Αφιερώνω το μήνα αυτό...

Νέος μήνας γιορτινός έρχεται..

Όλοι θα πάρουμε λίγο πολύ τα δώρα μας θα ψωνίσουμε για τους δικούς μας ανθρώπους, τους συγγενείς τους φίλους τα βαφτηστίρια..

Θέλω όμως αυτό το ποστ να το αφιερώσω κάπου αλλού..

..κάπου που το ‘χω μέσα μου και θέλω να το βγάλω..


Αφιερώνω το μήνα αυτό...

..στα παιδιά που πουλάν χαρτομάντιλα στους δρόμους και πλένουν τζάμια..

..σ’ όλους τους άστεγους της πόλης.. που κοιμούνται τα βράδια όπου βρουν..

..σ’ όλους εκείνους που είναι σε αναπηρικά καροτσάκια και δεν μπορούν να περάσουν σε κανένα πεζοδρόμιο της πόλης (θέλουμε και Ευρώπη οι ξεφτίλες)..

..σ’ όλους αυτούς τους λαθρομετανάστες που μπήκαν στη χώρα χωρίς χαρτιά, και δεν έχουν πειράξει ποτέ ούτε μύγα, και τους ταλαιπωρούν από κρατητήρια σε αστυνομίες χωρίς να υπάρχει καμιά υποδομή γι’ αυτούς..

..σε όλες τις ανύπαντρες μητέρες που από λάθος ή κακιά στιγμή βρέθηκαν σ’ αυτή τη θέση και καθημερινά δίνουν τον αγώνα τους για επιβίωση..

..σ’ όλα τα παιδιά εκείνα που χαράμισαν τα νιάτα τους στα βιβλία με πτυχία ξένες γλώσσες κλπ. και παραμένουν άνεργοι..

..σ’ όλους τους απολυμένους απ’ τη φάμπρικα που μετά από δουλειά και προσφορά χρόνων τους πέταξαν στο δρόμο για να μετακομίσουν τις εργοστασιάρες τους σε τόπους με φτηνά μεροκάματα..

..και τέλος στα παιδιά που ‘μείναν χωρίς γονείς από το Λίβανο, που δεν έχουν φαί και στέγη.. γιατί κάποιοι αποφάσισαν ότι είναι τρομοκράτες.


Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες ρέεεεεει...

σκάσε και κολύμπα...

Shades.. καλά ρε Μένιο με εντυπωσιάζεις δεν λες τίποτα τώρα;

Μένιος.. πες ότι έχεις να πεις και θα μιλήσω εγώ όταν πρέπει..

Shades.. εσύ δεν ήσουν που έμπαινες μπροστά πάντα;

..όταν έβλεπες τα δύσκολα δεν έπαιρνες τη κατάσταση στα χέρια σου και βοήθαγες;

..δεν έμπαινες σε τράπεζες και έσφαζες με την ευγένεια σου και την επιμονή σου;

Μένιος.. ναι αλλά εδώ είναι άλλο..

Shades.. τι άλλο ρε.. απλά βλέπεις ότι εδώ δεν έχεις τύχη και κανείς το πτηνό το τρίλυρο αυτό κανείς..

Μένιος.. ναι αυτό θα κάνω αλλά επειδή πρέπει..

Shades.. σκατά πρέπει.. έχεις πρέπει εσύ, ποτέ απόκτησες τέτοιες λέξεις, εσένα αν σε πνίγει το δίκαιο δε κολλάς πουθενά, τώρα γιατί πρέπει..

Μένιος.. πες κι αλλά να ξεθυμάνεις και θα σου απαντήσω.. γιατί πρέπει..

Shades.. είδες ότι δεν τη βγάζεις καθαρή με το γιατρό και τη κανείς μ’ ελαφρά..

Μένιος.. δηλαδή τι θες να βγούμε στα κανάλια; να γίνουμε ρόμπα σ’ όλη την Ελλάδα; να γυρνάμε από Καμπουράκη σε Αυτιά από Τατιάνα σε Δρούζα και να στη πέφτουν οι μακιγιέρ να σε βάφουν για το κεντρικό των 08.30.. και να σε σκηνοθετούν για να κονομήσουν.. αυτό θες;

Shades.. αν είναι να βγάλω άκρη.. ναι αυτό θέλω.

