το χαμόγελο σου...

Προχτές το μεσημέρι ήρθαν και με πήραν δυο φίλοι, να πάμε στο Πειραιά για θαλασσινά δίπλα στη θάλασσα..

..είχα καιρό να το κάνω ένα χρόνο πάνω κάτω, ωραία ήταν, καλά φάγαμε, είπαμε τα’ αντρικά μας αγναντέψαμε τη θάλασσα..


..χαλαρώσαμε με την εικόνα τη διάθεση που είχαμε, τη μυρωδιά της..

..μετά με πήγαν σ’ ένα κλαμπ ενός κοινού φίλου κάπου στα δυτικά, παράξενη ώρα εκεί συνήθως πηγαίναμε βράδια..

..όλα τα είχαν κανονίσει από πριν, μου το έκαναν έκπληξη..

..μπαίνοντας βλέπω έξη – εφτά κοινούς φίλους να περιμένουν, το κατάλαβα όλα τα είχαν έτοιμα από πριν..

..αγκαλιές φιλιά συγκίνηση, κάποιους είχα να τους δω καιρό πολύ, μεγαλώνουμε..

..μαζί μεγαλώνουν κι οι υποχρεώσεις, αλλάζουμε ενδιαφέροντα αλλάζουμε ρώτα..

..χάρηκα που τους είδα όλους μαζεμένους όπως παλιά, με κάποιες αλλαγές βέβαια, αλλά ήταν όλοι εκεί..

..άρχισαν τα ποτά απ’ τα παλιά να έρχονται, λίγοι μεζέδες για το τσιγάρο, πολύ καλή μουσική, αυτή που ακούγαμε πάντα άλλωστε, κολλημένοι μ’ αυτά τα τραγούδια..

..σε λίγο μετά το γνωστό σύνθημα, και εγώ πίσω από δυο πικάπ διαλέγοντας βινύλια, πόσα χρόνια είχα να το κάνω αυτό..

..δεν θυμάμαι πολλά χρόνια, σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα έμοιαζε, δυο υπέροχες ώρες με μουσική που γουστάρω και με γουστάρει..

..και ήταν όλοι εκεί..

..εσύ έλειπες..



..νόμιζα ότι έλειπες..

..σ’ έβλεπα απέναντι μου τώρα να χαμογελάς, μόνο εγώ μπορούσα..

..τώρα κατάλαβα, όλα αυτά τα τραγούδια για σένα τα διάλεγα..

..αχ αυτό το χαμόγελο σου ποσό όμορφα με κάνει να νοιώθω..


..ευχαριστώ φιλαράκια για το όμορφο δώρο σας..