Το διάβασα τις τελευταίες μέρες και πιστεύω ότι ένα τέτοιο θέμα έχει απίστευτες προεκτάσεις... και πολλές διαφορετικές απόψεις μπορούν να ακουστούν..
Φονιάς ή δολοφόνος λοιπόν???
Πιστεύω ότι ο χειρότερος ζωντανός οργανισμός που έφτιαξε η φύση είναι ο άνθρωπος.. όλοι οι άλλοι ζωντανοί οργανισμοί σκοτώνουν γιατί υπάρχει φυσικός λόγος και βεβαίως εξήγηση.
Ο άνθρωπος έβαλε όρια στα υπόλοιπα ζωντανά πόσο θα τον πλησιάζουν και βρήκε τρόπο γρήγορα να ηγηθεί στα πάντα.. ακόμα και στη φύση πολλές φορές.
Αν ένας λύκος κατέβει σε μια πόλη ποια μπορεί να είναι η τύχη του; Ή θα θανατωθεί ή θα κλειστεί σε κάποιο κλουβί ή ζωολογικό κήπο.
Αν η Κούβα κάνει απόβαση στις Ηνωμένες Πολιτείες ποια μπορεί να είναι η τύχη της; η απάντηση είναι εύκολη φαντάζομε.
Φονιάς ή δολοφόνος λοιπόν??? η απάντηση μάλλον δύσκολη..
Φονιάς πιστεύω ότι θα μπορούσε να γίνει ο καθένας από εμάς γιατί η στιγμή και η ψυχολογική φόρτιση μπορεί να σε οδηγήσει καμιά φορά σε ακρότητες.
Ακόμα και άθελά σου θα μπορούσες να γίνεις φονιάς, (εξ αμελείας τον ονομάζει ο νομοθέτης) σε διάφορες στιγμές της ζωής σου.
Να σας θυμίσω εδώ το ατύχημα στα Τέμπη πριν δυο-τρία χρόνια.. κάποια παιδιά σκοτώθηκαν άδικα και αυτοί που ευθύνονται είναι πολλοί.
Τα περισσότερα βάρη έπεσαν στον οδηγό της νταλίκας για επισφαλή φόρτωση.. εδώ όμως θέλω να δώσω μια άλλη διάσταση που την έχω ζήσει.
Ο συγκεκριμένος 50χρονος οδηγός φορτώνει βόρεια Ελλάδα, ας πούμε υποθετικά στη Καβάλα η ώρα είναι 10.00 το πρωί και στις 19.00 το καράβι για Κρήτη φεύγει από το Πειραιά και πρέπει να το προλάβει, το αφεντικό του ουρλιάζει απ’ το κινητό και στη μονάδα που φορτώνει επικρατεί μια αναπάντεχη ταραχή να τελειώνουν γρήγορα για να τον διώξουν.
Ο οδηγός λοιπόν που ίσως έχει πίσω του δυο τρία στόματα να θρέψει πρέπει να έρθει χωρίς καμία στάση στο δρόμο.. ούτε για κατούρημα και η ταχύτητά του να είναι περίπου 90 χλμ την ώρα (Μ.Ο).
Για να μη χάσει λοιπόν το καράβι και τη δουλειά του κατά προέκταση βγαίνει στην εθνική απρόσεκτα φορτωμένος και βιαστικός και με ένα μόνιμο άγχος να προλάβει.. κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν αργείς να γίνεις φονιάς..
Δολοφόνος θα γινόσουν???
..οι περισσότεροι θα απαντούσατε σχεδόν αυθόρμητα «ποτέ και με τίποτα» και πολύ λογικό θα το έβρισκα.. άλλωστε αν απαντούσατε «ναι θα γινόμουν δολοφόνος» οι μισοί και παραπάνω δεν θα ζούσαμε..
Μήπως όμως οι συνθήκες και τα γεγονότα που ζούμε.. κάνουν και αυτή την απάντηση να είναι δύσκολη;
Πριν κάποιες βδομάδες διάβασα για έναν Αμερικανό φαντάρο.. (που δικάστηκε ισόβια) μαζί με άλλους τέσσερις λοιπόν της ειρηνευτικής δύναμης στο Ιράκ.. μπήκαν σε ένα Ιρακινό σπίτι και αφού βίασαν όλοι μια δεκατετράχρονη την σκότωσαν και την έκαψαν.
