Αθήνα, ώρα μηδέν
Καμιά δεκαπενταριά μαζεμένοι, πάρλα στην πάρλα
κι αυτός με τα μαύρα γυαλιά έχει το λόγο
Φοράει τα γυαλιά τα σκούρα
το βλέμμα του σκληρό και φλατ
Ο άνθρωπός μας έχει κουλτούρα
βιβλία, τέχνη και μπουάτ
Μα προς Θεού, μα προς Θεού
μας έχετε ζαλίσει
Τα βασανάκια του λαού
ποιος θα τα τρα-, ποιος θα τα τραγουδήσει
Αθήνα, ώρα δύο και τριάντα μετά τα μεσάνυχτα
Η συζήτηση συνεχίζεται με βαρβαρότητα
κι αυτός που φοράει τα γυαλιά τα μαύρα έχει πάλι το λόγο
Σβηστό τσιμπούκι και μαλλούρα
συζήτηση ως το πρωί
Ο άνθρωπός μας έχει κουλτούρα
και θα μας φτιάξει τη ζωή
Μα προς Θεού, μα προς Θεού...
Χαράματα. Η συνεδρίαση διακόπτεται
Οι κουλτουρτζήδες εξέρχονται και η συνέχεια αύριο
Χειμώνας βαρύς, κρύο πολύ
κι εκείνο το βράδυ το φεγγάρι
δε βγήκε, τα σύννεφα χαμηλώσανε
και η βρόχα έπεφτε, στρέιτ θρου
Εκείνη μονάχη της, έψησε ένα καφεδάκι
άναψε ένα τσιγαράκι, πήγε στη βιβλιοθήκη της
πήρε τον πρώτο τόμο από τ' απομνημονεύματά της
Ξάπλωσε στη ντιβανοκασέλα της
κι άρχισε να τα διαβάζει ένα-ένα
Ο πρόλογος δεν έλεγε και πολλά πράγματα
Μα σαν έφτασε στη σελίδα ενενήντα έξι εκατομμύρια
τετρακόσια εβδομήντα τρία οχτακόσια είκοσι έξι
κάθετος, παύλα και κάτι ψιλά
έγραφε οτι συνεδέθη με νεαρόν
αλλά το ειδύλλιο δεν εκράτησε παρά μόνον τρία εικοσιτετράωρα
διότι ούτος εκ των υστέρων απεδείχθη ακατάλληλος
Κι έτσι καθαρίσανε ένα βράδυ
που το φεγγάρι δεν βγήκε
και η βρόχα έπεφτε ράιτ θρου
Σελίδα εννέα του εβδομηκοστού τετάρτου τόμου
Έγραφε ότι ήτανε καλοκαιριά
κι ότι είχε βγει στην παραλία να κάνει το μπάνιο της
Εκεί γνώρισε ένα νεαρό τον επλησίασε
ανταλλάξανε μερικές κουβέντες
και τον ρώτησε για τ' όνομά του
Εγώ, της λέει αυτός, ονομάζομαι Φριτς
Τον αγάπησε τρελά
Αλλάσαν μπήκε το φθινόπωρο
αυτός την πούλεψε για την πατρίδα του
και κείνη ξέμεινε μόνη της
ένα βράδυ που το φεγγάρι
δεν βγήκε και η βρόχα έπεφτε ράιτ θρου
Σελίδα έξι, Άρθρο Βου
Παράγραφος Ξου, Κεφάλαιο Θου
Έγραφε ότι πήγε και τον εσυνάντησε
και του είπε ότι θα έπρεπε να γίνει ο γάμος
Αυτός δεν έφερε αντίρρηση
και προσδιορίστηκε Πέμπτη ώρα μηδέν
και τριάντα τρία πρώτα και σαράντα εννέα δεύτερα
Η μέρα πλησίασε εκείνη για να πάει να παντρευτεί
μπήκε στο μπάνιο της έριξε τα αποσμητικά της
τα απορρυπαντικά της
ντύθηκε, φόρεσε το νυφικό ενώ απ' όξω
το φεγγάρι δεν βγήκε
και η βρόχα έπεφτε, ράιτ θρου
Αυτή είναι λοιπόν η ιστορία μιας κυρίας
12 σχόλια:
Κι επειδή η ήττα ρε μάγε Ζαμπέτα έχει γίνει ένα για τις αξίες που νόμιζα..
