαλιά στο όνειρο..

..το κεφάλι σου στο στήθος μου..

..σε γουστάρω και το φωνάζω..

..σε θέλω απεγνωσμένα..



ΥΓ. άλλη μια νύχτα ξεβράκωτος στο μπλογκ μου..

Μια φωνή...

Μωρό μου νύσταξες;

Θα μπορούσα να μιλάω μαζί σου χίλια βράδια...

Θα μπορούσα να έχω το ακουστικό βουβό και να σε αισθάνομαι...

Φταίει κάτι.

Φταίει ότι κάθε νύχτα κάνεις έρωτα στο μυαλό μου.

Φταίει ότι εκεί που δεν σε περιμένω έρχεσαι...

Φταίει και μ’ αρέσει ότι γνωρίζω εσένα...

Χωρίς δήθεν...

Χωρίς μάσκα...

Σε ζηλεύω και δεν λες δικαιολογίες...

Είσαι η ιδία και μ’ αρέσει...

Αλλάζουμε μηνύματα μέχρι αργά τη νύχτα και δε μου φτάνει...

Δεν μου φτάνει...

Μεγάλη ατάκα...

Δε μου φτάνει γιατί σε γουστάρω...

Δε μου φτάνει γιατί δε ξέρω γιατί...

Δε μου φτάνει γιατί είσαι εσύ...

Αγαπάω και τίποτα δε μου φτάνει...

Αγαπάω...

Τ’ ακούς...

Δημοκρατία σε καμουφλάζ...

Θυμάμαι μικρός ακόμα ήμουνα το αεροπλάνο που έφερνε το Καραμανλή απ’ τη Γαλλία στη μεταπολίτευση κι ο κόσμος σήκωνε στα χέρια το σωτήρα του έθνους.

Θυμάμαι το δημοψήφισμα ΝΑΙ ή ΟΧΙ για τη μοναρχία στην Ελλάδα, και τους περισσότερους να πανηγυρίζουν που διώξανε το Τέως.

Θυμάμαι ακόμα πως την έκανε μ’ ελαφρά ο Εθνάρχης κι έστησε το Ράλλη ξέροντας ότι θα χάσει στις εκλογές του 81.(το ίδιο έκανε αργότερα κι ο Σημίτης με το Γιωργάκη)

Θυμάμαι τον Αντρέα με το ζιβάγκο και τα κλεμμένα συνθήματα της αριστεράς..

Χωρίς να εμπλέκομαι ποτέ με τα κοινά παρακολουθώ από απόσταση θα έλεγα τα πολιτικά γεγονότα της χώρας τα τελευταία 20 χρόνια και διαβάζω διάφορα για προγενέστερα έτη.

Τα τελευταία 50 χρόνια κυβερνούν το τόπο 2-3 οικογένειες και η αυλή τους..

Βάζω ερωτήματα στον εαυτό μου και προσπαθώ να τα απαντήσω εδώ και χρόνια..

Μπορεί κάποιος επειδή είναι γιος ή ανιψιός ή εγγονός έχει δεν έχει τα προσόντα να κυβερνήσει αυτό το τόπο;

Αυτό δεν είναι μια καμουφλαρισμένη μοναρχία;

Αν είχα μια εύρωστη εταιρεία θα διόριζα διευθυντή το Γιωργάκη; το Γιακουμάτο; το Λιάπη; τη Καννέλη; το Καρατζαφέρη; και δε μένω σ’ αυτά τα ονόματα μόνο μπορώ να γράφω μέχρι αύριο.. ονόματα βουλευτών.. δημαρχών.. νομαρχών.. διευθυντών.. και κάθε λογής εγκάθετων καρεκλοθεσήτων.

Γιατί λοιπόν πρέπει ν’ ασκώ το δικαίωμα της ψήφου;

Γιατί να ψηφίζω αφού όποιος κι αν βγει έχει σαν αυτοσκοπό τη καρέκλα και τη συνέχεια της οικογενειοκρατίας και όχι το καλό αυτού του τόπου και των πολιτών..

Γιατί να χάνω την ώρα μου για ψήφο και να χαλάω τη Κυριακή μου έστω και μια φορά τα τέσσερα χρόνια;

Αυτοί οι άρχοντες μας αξίζουν για να μας κυβερνούν;

Νοιώθω...

