Τετάρτη, Ιανουαρίου 24
Μια φωνή...
Μωρό μου νύσταξες;
Θα μπορούσα να μιλάω μαζί σου χίλια βράδια...
Θα μπορούσα να έχω το ακουστικό βουβό και να σε αισθάνομαι...
Φταίει κάτι.
Φταίει ότι κάθε νύχτα κάνεις έρωτα στο μυαλό μου.
Φταίει ότι εκεί που δεν σε περιμένω έρχεσαι...
Φταίει και μ’ αρέσει ότι γνωρίζω εσένα...
Χωρίς δήθεν...
Χωρίς μάσκα...
Σε ζηλεύω και δεν λες δικαιολογίες...
Είσαι η ιδία και μ’ αρέσει...
Αλλάζουμε μηνύματα μέχρι αργά τη νύχτα και δε μου φτάνει...
Δεν μου φτάνει...
Μεγάλη ατάκα...
Δε μου φτάνει γιατί σε γουστάρω...
Δε μου φτάνει γιατί δε ξέρω γιατί...
Δε μου φτάνει γιατί είσαι εσύ...
Αγαπάω και τίποτα δε μου φτάνει...
Αγαπάω...
Τ’ ακούς...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
23 σχόλια:
Οταν και όσο αγαπάς, δεν σου φτάνει ποτέ τίποτα...
Οσα πιο πολλά θα χεις τόσα περισσότερα θα θέλεις...
Ετσι είναι ο έρωτας, η αγάπη...
Ζητάει πάντα περισσότερα και δεν ικανοποιείται με τίποτα!
Κι αυτό είναι το ωραίο.
Συνέχεια θα ψάχνεσαι, θα αναζητάς, θα παλεύεις για το κάτι ακόμα...
Καλή σου νύχτα.
(μπορεί τα σχόλιά μου να μην έχουν κάτι αξιόλογο να σου προσφέρουν, αλλά τα γράφω μέσα απο την καρδιά μου...
Απλά θέλω να το ξέρεις αυτό.)
Δε κοιμάσαι;
Έτσι είναι.. δε μου φτάνει αυτό που ζω θέλω κάτι παραπάνω..
Θέλω τρυφερές στιγμές..
Θέλω τρέλες.. και τις έχω..
Θέλω να ξενυχτάει..
..και το κάνει μέρες τώρα..
Θέλω να μου δίνει και το κάνει απλόχερα..
Τα θέλω όλα.. μ’ αρέσει.. και γουστάρω..
Μωρό μου σε θέλω..
Οταν υπαρχει αγαπη ολα τα θελω γινονται πραξη !!
Αγαπάω και αδιαφορώ
και μαζί σου το ’χω μάθει και αυτό
παραδόξως ν’ αγαπάω και μένα
όπως εσένα....
όμορφο μες στην υπερβολή του
καλή σου μέρα :)
Πώς σε καταλαβαίνω να ξερες!!!
Καλημέρα
Δεν έχω κάτι να σχολιάσω τα είπα όλα στο ποστ.
Καλημέρα***
Κοίτα να το ζήσεις όσο πιο έντονα γίνεται, μετά θα είναι αργά γιατί πάντα έτσι γίνεται.
Μωρο μου νυσταξα..
Μα οι νυχτες δεν μου φτανουν,οι μερες μου ειναι νεκρες..γιατι δεν σ'ακουω.Προσμονη ειναι η λεξη που με εκφραζει..με εκφραζει πιο πολυ.
Για εκεινη τη γλυκεια νυστα..
Το ακουστικο πεφτει απ τα χερια μου μα δεν μπορω να κλεισω.Οι λεξεις αρχιζουν και μπερδευονται μα εσυ καταλαβαινεις.Εσυ παντα καταλαβαινεις.
Σ'αρεσει να με ξενυχτας..
Καθε βραδυ σ'αρεσει να μου μιλας..να σου μιλω..
Κι υστερα το επομενο βραδυ.
Ισως και σενα να σ'αρεσει η προσμονη..
Θυμασαι τοτε που ειπαμε τοσα πολλα..
εκεινο το βραδυ δακρυσαμε και οι δυο..δεν αντεχαμε τους εαυτους μας να μιλουν για τοσα κρυφα..για τοσα αληθινα..
Μα μιλησαμε κι εκεινο το βραδυ.