Μένιος.. τι θες δηλαδή να στήσω το γιατρό την ώρα που τα παίρνει για να βρει ημερομηνία για την επέμβαση; αυτό θες;

..εδώ ρε ταραμά δεν είναι για επίδομα.. είναι για την υγειά σου..

..εδώ ο γιατρός και η κλίκα όλη θα βρει χίλιες δικαιολογίες ότι δεν μπορεί να σε εγχειρίσει ακόμα..

..θα πει ότι κόλλησες μικρόβιο και είναι επικίνδυνο.. θυμάσαι τι σου είπε ο Μήτσος στο απέναντι κρεβάτι στην προηγουμένη επέμβαση που έκανες.. τα ίδια δεν πέρασε κι αυτός;

..έχει στο συρτάρι 300 δικαιολογίες που στέκουνε, έχει τη κλίκα που θα συμφωνήσουν.. είδες ότι κανένας γιατρός δεν σε αναλαμβάνει γιατί αυτός έχει κάνει τις προηγούμενες δυο επεμβάσεις..

..εσύ το μόνο που έχεις είναι δυο παιδιά που περιμένουν από σένα να τα ταΐσεις.

..η μόνη λύση μετά είναι να πας σε ιδιωτικό νοσοκομείο..

..δεν μιλάς τώρα ε;

..θυμάσαι τι σου είπε ο αδελφός σου χτες το βράδυ;

..αν πας στη δουλειά ένα μήνα νωρίτερα.. αυτά δώσε στο γιατρό και κάνε το κοροΐδο.. για ήρωες ψάχνεις;

..αυτά δεν είπε; και είχε δίκαιο.

..τα κεφάλια μέσα λοιπόν για το καλό σου..

..σκάσε και κολύμπα..



Η τελευταία πράξη θα λάβει χώρα εις αύριον..

Η αυλή της γιαγιάς..

Θυμάμαι τις Κυριακές τα πρωινά ήμουν δεν ήμουν ακόμα 6-7 χρονών, που μ’ έπαιρνες απ’ το χέρι και με πήγαινες στη γιαγιά..

..στη γιαγιά τη καλή έτσι την έλεγα, όχι γιατί η άλλη γιαγιά δεν ήταν καλή αλλά εκεί είχα παρέα μ’ έπαιζαν μ’ αγκάλιαζαν ήμουν ο κανακάρης τους..

..θυμάμαι όταν έφτανα πως έκανε η γιαγιά, φωνές αγκαλιές έβγαινε η γειτονιά χαρές γέλια κι εγώ εκεί στο κήπο, εκεί μ’ άρεσε..

..ήταν τρεις οι γιαγιάδες εκεί, η προγιαγιά η Αθηνά η μαμά της γιαγιάς μου, η γιαγιά η Στέλλα μαμά της μητέρας μου, και η Νενέ* Μαριώ..

..αυτή ήταν ξαδέλφη της προγιαγιάς πολύ σοφή όλα τα γνώριζε η Νενέ απ’ τη Σμύρνη όλες..

..η Νενέ Μαριώ μου έλεγε όλο παραμύθια απ’ τη Σμύρνη με είχε συνέχεια στην αγκαλιά της εκεί μεγάλωσα, ήξερε όλα τα γιατρικά τα μαντζούνια, ποσό πολύ μου έκαναν εντύπωση τότε..

..η μεγάλη η Αθηνά με κυνηγούσε σ’ όλο το κήπο να με ταΐσει τη μια φρούτα την άλλη φαγητό εγώ της έφευγα την κορόιδευα της κρυβόμουν, εκείνη δεν το έβαζε κάτω..

..κι αυτός ο κήπος τι όμορφος που ήταν..