...σε θέλω και το ξέρεις...

...ξέρεις πως έχω χρόνια να νοιώσω έτσι και χαμογελάς...

...δε κρύβομαι...

...αφήνομαι και όπου με βγάλει...

...είσαι συνέχεια στο μυαλό μου και μ’ αρέσει...

...γελώ μόνος μου χωρίς αιτία...

...τρέμω τα βράδια γιατί λείπεις...

...αργείς στο τηλέφωνο και πλάθω χίλια σενάρια...

...ζηλεύω...

...έρχομαι στα όνειρα σου σαν κλέφτης και βλέπω κάθε σου κίνηση...

...κάνω έρωτα στο μυαλό σου συνέχεια...

...αφήνομαι στο πάθος που νοιώθω...

...δεν ζητώ ανταλλάγματα γι’ αυτό που νοιώθω...

...ζητώ τα πάντα...

...και το φωνάζω...


...μ’ αγαπάς...

...δε μ’ αγαπάς...

...μ’ αγαπάς...

...δε μ’ αγαπάς...

...μ’ αγαπάς...

...δε μ’ αγαπάς...

Λίγα λόγια για το blog μου...

Πριν λίγους μήνες μπήκα στη πρόκληση να φτιάξω αυτό το χώρο και να καταθέτω κάποια κομμάτια του εαυτού μου.

Λέξεις και προτάσεις μου δεν είχαν διαβαστεί ποτέ από κανένα μέχρι τότε...

...δεν ξέρω να γράφω όμορφα ούτε πολύ συντακτικό κι ορθογραφία αλλά λίγο με νοιάζει.. αν δηλαδή τα κείμενα μου είναι ολόσωστα.

Σκοπός μου δεν ήταν και ούτε ακόμα είναι να εισπράξω κανένα μπράβο ούτε να γίνω αρεστός στο γυναικείο φύλο με τους συχνούς συναισθηματισμούς μου...

...σκοπός μου δεν ήταν ούτε είναι.. αυτός ο χώρος να λειτουργήσει ως σκαλοπάτι για κάποιο ηλεκτρονικό φλερτ γιατί πολύ συζήτηση γίνεται τελευταία για κάτι τέτοιο...

...κατά καιρούς και με αφορμή κείμενα συναισθηματικού χαρακτήρα έφεραν στο μειλ μου φλερτ που δεν τα επιδίωξα.. και ευγενικά τα σταμάτησα...

Θεωρώ ότι εγώ και η σκιά μου (Μένιος) φτιάξαμε ένα χώρο για να ξεβρακωνόμαστε από συναισθήματα από αναμνήσεις του παρελθόντος από εκρήξεις για τα κακώς κείμενα (σ’ αυτό βοηθά πολύ ο Μένιος)...

...δε λείπει η αυτοκριτική κι ο καταλογισμός λαθών από μέρος μου σε πολλά που έχω περάσει...

...και γιατί τα γράφω όλα αυτά τώρα...

...το κάνω γιατί θέλω να γίνω ακόμα πιο ρεαλιστής σ’ αυτό το χώρο...

...να απαντώ όταν έχω κάτι να πω πραγματικά και όχι για κοινότυπα ευχαριστώ από ευγένεια...

...το κάνω γιατί θέλω να μπαίνω στα δικά σας blog και οι απαντήσεις μου να έχουν κάτι να δώσουν...

...αυτά τα λίγα για τη σκιά που θέλω ν’ αφήνει το blog μου...

Κλειδί ξανά για τη ζωή…

Μετά τη μπόρα πάντα μια μεγάλη λιακάδα έρχεται...

...συνήθως το κλειδί για τη ζωή το κρύβουμε μέσα μας...

...εκεί που νομίζουμε ότι τα ψυχικά αποθέματα τέλειωσαν...

...υπάρχουν μέσα μας τόσα κι αλλά τόσα που δεν είχαμε φανταστεί ποτέ...

Ζωή... σε κοιτώ στα μάτια πάλι και σου φωνάζω δυνατά...

...ΕΓΩ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΩ...

Απουσία…

Απουσία...

Ελπίζω ο απουσιολόγος να είναι ευγενικός μαζί μου...

...για δέκα μέρες περίπου θα σας στερηθώ και θα με στερηθείτε...