Σκότωσαν επίσης τον εικοσάχρονο αδελφό της και τους δυο γονείς της..
Ρωτώ λοιπόν εγώ πρώτος τον εαυτό μου.. Αν όλα αυτά είχαν γίνει σε βάρος της δικής μου οικογένειας και δεν κατάφερναν να με σκοτώσουν.. εγώ θα μπορούσα να γίνω δολοφόνος;
Τώρα βέβαια η απάντηση είναι στο στόμα όλων σας..
..είναι σαν να σας ακούω..
40 σχόλια:
Μα δέ νομίζω να υπάρχει ανθρώπινο πλάσμα που να μήν είναι εν δυνάμει δολοφόνος...
Κάποτε με την τότε παρέα μου πήγαμε μία βόλτα έναν τύπο α λα Έκτορα πάνω στην Πεντέλη. Ο άνθρωπος αυτός βασάνιζε αδέσποτα σκυλάκια, το τελευταίο πέθανε στα χέρια μας και άν βλέπατε τί του είχε κάνει...
Κοκορευόταν παντού για τα κατορθώματά του, την τιμωρία την κανόνισαν τα αγόρια και μου το έσκασαν τελευταία στιγμή άν ήθελα να πάω μαζί...
Πήγα...και φοβήθηκα τον εαυτό μου..ηδονίστηκα που το έβλεπα το αρχίδι να σέρνεται στο χώμα...και δέ ντρέπομαι καθόλου που το λέω...εν΄ω στην κανονική μου ζωή ακόμα και στις ταινίες κλείνω τα μάτια σε σκηνές βίας...
Ούτε για μία στιγμή δέν τους είπα να σταματήσουν, ήθελα να υποφέρει κι άλλο..
Δέν τον σκοτώσαμε φυσικά..αλλά άν είχε κάνει κάτι τέτοιο πχ στο παιδί κάποιου..ποτέ μή λές ποτέ..
Σίγουρα θα συμφωνήσω οτι όλα εξαρτώνται απο την στιγμή που θα βρεθούμε όλοι μας και κυρίως κάτω απο την συναισθηματική φόρτιση που θα βρισκόμαστε. Όμως δεν θέλω να πιστέψω οτι θα πρέπει να στραφούμε στην αυτοδικία. Είναι στιγμές που μοιάζει δίκαιη αλλά τότε είναι που θα χάσουμε κάθε τι όμορφο στην κοινωνία μας.
Φαντάζεσαι δηλαδή να γίνουμε Φάρ-ούεστ. Με τα πιστόλια στα χέρια και όποιον πάρει ο χάρος;
Το βέβαιο είναι το ποτέ μην λές ποτέ. Όλα θέμα συνάρτησης πολλών πραγμάτων.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει απάντηση στην ερώτησή σου. Άλλωστε και οι δολοφόνοι είναι απλοί άνθρωποι σε ακραίες καταστάσεις...
μόλις γύρισα από εκδρομούλα και ήθελα να σου πω απλά καλό μήνα (αύριο θα σχολιάσω και το θέμα που θίγεις)..καληνύχτα..
Δε ξέρω αν θα γινόμουν δολοφόνος. Ξέρω ότι στον πόλεμο όλοι αποκτηνώνονται και δεν αντιλαμβάνονται τη διαφορά του ποελρμικού φόνου και της εν ψυχρώ δολοφονίας-εγκλήματος.
Ξέρω επίσης ότι όλοι μας έχουμε δολοφονικές τάσεις όποτε πιάνουμε το τιμόνι. Όποιος το αρνηθεί είναι α) άσχετος από τους κινδύνους του οχήματός του β) ηλίθιος γ) ψεύτης. Το είχα θέσει και παλιά το ζήτημα των τροχαίων -ας μην επανέλθω.
Είναι πολύ "αδύναμη" η κλωστή η οποία αν σπάσει....γυρίζει το μυαλό σου ανάποδα....θυμάσαι κάτι παλιά αστυνομικά έργα με τον Charles Bronson?....σίγουρα βασίστηκαν στην καθημερινή ζωή..;-)
Patsiouri.. να σου πω την αλήθεια δεν έχω έρθει σε τέτοια θέση ποτέ γι’ αυτό και δεν μπορώ να έχω άποψη αλλά πιστεύω ότι όλοι κρύβουμε μέσα μας και το φονιά αλλά και το δολοφόνο!!! Όσο κι αν ακούγεται άκομψο.