..γλάστρες με βασιλικό με ζουμπούλια, διάφορα άλλα, που δεν ήξερα πως τα λένε, μου τα έλεγε η γιαγιά, αλλά αμέσως τα ξεχνούσα και ξαναρώταγα..

..εκείνο το παρτέρι στο βάθος με μια πρόχειρη περίφραξη για να μην τσιμπιέμαι απ’ τα αγκάθια των τριανταφυλλιών, και γαρδένιες εκεί δίπλα σε ντενεκέδες από το λάδι, και σε βαρέλια κομμένα..

..έκοβα θυμάμαι τα σκυλάκια έτσι τα έλεγαν που το άνθος αν το έπιανες από συγκεκριμένη πλευρά ανοιγόκλεινε το στόμα του σαν σκυλάκι, και με κυνήγαγε η γιαγιά που να με πιάσει όμως..

..κι εκείνα τα βράδια να μοσχοβολούν τα νυχτολούλουδα, οι γαρδένιες, να τρίβομε στις ζεστές αγκαλιές, να τις πειράζω και να γελώ, κι όταν με πιάνανε το γαργάλημα έπεφτε σύννεφο..

Τι όμορφα που είναι να ‘σαι παιδί..

Αλήθεια ή μύθος ;

Έχουν τελικά όλα τα γουρούνια την ιδία μούρη;

Είναι η αλήθεια; ή έχουμε μπροστά μας ένα τεράστιο μύθο;

το χαμόγελο σου...

Προχτές το μεσημέρι ήρθαν και με πήραν δυο φίλοι, να πάμε στο Πειραιά για θαλασσινά δίπλα στη θάλασσα..

..είχα καιρό να το κάνω ένα χρόνο πάνω κάτω, ωραία ήταν, καλά φάγαμε, είπαμε τα’ αντρικά μας αγναντέψαμε τη θάλασσα..


..χαλαρώσαμε με την εικόνα τη διάθεση που είχαμε, τη μυρωδιά της..

..μετά με πήγαν σ’ ένα κλαμπ ενός κοινού φίλου κάπου στα δυτικά, παράξενη ώρα εκεί συνήθως πηγαίναμε βράδια..

..όλα τα είχαν κανονίσει από πριν, μου το έκαναν έκπληξη..

..μπαίνοντας βλέπω έξη – εφτά κοινούς φίλους να περιμένουν, το κατάλαβα όλα τα είχαν έτοιμα από πριν..

..αγκαλιές φιλιά συγκίνηση, κάποιους είχα να τους δω καιρό πολύ, μεγαλώνουμε..

..μαζί μεγαλώνουν κι οι υποχρεώσεις, αλλάζουμε ενδιαφέροντα αλλάζουμε ρώτα..

..χάρηκα που τους είδα όλους μαζεμένους όπως παλιά, με κάποιες αλλαγές βέβαια, αλλά ήταν όλοι εκεί..

..άρχισαν τα ποτά απ’ τα παλιά να έρχονται, λίγοι μεζέδες για το τσιγάρο, πολύ καλή μουσική, αυτή που ακούγαμε πάντα άλλωστε, κολλημένοι μ’ αυτά τα τραγούδια..

..σε λίγο μετά το γνωστό σύνθημα, και εγώ πίσω από δυο πικάπ διαλέγοντας βινύλια, πόσα χρόνια είχα να το κάνω αυτό..

..δεν θυμάμαι πολλά χρόνια, σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα έμοιαζε, δυο υπέροχες ώρες με μουσική που γουστάρω και με γουστάρει..

..και ήταν όλοι εκεί..

..εσύ έλειπες..



..νόμιζα ότι έλειπες..

..σ’ έβλεπα απέναντι μου τώρα να χαμογελάς, μόνο εγώ μπορούσα..

..τώρα κατάλαβα, όλα αυτά τα τραγούδια για σένα τα διάλεγα..

..αχ αυτό το χαμόγελο σου ποσό όμορφα με κάνει να νοιώθω..


..ευχαριστώ φιλαράκια για το όμορφο δώρο σας..

..αφι(ερωμένο)..