Κι εγω νυσταζα..μα παλι δεν εκλεινα..
Δεν εκλεινα..
Δεν θα κλεισω..
Νταρκουλη μου καλημερα!!
Συγνωμη παρασυρθηκα:))
Mακιααα!
Περνάς υπέροχα βλέπω.
Ζεις και καταγράφεις τα συναισθήματα σου, όποια και να είναι αυτά.
Candy είναι όμορφο να αφήνουμε τον εαυτό μας ελεύθερο να παρασύρεται.. ίσως κι εσύ να νοιώθεις όμορφα αυτό το καιρό και σου βγαίνει κάπως ετσι.. απόλαυσε το..
Σιγματάφ γι’ αυτό υπάρχει αυτός ο χώρος.. για να γράφω ότι ζω.. ότι νοιώθω.
Ουφ.... νομίζω ότι έχω αναισθητοποιηθεί πλήρως..... Ενώ μ'αρέσει, δεν νιώθω!!!! Ρε μπαμπά, τι μου συμβαίνει??? Φιλάκια!
Tο απολαμβανω..;)
Aυτο έλειψε να μη το απολαμβάνει :)))
OK, OK πάω πάσο.. Άντρας ερωτευμένος δεν είναι παίξε γέλασε! Μπράβο ντάρκ, ωραία τα είπες! «Μα εγώ έσπαγα γραμμές και περιθώρια, ένας άντρας που αγαπούσε δίχως όρια». Παρεπιπτόντως μ' αρέσει αυτό το τραγούδι του Πλούταρχου και μου θύμισε το ποστάκι σου! Α, και να το απολαμβάνετε (-ουμε). Αυτά έχει ο έρωτας!
Κορούλα τίποτα δεν σου συμβαίνει.. ίσως αυτό που νοιώθεις δεν είναι πολύ δυνατό.. πάντως όταν θα ‘ρθεί θα το καταλάβεις να είσαι σίγουρη..
Candy μου καλά κάνεις.. συνέχισε έτσι..
Γεια σου Αγγελική..
..αχ έρωτα τι μας κάνεις ....πηγη ζωής
o ερωτας και η αγάπη τα θέλουν όλα!!!
υπερβολικά όλα...!
να τα απολαμβάνεις πάντα έτσι
καλησπέρα σου
Απόλαυσε το... αλλά κρατάμε και καμμιά πισινή, φιλαράκο.
Αλλά τα ξέρεις, τι να στα λέω :)
Σ' αγαπάω, μ' ακούς;
Κλαίω, πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι
κλαίω για τα χρόνια που έρχονται χωρίς εμάς
και τραγουδάω για τα αλλά που πέρασαν, εάν είναι αλήθεια.
Για τα "πίστεψέ με" και τα "μη."
Μια στον αέρα μια στη μουσική,
εάν αυτά είναι αλήθεια τραγουδάω
κλαίω για το σώμα πού άγγιξα και είδα τον κόσμο.
Έτσι μιλώ για 'σένα και για 'μένα.
Επειδή σ' αγαπάω και στην αγάπη
ξέρω να μπαίνω σαν πανσέληνος
από παντού, για 'σένα
μέσα στα σεντόνια, να μαδάω λουλούδια κι έχω τη δύναμη.
Αποκοιμισμένο, να φυσάω να σε πηγαίνω παντού,
σ' έχουν ακούσει τα κύματα πως χαϊδεύεις,
πως φιλάς, πως λες ψιθυριστά το "τι" και το "ε."
Πάντα εμείς το φως κι η σκιά.
Μελωμένε καλώς ήρθες..
Φάντασμα όσο κι αν θέλουμε να κρατάμε πισινές το συναίσθημα δεν μας αφήνει.. έχω ξαναπεί ότι συνήθως στη ζωή μας κάνουμε τα ιδία λάθη.. αξίζει το κόπο όμως κι ας πονάει..
Πολύ όμορφο Αργυρένια μου.. ευχαριστώ.
shades,,γιατίεκλεισε το τσατ μποξ;
:(((((((((((((((((((((
Χαίρομαι χαίρομαι πολύ!
Θέλω να βλέπω τους ανθρώπους γύρω μου ευτυχισμένους.
Κράτα τις στιγμές. Είναι πολύτιμες.
Δημοσίευση σχολίου