Γιώργο μου να με συγχωρέσεις αλλά θα διαφωνήσω κάθετα με την απάντησή σου και θα σου πω για πιο λόγο.. διαφωνώ γιατί την βρίσκω κοινότυπη!! Κανείς λογικός (σαν και μας δηλαδή) δε θέλει να αυτοδικήσει ή να πάρει το νόμο στα χέρια του αλλά αυτό που γραφώ είναι ότι αν μερικές συνθήκες και κακές στιγμές μαζί με κάποια ψυχολογική φόρτιση μπορεί να σε μετατρέψει σε δολοφόνο.. γι’ αυτό άλλωστε έδωσα και ακραία παραδείγματα.. δηλαδή αν σου συνέβαιναν διάφορα γεγονότα πάρα πολύ ακραία και είχαν αποδέκτη δικά σου πρόσωπα αγαπημένα μπορείς να μου απαντήσεις με σιγουριά πως θα αντιδρούσες???
Sunshine.. συμφωνώ εν μέρη.. κι αυτό γιατί όλοι μπορεί να γίνουμε δολοφόνοι, αλλά δολοφόνος με δολοφόνο έχει διαφορά. Για παράδειγμα και ο Δουρής αν θυμάσαι δολοφόνος ήταν.. βίαζε τα παιδιά του τα πουλούσε και έφτασε να σκοτώσει και ένα από αυτά… τέτοιος δολοφόνους όχι δεν μπορεί να είναι ο καθένας μας..
Elafini.. πιστεύω να πέρασες καλά στην εκδρομούλα.. καλό μήνα και θα τον βρούμε το δολοφόνο που θα πάει..
Δείμο.. για τα τροχαία και για τον πόλεμο μάλλον ξέρουμε όλοι την απάντηση.. στα δύσκολα σε θέλω.. αλλά καλά γράφεις ότι δεν μπορείς να απαντήσεις είναι το πιο φρόνιμο..
Τσίρκο.. κάποιες φορές πιάνω τον εαυτό μου να κάνει πράγματα που δεν τα χωράει ο νους μου αν είμαι χαλαρός.. το θύμα από το δολοφόνο αρκετές φορές απέχει ένα κλικ..
Κάποιοι δικαιολογημένα γίνονται δολοφόνοι, και κάποιοι αδικαιολόγητα. Και οι δύο περιπτώσεις λαμβάνουν την ίδια τιμωρία. Μήπως θα ήταν σωστό αυτό να άλλαζε; Μα μετά οι συγγενείς των βιαστών και δολοφόνων θα είχαν κάθε 'δικαίωμα' να σκοτώσουν τον αδικημένο πατέρα.. και πάει λέγοντας.
Ο εξ'αμελείας φονιάς τιμωρείται από μόνος του. Πόσα χρόνια θα κάνει να ξεπεράσει και αν το αποτέλεσμα της αμέλειάς του κανείς δεν το ξέρει. Κι αυτός όμως τιμωρείτε, με μικρότερη σε χρόνια τιμωρία από τον δολοφόνο, μα και πάλι.
Είναι πολύ λεπτές οι γραμμές και πολύ χαίρομαι που δεν χρειάζεται να αποφασίσω εγώ για το που είναι καλά να μπουν (οι γραμμές).
Μάλλον σε αρέσει να διαφωνείς μαζί μου φίλε ντάρκ. Την απάντηση στην ερώτηση του σχολίου σου την λέω στην απάντηση μου. Κάτω απο συγκεκριμένες συνθήκες όλοι μπορεί να δούμε τον εαυτό μας να αλλάζει. Ούτε οι ίδιοι δεν τον αναγνωρίζουμε.
Ερχομαι κι' εγώ απλά να πω ότι σας διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον και τίποτα δεν έχω να προσθέσω ή να σχολιάσω στα λεγόμενά σας.