Αχ... να ‘ξερες πόσο όμορφη έχεις κάνει τη ζωή μου..

..χωρίς να σε ξέρω ήρθες απ’ το κόσμο σου και μου μίλησες..

..όχι με τη φωνή σου αλλά με τη ψυχή σου, με πήρες απ’ το χέρι και με πηγές αυτό το ταξίδι που ο καθένας θα ζήλευε..

..μπορεί να μην έχω δει το πρόσωπο σου ούτε τα μάτια σου.. μου φτάνει που σε νοιώθω μέσα μου..

..μες το χειμώνα έφερες άνοιξη στη σκέψη μου, χαμογέλασα ξανά, με όλα αυτά που περνώ τον τελευταίο καιρό..

..ξυπνώ και νοιώθω πως κάποιος με σκέφτεται..

..να είσαι καλά σε ότι κανείς όποια επιλογή κι αν έχεις..

..σ’ ευχαριστώ..

Ελλαδιστάν και ξερό ψωμί...

Μένιος.. καλά ποτέ πρόλαβες και ήρθες; Τελείωσες;

Shades.. τι να προλάβω ρε Μένιο τίποτα δεν έκανα πάλι..

Μένιος.. δηλαδή όταν λες τίποτα τι εννοείς για πες μου απ’ την αρχή με λεπτομέρειες;

Shades.. τι να σου πω ρε Μένιο είναι να μην μπλέξεις με καρεκλοθεσήτες δημοσίους.

Μένιος.. λέγε λοιπόν απ’ την αρχή να δούμε τι θα κάνουμε..

Shades.. θυμάσαι πήγα την προηγουμένη δευτέρα να πάρω εκείνο το επίδομα τοκετού για την σύζυγο, της το είχα τάξει να πάρει ότι θέλει για τον γιο που μου χάρισε..

Μένιος.. Ναι κάτι θυμάμαι, ωραία και τι έγινε;

Shades.. πήγα λοιπόν όπως σου είπα την προηγούμενη δευτέρα και ο υπάλληλος που δίνει τα επιδόματα έλειπε σε άδεια… θα έρθει μου είπαν την παρασκευή.

Μένιος.. καλά δεν είχαν κάποιον στη θέση του να τον αντικαταστήσει.. τέλος πάντων πήγες την παρασκευή;

Shades.. και βέβαια πήγα και πάλι δεν ήταν εκεί.. δεν έχει γυρίσει ακόμα από την άδεια και θα ερχόταν σήμερα.

Μένιος.. ωραία και τι έγινε δεν ήταν πάλι εκεί;

Shades.. ναι εκεί ήταν σήμερα αλλά.. είναι μην μπλέξεις με μαλάκες.

Μένιος.. έλα βρε πες μου, μου ‘χεις βγάλει την ψυχή.

Shades.. Μπαίνω μέσα.. ζητώ τον κύριο Λεμονή (έτσι τον έλεγαν στην πραγματικότητα ας μου κάνει μήνυση) με στέλνουν λοιπόν και πηγαίνω εκεί.. βλέπει τα χαρτιά μου.. λέει ωραία φίλε μου θέλω ακόμα μια δήλωση του νόμου 105 και αυτά τα χαρτόσημα και είσαι έτοιμος.
Του λέω κι εγώ πάω να τα πάρω μια στιγμή κι έρχομαι να τελειώσουμε.. πάω τα παίρνω όλα και γυρίζω σε 10 λεπτά πίσω.. μπαίνω μέσα και αρχίζω να ψάχνω τον Λεμονή.. ρωτώ μια κοπέλα και μου λέει το ανεπανάληπτο..


Κοπέλα.. συγνώμη κύριε μου αλλά ο κύριος Λεμονής είναι σε άδεια από την περασμένη δευτέρα..

Shades.. καλά και αυτός που μιλούσα πριν 10 λεπτά ποιος ήταν;

Κοπέλα.. ο Λεμονής ήταν αλλά βρέθηκε τυχαία εδώ και είπε να σας εξυπηρετήσει..