...η ώρα έφτασε..

...μια μικροεπέμβαση λοιπόν θα με κρατήσει μακριά σας...

...επίσκεψη στ’ όνειρο σου...

Χτες το βράδυ ήμουν εκεί απρόσκλητος...

...έφτασα πολύ γρήγορα σαν να είχα τα φτερά του Φοίνικα μαζί μου...

...κάθισα λίγο στο απέναντι πάρκο και απλά κοίταζα προς το μέρος σου...

...σκεφτόμουν πολύ όμορφα πράγματα...

...τη φωνή σου...

...το χαμόγελο σου...

...το διακριτικό άρωμα σου...

...τα μαγουλάκια σου...

...υστέρα ανέβηκα ψηλά και κοίταξα απ’ το τζάμι...

...πολλά κεριά αναμμένα...

...καθόλου φως...

...το τραπέζι γεμάτο με ισπανικές μυρωδιές και μια κανάτα σαγκριά με φρούτα άφθονα...

...μια μουσική πανδαισία με Arte Flamenco να πλημμυρίζει το χώρο...

...και με όλη την υπάρχουσα ατμόσφαιρα να φτιάχνει μια τέλεια ερωτική εικόνα...

...σαν σκιά πέρασα γρήγορα απ’ τις γρίλιες της μπαλκονόπορτας και σε είδα να κοιμάσαι...

...ένα χαμόγελο μικρό ήταν ζωγραφισμένο στο πρόσωπό σου...

...καθόμουν υπομονετικά για πολύ ώρα και απλά σε κοίταζα...

...μου κρατούσε συντροφιά ο μικρός πίθηκος που είχες στον απέναντι καναπέ...

...θα μπορούσα να σε κοιτώ για ώρες...

...δε κατάφερα όμως...

...έσκυψα και σε φίλησα...


---------------------------------------------------------


Update... 5/1/2007... 23.40...

candy's τετραδιακι said...

Aγαπημενε μου νταρκ..

Να ξερες ποσες κοπελες θα θελαν να βρισκονται στη θεση της αγαπημενης σου κοιμομενης!

Ποσα βραδυα περιμεναν μια σκια στο σκοταδι να τις αγκαλιαζει και να τις φιλα..

Αν η αγαπημενη σου ηξερε οτι ησουν στο απεναντι παρκακι..τοτε δεν θα κοιμοταν ουτε εκεινη!

Θα εβγαινε στο μικρο μπαλκονακι της και θα σου φωναζε να ανεβεις!

Θα τρωγατε μαζι ολα εκεινα μου ετοιμασε για σενα..

Ισως να χορευατε..υπο το φως των κεριων!

Μεθυσμενη τοσο απο την σαγκρια οσο κι απο τον ερωτα που θα ετρεφε για σενα θα σου χαριζε ενα βραδυ πρωτογνωρου ερωτισμου..

Θα αποκοιμηζε τελος..μεσα στην αγκαλια της και θα καρτερουσε το επομενο πρωινο που ο ηλιος θα ελαμπε μονο για σας!

Στα ονειρα της δεν θα υπηρχαν πια σκιες..

Θα υπηρχες ΕΣΥ!

Καλο βραδυ..:*

8:42 PM

---------------------------------------------------------

ΥΓ... η απάντηση αυτή θα ήταν ότι καλύτερο θα μπορούσα να φανταστώ...

..σ’ ευχαριστώ Candy μου.

...τελικά για τόσο πολύ μαλάκες ψάχνεις;

Τώρα που πέρασε η πρώτη μπόρα και κοιτάμε τα πράγματα λίγο ψυχραιμότερα θα ήθελα να ανοίξω ένα διάλογο μαζί σας..

Ίσως με αυτά που θα καταθέσω σε κάποια σημεία να προκαλέσω.. αλλά να ξέρετε ότι τα πιστεύω.. τα υποστηρίζω με θέσεις.. και κάνω διάλογο γι’ αυτά καθημερινά.. ίσως με αυτό το τρόπο κάποιοι προβληματιστούν.

Συμφέροντα.. παντού και πάντα..

Πίσω από οποιαδήποτε πολιτική πράξη κρύβονται πάντα συμφέροντα.

Πριν μερικές μέρες εκτέλεσαν ένα καθίκι..