Ένα ευχαριστώ θα πω στον shades που πήρε τον προβληματισμό μου (καμμία σχέση με τον ήλιο εξω) και του έδωσε τόπο και συνέχεια.
Ακριβή η ζωή! Θείο δώρο! Αλλά και άβυσσος η ψυχή.
Μερικές φορές να ρίχνουμε μια ματιά...για να ξέρουμε που να βάζουμε λουκέτα....
Αμαρτωλή είναι πολύ λεπτές οι γραμμές.. αλλά δεν απαντάς θα μπορούσες να φτάσεις σε τέτοια ακραία κατάσταση πάνω σε ψυχολογική φόρτιση???
Γιώργο μου.. γιατί να μου αρέσει να διαφωνώ μαζί σου ρε φίλε?? Τι μου έχεις κάνει??
«Όμως δεν θέλω να πιστέψω ότι θα πρέπει να στραφούμε στην αυτοδικία. Είναι στιγμές που μοιάζει δίκαιη αλλά τότε είναι που θα χάσουμε κάθε τι όμορφο στην κοινωνία μας.
Φαντάζεσαι δηλαδή να γίνουμε Φάρ-ούεστ. Με τα πιστόλια στα χέρια και όποιον πάρει ο χάρος;»
Αν έλειπε όλο αυτό.. θα συμφωνούσα με τα υπόλοιπα.
Όλοι οι λογικοί άνθρωποι δεν θα έπρεπε να αντιδρούσαν με βία.. αυτό είναι αυτονόητο.
Το θέμα μου δεν είναι αν πρέπει να φτάσουμε στην αυτοδικία και αν θα γίνει αυτό.. θα μοιάζουμε με ζούγκλα και Φαρ-ουέστ.
Είναι αν θα μπορούσε κάποιος από μας να γίνει δολοφόνος.. κι αν μπορείς να απαντήσεις με σιγουριά σ’ αυτό..
Αυτοί που φτάνουν σε τέτοιες ακραίες συμπεριφορές δεν είναι σαν κι εμάς??
Livana.. βρήκα τον προβληματισμό σου πολύ ενδιαφέρον γι’ αυτό και του έδωσα συνέχεια.. με τα δικά μου μάτια και με τις δικές μου ανησυχίες..
Χαζός είμαι να απαντήσω; Αφού θεωρώ ότι είναι εν δυνάμει δολοφόνοι (και μίλησα ήδη για το αυτοκίνητο). Σε συνθήκες πολέμου ή ανεξέλγκτης εξουσίας ποιος μπορεί να απαντήσει; Δες λίγο τα ΜΑΤ (όχι όλοι) αλλά μόλις δωθεί εντολή βαράνε όπου βρουν. Δες το Αμπού Μπράιγ ή τις φυλακές της χούντας με τους 20χρονους βασανιστές.
Και το "κουρδιστό πορτοκάλι " φαντάζομαι το έχουμε δεί όλοι μας...
shades,
κάθε άνθρ είναι δυνάμει τα πάντα. Από στυγνός δολοφόνος μέχρι τρυφερός γονιός, έτοιμος για αυτοθυσία, σε άλλες περιπτώσεις.
Δεν υπάρχει δίλημμα για μένα λοιπόν. (σκορπιός παιδί μου!)
Ωστόσο, τίποτα από τα παραπάνω δεν αποτελεί δικαιολογία για κανενός είδους βίαιη πράξη.
Η σοφία έγκειται στην λογική, στο να ξέρεις κάθε φορά ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος. Και μη γελιέσαι, ένα είναι το σωστό κι ένα το λάθος. Και έχουν καθολική ισχύ.
Δεν δέχομαι σε καμία περίπτωση το επιχ/μα κατά του ανθρ, δηλαδή "άμα ήταν η μάνα σου εσύ δεν θα τον σκότωνες?" Αυτό δεν είναι καν επιχείρημα. Παρόλα αυτά θ' απαντήσω. Άμα ήταν η μάνα μου, ναι, μπορεί να τον σκότωνα. Αλλά ελπίζω να ήμουν ψύχραιμη και να μην το έκανα. Και να το έκανα πάντως δεν θα ήταν σωστό. Κι όπως το ξέρω τώρα, θα το ξέρω και μετά, και πάντα.