Shades.. Κατάλαβες τώρα ρε Μένιο τι έπαθα..


Μένιος.. κατάλαβα.. ότι είναι η ώρα μου.. για δώσε μου το τηλέφωνο του ΤΕΒΕ που πήγες..

Shades.. τι να το κανείς; Δεν πρόκειται να βγάλεις άκρη.

Μένιος.. κοίτα καλέ μου φίλε πόσο απλά είναι τα πράγματα..


Μένιος.. ναι καλημέρα σας λέγομε ΤΑΔΕ θα σας ήταν εύκολο να μιλήσω με τον διευθυντή;

Τηλεφωνήτρια.. για ποιο ζήτημα θα τον θέλατε;

Μένιος.. μπλα μπλα μπλα, μπλα μπλα μπλα.. και επειδή δεν θέλω να κάνω άλλες ενέργειες πριν τον ενημερώσω θα ήθελα να του μιλήσω.

Τηλεφωνήτρια.. μισό λεπτό κύριε μου να σας συνδέσω.


Μένιος.. καλημέρα σας κύριε διευθυντά έχω το εξής πρόβλημα, λέγομαι ΤΑΔΕ και μπλα μπλα μπλα, μπλα μπλα μπλα.. και επειδή δεν θέλω να κάνω άλλες ενέργειες, θέλω να εξυπηρετηθώ σήμερα αν γίνετε, γιατί αρκετή ώρα έχω διαθέσει για το συγκεκριμένο γεγονός.

Διευθυντής.. συγνώμη για την ταλαιπωρία πολύ θα ήθελα κύριε μου αλλά δεν γίνετε αυτό που ζητάτε, το κάνει μονό αυτός ο υπάλληλος και λείπει σε άδεια όπως σας είπαμε.

Μένιος.. ευχαριστώ πολύ αλλά θα κάνω κι εγώ αυτά που νομίζω απ’ την πλευρά μου για να βρω το δίκαιο μου.. απλά θα ήθελα να σας ενημερώσω πρώτα.. καλημέρα σας.


Τηλεφωνήτρια 131.. θέση 254 καλημέρα σας πως θα μπορούσα να σας εξυπηρετήσω;

Μένιος.. καλημέρα σας θα ήθελα το τηλέφωνο στα κεντρικά του ΤΕΒΕ στην Αθήνα.

Τηλεφωνήτρια 131.. 21064……3 θέλετε κάτι άλλο;

Μένιος.. όχι σας ευχαριστώ πολύ καλημέρα σας.


Μένιος.. καλημέρα σας θα μπορούσα να μιλήσω με τον κύριο Κόντο (γενικός διευθυντής του ΤΕΒΕ στα κεντρικά)

Τηλεφωνήτρια ΤΕΒΕ.. τι ακριβώς θα θέλατε;

Μένιος.. μπλα μπλα μπλα, μπλα μπλα μπλα.. και θα ήθελα να μιλήσω με τον ίδιο αν σας είναι εύκολο..

Τηλεφωνήτρια ΤΕΒΕ.. μισό λεπτό περιμένετε κύριε..


Ιδιαιτ. Γραμματεύς.. ναι τι ακριβώς θα θέλατε;

Μένιος.. μπλα μπλα μπλα, μπλα μπλα μπλα.. και θα ήθελα να μιλήσω με τον ίδιο αν σας είναι εύκολο..

Ιδιαιτ. Γραμματεύς.. μάλλον δεν θα χρειαστεί κύριε μου, θα σας εξυπηρετήσω εγώ.. για πείτε μου πως είναι το επώνυμο σας και σε ποιο ΤΕΒΕ ανήκετε;

Μένιος.. λέγομαι ΤΑΔΕ και ανήκω στο ΤΑΔΕ κατάστημα σας.

Ιδιαιτ. Γραμματεύς.. ωραία κλείστε κύριε μου και θα σας ειδοποιήσουν απ’ το ΤΕΒΕ της περιοχής σας σε μισή ώρα το αργότερο.