..ένα απόβρασμα της κοινωνίας που χωρίς κανένα ίχνος ανθρωπιάς ασκούσε την εξουσία που επέβαλε κάποτε με το χειρότερο τρόπο..

..γάμησε το λαό του και τις γύρω χώρες για πολλά χρόνια.. σκότωσε χωρίς ενδοιασμούς ότι βρέθηκε στο δρόμο του.. έκανε τα χειρότερα..

..μέχρι εδώ μάλλον όλοι συμφωνούμε..

..και επιτέλους ήρθε η λύτρωση..

..ο καλός μπάρμπας απ’ τα ξένα να επιβάλει τάξη με τα όπλα.. να ισοπεδώσει τη χώρα.. να κάψει.. να σκοτώσει.. να βιάσει.. να κάνει του κόσμου τις κτηνωδίες.. για να φέρει στο τόπο τη Δημοκρατία..

..ποιος του το ζήτησε..

..πια Δημοκρατία.. τη στημένη..

..τη Δημοκρατία.. που λίγα χρόνια πριν όπλιζε τον επικίνδυνο αυτό άνθρωπο για να κάνει πόλεμο στο Ιράν;

..γιατί τα συμφέροντα τότε ήταν άλλα..

..και έφερες ρε μπάρμπα τη Δημοκρατία που εσύ εννοείς..

..λίγο πριν τις εκλογές στη χώρα σου.. και αφού έχεις τις δημοσκοπήσεις στα χέρια σου.. (και είσαι πάτος) παραδίδεις το μονάρχη στα δημοκρατικά χέρια που εσύ με το ζόρι έστησες.. και τον κρεμάς..

..πότε;

..να μην αναφερθώ στη γιορτή που άρχιζε σε λίγες ώρες.. δεν έχει καμιά σημασία για σένα..

..τον κρεμάς στις 05.00 ώρα Ελλάδος..

..ώρα στη χώρα του μπάρμπα;

..20.00 την ώρα που αρχίζουν τα κεντρικά δελτία ειδήσεων στη Δημοκρατικότερη χώρα..

..με live συνδέσεις χίλια παράθυρα και τους διαφημιστές να χτυπάνε κόκκινο..

..η ώρα των δανικών και της κονόμας..

..όλοι ξέρουμε ότι για να ανέβει η δημοτικότητα σου στα ζώα (40% που σου κάνει τη χάρη και ακόμα ψηφίζει) έχεις αποφασίσει να βάλεις τη κουκούλα..

..πότε το κανείς;

..την ώρα που θα βγουν περισσότερα χρήματα..

..τελικά για τόσο πολύ μαλάκες ψάχνεις;

..ξέρω τι θα μου απαντήσεις..

..θα παίξεις το Ράμπο με γκρο πλαν την σημαία σου..

..300 ώρες την ημέρα θα παίζουν τα κανάλια σου σκηνές από τη βία που προκάλεσε το κτήνος..

..Πατρίδα...

..Θρησκεία...

..Οικογένεια...

..κι ένα δικό μου κλεμμένο από σένα..

..Αμερικάνικο όνειρο..

..φοβερό όνειρο..

..είμαι Αγγλοσάξονας και σε μένα επιτρέπεται να γαμάω όλη τη γη..

..βρίσκω μια παρθένα ήπειρο.. είμαι ήδη κουρασμένος απ’ το ταξίδι..

..σκίζω τους ντόπιους (ινδιάνους) κι επειδή τα χέρια μου είναι από βούτυρο.. φέρνω τα ζώα απ’ την Αφρική να είναι οι δουλευτές μου για χρόνια.. μέχρι να κάνω το τόπο ανθρώπινο..

..και αφού εκμεταλλεύομαι τα πάντα γίνομαι δυνατός..


Μου θυμίζει τον δικό μου Μ. Αλέξανδρο..

..που με ‘μαθαν στο σχολείο ότι ήταν ήρωας..

..αυτού του είδους τους ήρωες που επέβαλαν τη Δημοκρατία και το πολιτισμό με το ζόρι τους γράφω στ’ αρχίδια μου..

..είμαι Έλληνας όχι Ελληναράς..


ΥΓ. δεν τα γράφει ο Μένιος.. εγώ τα γράφω..