δεν ξέρεις ποτέ τι κρύβει μέσα της η ανθρώπινη φύση...
,.το μονο σιγουρο που μπορω να σου πω σειντσ ειναι οτι αυτος που θα πειραζε τα παιδια μου τα σπλαχνα μου ...δεν θα χε την καλυτερη τυχη..,,,κι ας φανω γραφική ...
Δυστυχώς ο κόσμος που ζούμε είναι σχεδιασμένος έτσι. Κάθε ον ζει από τον θάνατο ενός άλλου. Δεν υπάρχει ηθική. Οπότε μην απορούμε για τον άνθρωπο, απλώς αποτελεί μέρος της σχεδίασης κι αυτός.
Να χαιρόμαστε που τουλάχιστον φτιάξαμε κοινωνίες που δεν κρεμάνε κεφάλια για κοσμήματα...
Einai h erothsh pou den 8elei kanenas na apanthsei...den 8elei kan na ma8ei ti 8a apantouse.
Kalo mhna Shadew...edo trigyro eimai kai go...sorry gia ta greeklish alla molis ekana format.
...και επειδή μόλις πρόσθεσα και τα ελληνικά μπορώ να συνεχίσω...
Σίγουρα το θέμα αυτό έχει να κάνει με την Δικαιοσύνη (στην Τέλεια μορφή της και όχι την greek-version της που έχουμε συνηθίσει). Συγκεκριμένα πάνω στο τελευταίο ερώτημα που θέτεις ας υποθέσουμε πως η Δικαιοσύνη μας παρέχει μια τιμωρία η οποία να ικανοποιεί ( και με το παραπάνω ) τα αιμοσταγή μας συναισθήματα της συγκεκριμένης στιγμής. Τότε θα προτιμούσαμε να παραπέμψουμε το θέμα στην Δικαιοσύνη ή θα προτιμούσαμε να γίνουμε δολοφόνοι?
Δηλαδή αυτό που θέλω να πω είναι αν βρισκόμασταν μπροστά στο δίλλημα : θα τιμωρηθούν και θα ικανοποιηθώ ψυχικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο (καλύτερη ψυχική ικανοποίηση και από το να τους τιμωρήσω εγώ) ΚΑΙ επίσης ΔΕΝ θα χαρακτηριστώ και δολοφόνος ή να σκοτώσω να τελειώνω...τότε τι θα κάναμε?
Σε μια ιδανική κοινωνία φτιαγμένη από ενάρετους ανθρώπους μάλλον θα κλίναμε στο πρώτο σκέλος. Συνεπώς ο άνθρωπος δεν είναι εν δυνάμει δολοφόνος με την θέληση του (χωρίς είναι). Καταλλήγοντας γιατί το τράβηξα μακρυά : Ουδείς έκων κακός (Σωκράτης) . Απλά η κοινωνία μας έχει μια κλίση προς τους δολοφόνους. Βέβαια εδώ μπαίνει και το θέμα τι είναι κοινωνία και πως αφού είναι ανθρώπινο δημιούργημα μπορούμε να την κατηγορήσουμε και να αποποιηθούμε των ευθυνών μας εμείς.
Καλό βράδυ
Κοίταξε, τα ανθρώπινα δικαιώματα, κτλ κτλ κτλ ...και δίκαιες δίκες...και κτλ κτλ...
Και η αυτοδικία είναι κακό πράγμα...
Άνετα όμως θα σκότωνα οποιονδήποτε θα έκανε κακό στην οικογένεια μου. Άνετα.
Πάρα πολύ δύσκολη ερώτηση, νομίζω ότι δεν υπάρχει απάντηση.
Για να απαντήσεις πρέπει να το ζήσεις και δεν το εύχομαι ούτε στο χειρότερο εχθρό μου. Όλοι μας κρύβουμε μέσα μας πολλά πρόσωπα που ίσως δεν μας δόθηκε η ευκαιρία να τα ανακαλύψουμε.
Εχω σκεφτει πολλες περιπτωσεις που θα μπορουσα να επαιρνα το νομο στα χερια μου και σε διαβεβαιωνω πως δε θα το μετανιωνα ουτε στιγμη.
Καλο σου μηνα!