Μένιος.. σας ευχαριστώ και καλή σας μέρα.


Σε μια ώρα από εκείνη τη στιγμή είχε εκδοθεί επιταγή με το ποσό και ο διευθυντής της περιοχής μου ζητούσε τηλεφωνικά την διεύθυνση, να μου την φέρουν στο χώρο μου γιατί αρκετά με ταλαιπώρησαν..

Γεια σου ρε Μένιο ανεπανάληπτε..


ΥΓ. το συγκεκριμένο περιστατικό συνέβη πριν 5 χρόνια.. από τότε πολύ λίγα πράγματα έχουν αλλάξει.. ο Λεμονής βεβαία αργότερα έγινε διευθυντής της περιοχής.. έτσι αναγνωρίζουν στο δημόσιο αυτούς που κάνουν με αυταπάρνηση τη δουλειά τους.

(κάθε ομοιότητα με το γεγονός δεν είναι σύμπτωση αλλά καθημερινότητα)

Τσογλάνια κι αραχτοί όλοι μαζί... δεν ξεχνώ...

Καλά τα κατάφερα, σ’ εταιρία χώθηκα πάω μπροστά βλέπεις..
..έβαλα κι εκείνα τα μετρητούλια στη eurobank, το κρατώ κρυφό βέβαια απ’ το κακό το μάτι..
..θέλω να πάρω κι ένα οικοπεδάκι στα βόρεια..
..αμάξι κάμπριο πήρα με lizing γιατί συμφέρει..


Φοβάμαι όμως μην αλλάξουνε τα πράγματα..
..το καθεστώς αυτό με βολεύει..


Τι θέλουν όλοι αυτοί οι ξυπόλητοι και βγαίνουν δήθεν στους δρόμους..
..ρε τους ανεγκέφαλους σαν τα πρόβατα τους στέλνουν..
..οι αγωνιστές, οι συνδικαλιστές οι σουλατσαδόροι..
..βολεμένοι κι αυτοί, τη δουλειά τους κάνουν βέβαια..

Αυτές τις μπούρδες πίστευα κι εγώ κάποτε, κι έτρεχα..
..νόμιζα ότι μπορώ να τ’ αλλάξω, και δώστου αγώνες..
..ξανά στο πεζοδρόμιο, και ζήτω απ’ τους ηγέτες..
..τους ηγέτες, ποιους ηγέτες..

Θυμάμαι σαν τώρα καμιά δεκαριά γείτονες που έλεγαν..
..τα τσογλάνια στο πολυτεχνείο ξεσηκωθήκαν..
..τι θέλουν, να φάνε τα κεφάλια τους..
..δεν μας αφήνουν στην ησυχία μας καλά είμαστε..

Αυτούς αν τους ρωτήσεις τώρα, αυτούς..
..πήγαιναν λέει και φαγητό στους ήρωες..
..μαζί τον κάνανε τον αγώνα..
..τσογλάνια κι αραχτοί όλοι μαζί..

Μια φορά κι ένα καιρό...

Μια φορά κι ένα καιρό πριν πολλά πολλά χρόνια όταν ήμουν μικρό παιδί ακόμα, είχα πλάσει με τη φαντασία μου ένα φίλο..

..ένα μικρό φανταστικό ηρώα που ήταν μαζί μου πάντα, με συμβούλευε, μου κρατούσε συντροφιά και πάντα έπαιρνε το μέρος μου.

..ο Μένιος λοιπόν (υποκοριστικό Αγαμέμνονα) ήταν αυτός που μ’ έπαιρνε, απ’ το χέρι και με πήγαινε σε κόσμους άλλους... απαγορευμένους πολλές φορές απ’ τους μεγάλους, αυτός που μιλούσε στα δύσκολα αντί γι’ μένα και που έβγαζε το βόα απ’ την τρύπα του..

..εκείνος μιλούσε κάτω από τα δικά μου χείλη όταν δεν είχα το θάρρος να το κάνω εγώ… εκείνος έλεγε τα μικρά παιδικά ψεματάκια… εκείνος όλα τα κατάφερνε..