..no comment..
..όποιος δεν κατάλαβε τι νοιώθω.. ακολουθεί βιρτουόζος στο πιάνο..
..και όποιος κατάλαβε περαστικά του!!!!
..περαστικά μου λοιπόν εκτός κι αν νομίζω πως κατάλαβα..έμεινε μια αίσθηση όμως..ραϊτ θρου ιντιντ
αυτό είναι ρε Shades!
ο απόλυτος, ο μοναδικός, ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ Ζαμπέτας.
Το "αποσπάσματα από έρωτες" το κατέβασα πρόσφατα... τι γαμάτο που είναι.
Θυμάσαι και το δικό μου το ποστ με το "γατώνι"..;
ο Ζαμπέτας το "έντυσε" υπέροχα...
φιλιά, καλό σ/κ
Και η βρόχα θα πέφτει right through.... στα κεφάλια μας, στα παιδιά μας, στο μέλλον αυτού του τόπου, όσο κωφεύουμε...
Η Κυρά των Γλάρων
Κρώζουσα ....και οδυρομένη
Υπέροχο post. Ο Γιώργαρος -όπως εγώ τον έμαθα- ήταν λαϊκός και κουλτουριάρης. Ζούσε το λαό, έβλεπε τα προβλήματά του κι έγραφε αναρχικά, ακριβώς όπως άναρχη ήταν και η λαϊκή ζωή. Η μουσική του δεν υπάκουσε -παρά σπάνια και για εμπορικούς λόγους- σε νόρμες συμβατικές. Έφτιαξε τη δική του μελωδική ακολουθία και μιλούσε. Περιέγραφε. Σατίρισε κι έκλαιγε. Δεν τραγουδούσε. Έψελνε βάσανα.
υποκλίνομαι..
Τον θυμήθηκα τον Ζαμπέτα χθες που πήγα στο Αιγάλεω να δω το νέο σταθμό του Μετρό!
Μας την έριξες στο κεφάλι..right through...
Ζαμπέτας.. μοναδικός, αγαπημένος, λατρεμένος... όπως το είπες 100 χρόνια μπροστά ο άνθρωπος!! Μπράβο βρε Shades!
Vouts.. κι εμένα μου έμεινε η αίσθηση ότι είσαι στο σωστό δρόμο..
Δεσποσύνη.. Το "αποσπάσματα από έρωτες" θέλω να μου το στείλεις αν μπορείς.. ο τεράστιος Ζαμπέτας έγραφε γκρικ-ίγκλις το 60.. τόσο μπροστά ήταν.
Το θυμάμαι το γατώνι σου.. απ’ τα πολύ αγαπημένα μου ποστ.
Φύρδην.. μπορώ να κάνω κριτική στον εαυτό μου πολύ σκληρή.. και άδικη πολλές φορές είναι θέμα χαρακτήρα, αλλά όχι δεν κωφεύω..
Δείμο.. υπέροχο comment.. τον θεωρώ μεγάλο ροκά το Ζαμπέτα, κάποια στιγμή θα γράψω ένα ποστ τι θεωρώ rock..
Ion.. κι εγώ μαζί σου..
Ασκάρ.. κάνεις βόλτες και στα μέρη μας?
Patsiouri.. στο κεφάλι μου έπεφτε χτες όλη η βρόχα..
Sunshine.. λατρεμένος ! ! !
Μακάρι να έπεφτε και στο δικό μου, τίμια!
Δημοσίευση σχολίου