Δείμο.. πολλά παραδείγματα μπορούμε να βρούμε που οι δολοφόνοι είναι άνθρωποι καθημερινοί σαν και μένα και σαν κι εσένα.. ένα μοιραίο παιχνίδι φτάνει για να σου ανατρέψει όλη τη ζωή.
Patsiouri.. όταν το πρωτοείδα ήμουν παιδί σχεδόν και συγκλονίστηκα.
Osela.. συμφωνώ σε όλα εκτός ότι το σωστό είναι ένα και το λάθος είναι ένα.. είναι τελείως υποκειμενικό τι είναι σωστό και λάθος.. στη συγκεκριμένη περίπτωση σίγουρα η αυτοδικία είναι λάθος ότι και να έχει γίνει δεν είναι λύση.. σε πολλές άλλες περιπτώσεις οι απόψεις για το σωστό και το λάθος είναι αντικρουόμενες.
φανταζομαι οτι φονιας θα γινομουνα ισως αλλα οχι δολοφονος.
πανω στη σκεψη του δολου θα αλλαζα γνωμη. θα τρομαζα με τις σκεψεις μου αυτες...αμα βραζει η ψυχη ομως...μεχρι και οι νομοθετες κανουν πισω.
Alexandra.. όλα μέσα στο μυαλό μας είναι.. και το καλό και το κακό..
Sevarose.. γραφική??? Εγώ σαν πατέρας μόνο γραφική δε θα σε χαρακτήριζα..
Φάντασμα.. εγώ λοιπόν σου λέω ότι κρεμάνε.. και κεφάλια κρεμάνε, και λαοί αφανίζονται για συμφέροντα.. και καθημερινά γίνονται εγκλήματα αποτρόπαια γιατί κάποιος είναι πιο δυνατός.. ο νόμος της ζούγκλας ζει και βασιλεύει αλλά του έχουν βάλει κάποιοι όμορφο περιτύλιγμα!!!
Kretinon.. αν και έχεις πάρει πολλές απουσίες ίσως περάσεις το μάθημα τελικά..
Μιλάς για δικαιοσύνη.. λοιπόν εγώ σου λέω ότι αν κάτι παρόμοιο με το παράδειγμα που δίνω στο ποστ συνέβαινε στο δικό μου παιδί (χτύπα ξύλο 100 φορές) το μόνο που δεν θα σκεφτόμουν θα ήταν η δικαιοσύνη και αν απονεμηθεί. Τι να κάνω την υπόλοιπη ζωή μου??? Να θρηνώ το χαμό του παιδιού μου??? Εγώ λοιπόν παίρνω το θάρρος και λέω ότι με μεγάλη ευχαρίστηση θα σκότωνα και ίσως με το πιο βασανιστικό και τρόπο..
Crucilla.. η γιαγιά μου έλεγε σε ξένο κώλο εκατό ξυλιές..
Αγγελική.. κάθε μέρα που περνά ανακαλύπτουμε και άλλες πλευρές του εαυτού μας.. άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου..
Ανναμαρία.. το ίδιο έχω κάνει κι εγώ, και αυτό ήταν το έρεισμα για να γράψω πάνω σε ένα τέτοιο θέμα..
Μαρία ποτέ μη λες ποτέ ακόμα και σε ένα τόσο σοβαρό θέμα..
ισως εχεις δικιο. με τρομαζει βεβαια το ενδεχομενο αλλα ναταν το μονο που μου προκαλει αυτο το συναισθημα...
Είναι αυτό που είπες στην αρχή... Ο άνθρωπος έχει μάθει να επιβάλεται σε όλα τα ζώα εκτός από τον ίδιο τον άνθρωπο. Εκεί υπερσισχύει η λογική. Αλλά πολλές φορές η λογική έχει διαφορετική άποψη από εμας! Οι απαντήσεις που θα σου δώσει είναι διφορούμενες... Γι αυτό και φτάνουμε στο σημείο να λεγόμαστε δολοφόνοι φονιάδες ή όπως αλλιώς τέλος πάντων... Περίεργο παιχνίδι... Και εν βρασμώ ψυχής που λέμε είναι λίγο δύσκολο να ψυχολογήσεις καταστάσεις... Εξου και τα ανάλογα αποτελέσματα που βλέπουμε καθημερινώς στις ειδήσεις... Αλήθεια γιατί θέλουμε να βλέπουμε τέτοιου είδους σκηνές στην τηλεόραση; Μήπως γιατί είναι μέρος του "παιχνιδιού"?