..ήταν πολύ έξυπνος μου έδινε λύσεις σε όλα μου τα προβλήματα προχωρούσε πιο πέρα απ’ αυτά που μπορούσα να σκεφτώ εγώ, άρεσε πολύ στα κορίτσια γιατί είχε θάρρος αυτός..

..δεν ήταν αρεστός όμως όπως καταλαβαίνεται στους μεγάλους, γι’ αυτό κι’ εγώ είχα συμφωνήσει μαζί του να τον κρύβω και να τον προστατεύω απ’ τα πελώρια γεμάτα έκπληξη ματιά τους..

..και τώρα που σας γραφώ το κείμενο τον έχω δίπλα μου, σας στέλνει και χαιρετίσματα.

Oπως θα καταλάβατε ακόμα και τώρα τον κρύβω, αλλά στα δύσκολα πάλι μπροστά πάει ο Μένιος.

Είναι μαζί μου στη δουλειά και με βοηθά με δύστροπους και πονηρούς πελάτες, είναι μαζί μου σε τράπεζες όταν μου παίρνουν την σειρά μου, σε δημόσιες υπηρεσίες όταν μου ζητούν λαγούς με πετραχήλια για μια απλή διαδικασία..

..είναι η σκιά μου..

Αποφάσισα λοιπόν να σας τον γνωρίσω και στο μέλλον αυτά που δεν θα μπορώ να τα πω εγώ θα τα λέει ο Μένιος για μένα..

..περιπέτειες που περάσαμε μαζί, γεγονότα απ’ το μακρινό παρελθόν, σημερινά φαινόμενα, για όλα έχει άποψη ο Μένιος μου..

..ακόμα δεν σας κρύβω ότι μερικές απαντήσεις που θα σας δίνω, ακόμα και σε δικά σας μπλόγκ είτε θα μου τις υπαγορεύει είτε ορισμένες φορές θα τις υπογράφει..

Σας ζητώ λοιπόν να τον καλωσορίσετε και να δείξετε επιείκεια μαζί του μέχρι να τον γνωρίσετε καλύτερα..

Έχω τη τιμή να σας παρουσιάσω λοιπόν το μονάκριβο φίλο μου….
..το Μένιο....

ήταν όλοι τους εκεί…

Θυμάμαι Δεκέμβρης ήταν τέσσερις της αγίας Βαρβάρας δυο μέρες πριν τη γιορτή μου...

άρχισα σιγά σιγά να ξαναβρίσκω τις αισθήσεις μου, κρύωνα λίγο δεν ένοιωθα πόνο απλά δεν μπορούσα να κουνηθώ...

Είχε πολύ ησυχία και χαμηλά φώτα, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω πόση ώρα ήμουν εκεί είδα τον αδελφό μου πάνω από το κεφάλι μου.

Από τα μάτια του κατάλαβα πόσο θλιμμένος ήταν και πως είχα μπροστά μου δύσκολο δρόμο..

μετά άρχισαν να μου κόβουν τα παντελόνια και γενικά τα ρούχα να βγάζουν ακτινογραφίες να μου βάζουν ορούς και μπεταντίν με τα μπουκάλια..

αργότερα λίγο πιο μακριά από μένα θυμάμαι συζητούσαν χαμηλόφωνα δεν μπορούσα να καταλάβω τι έλεγαν, δίπλα μου μια κοπέλα κάτι έβαλε στον ορό, σκοτείνιασε ξαφνικά, άκουγα για λίγο και μετά απόλυτη ησυχία.

Ξύπνησα..

και ήταν όλοι εκεί..

όλοι όσοι με σκέφτονται και μ’ αγαπάνε ήταν εκεί..

άρχισα να θυμάμαι τι έγινε, έβλεπα στη σκέψη μου ένα τζιπάκι να κάνει ένα ελιγμό εγώ να νοιώθω το κίνδυνο..

ήταν πολύ κοντά μου δεν πρόλαβα..

Τώρα πονούσα παντού...

ακόμα κι εσύ με πρόδωσες μετά είκοσι χρόνια απόλυτης συνύπαρξης

...αγαπημένη αίσθηση ελευθερίας σ’ έχασα μια για πάντα

εσύ που μαζί σου έζησα τις καλύτερες στιγμές μου, με βροχές και με κρύο, με κοντομάνικα, σε υπέροχες εκδρομές

σε πανέμορφα φεύγα…

αυτό το ταξίδι στην Ισπανία που είχαμε ονειρευτεί δεν θα γίνει ποτέ πλέον

σ’ ευχαριστώ γι’ αυτά που έζησα μαζί σου..

γλυκιά μου μηχανούλα..

καληνύχτα μια για πάντα...

στη ζωή πάντα μόνος...

Υπάρχουν μέρες που δίχως λόγω με ρίχνουν

νιώθω τόσο μόνος...

δεν έχω κέφι για τίποτα

δεν έχω άνθρωπο να μιλήσω

δεν υπάρχουν αυτιά διαθέσιμα...

Το μυαλό ταξιδεύει...

εικόνες περνούν μπροστά μου άναρθρες

ασύνδετες μεταξύ τους

λες και με βάζουν σημάδι και δεν μ’ αφήνουν

θέλουν να τελειώσουν το έργο τους...

μνήμες στο χρόνο σε λάθη που έκανα

σε λάθη που πλήρωσα

μόνος

στη ζωή πάντα μόνος...

Σε σένα άγνωστη φίλη..

ήρθες χαρά μου..
μέσα στη νύχτα την πόρτα χτύπησες
και σε κοιτάζω μέσα στα μάτια κάτι μου θύμισες
χρόνο δεν είχες για να μου δώσεις, εγώ τον έκλεψα

ήρθα για σένα..
στα όνειρα σου και χαμογέλασες
δεν με γνωρίζεις αλλά με ξέρεις, χάδι με κέρασες
μια νύχτα μόνο μες στη ζωή σου και ‘γω σε πίστεψα

έλα χαρά μου μες στο μυαλό μου άλλη μια μέρα
να δω την άνοιξη μέσα στα μάτια σου μια καλημέρα

ήρθα για ‘σένα το χέρι σου ‘δωσα κι εσύ το κράτησες
σου ‘δειξα τρόπο σ’ άνοιξα δρόμο και τον περπάτησες

Ταξίδεψε μου το μυαλό...

Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών Εξάρχεια Πατήσια Μεταξουργείο Μέτς.
Κάνουν ότι λάχει.
Πλασιέ τσελεμεντέδων και εγκυκλοπαιδειών
φτιάχνουν δρόμους και ενώνουν έρημους
Διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος
επαγγελματίες επαναστάτες
παλιά τους στρίμωξαν και τα κατέβασαν
τώρα παίρνουν χάπια
και οινόπνευμα για να κοιμηθούν
αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται.
Εμένα οι φίλοι μου είναι σύρματα τεντωμένα
στις ταράτσες παλιών σπιτιών
Εξάρχεια Βικτόρια Κουκάκι Γκύζη.
Πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομμύρια σιδερένια
μανταλάκια
Τις ενοχές σας αποφάσεις συνεδρίων
δανεικά φουστάνια
σημάδια από καύτρες περίεργες ημικρανίες
απειλητικές σιωπές κολπίτιδες
ερωτεύονται ομοφυλόφιλους
τριχομονάδες καθυστέρηση
το τηλέφωνο το τηλέφωνο το τηλέφωνο
σπασμένα γυαλιά το ασθενοφόρο κανείς.
Κάνουν ότι λάχει.
Όλο ταξιδεύουν οι φίλοι μου
γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή
Όλοι οι φίλοι μου ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα
γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο
γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα
γιατί η δικιά σας μόνο για γλείψιμο κάνει.
Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά και σύρματα
στα χέρια σας. Στο λαιμό σας.
Οι φίλοι μου.



Στο μυαλό είναι ο Στόχος
το νου σου ε;

Κατερίνα Γώγου