θα συμφωνήσω με sunshine
τα φιλιά μου
καλό μήνα...
Μαρία.. όλους μας τρομάζει ένα τέτοιο ενδεχόμενο γιατί βγάζουμε από μέσα μας συμπεριφορές που ίσως ούτε εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε ανακαλύψει.. προσωπικά κάποιες φορές με τον εαυτό μου εκπλήσσομε..
Ηλία συμφωνώ και σου απαντώ ότι μας αρέσει να βλέπουμε στη τηλεόραση ανθρώπους πιο κάτω από εμάς.. που υποφέρουνε που είναι δυστυχισμένοι για να θεωρούμε τον εαυτό μας τυχερό ή καλύτερο.. γι’ αυτό και όλο αυτό το σκουπιδαριό που βλέπεις καθημερινά.
Αργυρένια.. καλό μήνα..
όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει μια στιγμή....
μια στιγμή μονάχα φτάνει και μπορεί να περάσεις την διαχωριστική γραμμή του φονιά και του δολοφόνου...... και ύστερα σου μένει όλος ο υπόλοιπος χρόνος να σκεφτείς τι έκανες και τι είσαι... φονιάς ή δολοφόνος????
φιλάκια....
Κι εγώ μαζί με τη Σέβα και την Άννα Μαρία, κι ας μήν έχω παιδιά...ειδικά σε περιπτώσεις που ο νόμος δέν επεμβαίνει, θεωρητικά πάντα, το δίκιο σε πνίγει, και πνιγμός σημαίνει ασφυξία...
Shades είναι και αυτό αλλά κατα βάθος πιστεύω ότι εάν δεν δούμε τέτοιου είδουσ σκηνές (κατάλοιπο του κανιβαλισμού μας, όσο και να θέλουμε να το παραδεχτοούμε) για να μην χρειαστεί να τις κάνουμε πράξη με τα ίδια μας τα χέρια... Μπορεί να είμαι και λάθος αλλά απ όσα βλέπω... Βέβαια υπάρχει και η αντίθετη περίπτωση, όπου η τιβί μας επηρεάζει και γίνονται όσα έκτροπα βλέπουμε σε αυτήν... Δύσκολο πράγμα η κατανόηση της ριμάδας της κοινωνίας....
Aγαπη μου γλυκια δυστυχως αλλα ο ανθρωπος ειναι απλα ενα εκπολιτισμενο ζωο!Ολοι μας μπορουμε να φτασουμε σε αυτο το σημειο...!Ειχα δει ενα επισοδειο της 10 εντολης που διαδραματιζονταν η ιστορια του φονου δυο γονιων απο τον γιο τους!Ολοι εμεις ειμαστε ετοιμοι να τον κατηγορησουμε...ομως εκεινος μεσα του νιωθει καλα...Γιατι???Γιατι απο ανηλικο ο πατερας του τον κακοποιουσε σεξουαλικα και η μητερα του δεν εκανε τιποτα για να το σταματησει!Ειναι πολυ σκληρο να σκοτωνεις τους γονεις σου...ομως ειναι σκληρο για ανθρωπους σαν εμας που εχουμε τους γονεις μας σαν οικογενεια μας και τους βλεπουμε σαν ειδολα...εκεινος λοιπον "ο δολοφονος" ποιους να εβλεπε σαν γονεις????Ηταν γονεις αυτοι που σκοτωσε???
Ας μην βγαζουμε λοιπον συμπερασματα...και καλυτερα να μην απανταμε σε ερωτησεις οπως αυτη που εθεσες...Αλλωστε το λεει και ο λαος..."Ποτε μην λες Ποτε"
Πολλα φιλακια:):)
Το είχα δεί κι εγώ το επεισόδιο Ανατολή, δέ νομίζω πως βράθηκε ένας τηλεθεατής να κατηγορήσει το μικρό...
Όπως και στη real life ο κόσμος μόνο συγχαρητήρια είχε να δώσει στον πιτσιρικά από το Παγκράτι που σκότωσε τον πατέρα του την ώρα που βίαζε μπροστά στο αδερφάκι του τη μάνα του./..
Εγώ λυπάμαι μόνο που τον σκότωσε ακαριαία και δέν τον βασάνισε πρώτα...γιατί τα κτήνη μόνο έτσι πάιρνουν το μάθημά τους, ούφ!
Patsiouri.. πολλοί μπορεί να έχουν την ίδια γνώμη με σένα.. προσωπικά πιστεύω ότι σε πολλές περιπτώσεις θα μπορούσε ο καθένας από μας να αντιδράσει πρωτόγνωρα που ούτε εμείς οι ίδιοι φανταζόμαστε πως..
Spaigeck.. σύντομη και ακριβείς.. φιλιά!!
Ηλίας.. τα όπλα ποτέ δεν σκοτώνουν μόνα τους.. πάντα για να γίνει ένας φόνος χρειάζεται και κάποιο χέρι..
Ανατολή & patsiouri.. σε πολλά εγκλήματα βλέπουμε την κοινή γνώμη να παίρνει το μέρος του δολοφόνου.. σίγουρα δεν είναι και ότι πιο σωστό.. γιατί κανείς δεν έχει δικαίωμα να παίρνει ζωές, αλλά οι συνθήκες πολλές φορές είναι αυτές που οδηγούν το κοινό αίσθημα στη πλευρά του δολοφόνου..
Ποτέ μη λες ποτέ λοιπόν και για τίποτα..
Κακό δε βλέπω να υπάρχει έξω από τον άνθρωπο. Που σημαίνει, όλοι έχουμε ένα σπόρο μέσα μας. Η βία είναι μέρος της φύσης.
Μα η δικαιοσύνη δεν ταυτίζεται με τους νόμους. Υπάρχουν φορές - και δεν το λέω προς δικαιολόγηση ή παρότρυνση - που η ανθρώπινη βία είναι φυσική αντίδραση και εντός των βιολογικών πλαισίων. Η άλλη βία με φοβίζει, εκείνη που δεν είναι προσωπική, εκείνη που υπηρετεί το κέρδος και πάει αγκαζέ με την αναισθησία και την αδιαφορία. Ο φόνος για τα 50 ευρώ που δεν τα χρειάζεσαι για να επιβιώσεις, η σκληρότητα προς άλλες ζωές για να καλυφθεί μια αίσθηση πλήξης, τέτοια πράγματα.
Shades, έχεις το ταλέντο να προκαλείς μακρυσκελή σχόλια. :)
Sad.. δε ξέρω αλλά για κάποιο περίεργο λόγο που ακόμα δεν μπορώ να εξηγήσω χαίρομε όταν βλέπω δικό σου comment στο χώρο μου.. συνήθως έχεις κάτι να πεις.
Μου αρέσει να ακούω διαφορετικές γνώμες απ’ τη δική μου.. πιστεύω ότι μέσα από διαφορετικές γνώμες αν έχω τα αυτιά ανοιχτά βγαίνω κερδισμένος.. και πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να περιγράφω αυτό που νοιώθω λίγο ακραία για να ακούσω και την άλλη πλευρά..
Καλημέρα Sad...
Δεν θα αρνηθώ πως η βία ως ένστικτο είναι μέσα στον άνθρωπο, βρίσκεται σε μια γωνιά ή στο κέντρο του γονιδιώματός του. Προφανώς, για να εκδηλωθεί, απαιτείται ερέθισμα, άλλοτε ισχυρότερο άλλοτε πιο αδύνατο.
Εκείνην, όμως, την στιγμή της εκδηλώσεως, μπορεί να παρέμβει η ηθική προσωπικότητα, που μπορεί να έχουμε καλλιεργήσει, και να μας συγκρατήσει - να επικρατήσει, δηλάδή, του ενστίκτου! Διότι αυτό που διαφοροποιεί τον άνθρωπο απ΄πο τα υπόλοιπα ζώα είναι κυρίως ότι ούτε δρα ούτε αντιδρά μόνον με το ένστικτο.
Ναι, όλοι είμαστε εν δυνάμει δολοφόνοι... αλλά μόνον εν δυνάμει, γιατί δεν έχουμε μόνον ένστικτα, αλλά και ηθική προσωπικότητα!
Δημοσίευση σχολίου