Σελίδες

Τετάρτη, Νοεμβρίου 22

το χαμόγελο σου...


Προχτές το μεσημέρι ήρθαν και με πήραν δυο φίλοι, να πάμε στο Πειραιά για θαλασσινά δίπλα στη θάλασσα..

..είχα καιρό να το κάνω ένα χρόνο πάνω κάτω, ωραία ήταν, καλά φάγαμε, είπαμε τα’ αντρικά μας αγναντέψαμε τη θάλασσα..


..χαλαρώσαμε με την εικόνα τη διάθεση που είχαμε, τη μυρωδιά της..

..μετά με πήγαν σ’ ένα κλαμπ ενός κοινού φίλου κάπου στα δυτικά, παράξενη ώρα εκεί συνήθως πηγαίναμε βράδια..

..όλα τα είχαν κανονίσει από πριν, μου το έκαναν έκπληξη..

..μπαίνοντας βλέπω έξη – εφτά κοινούς φίλους να περιμένουν, το κατάλαβα όλα τα είχαν έτοιμα από πριν..

..αγκαλιές φιλιά συγκίνηση, κάποιους είχα να τους δω καιρό πολύ, μεγαλώνουμε..

..μαζί μεγαλώνουν κι οι υποχρεώσεις, αλλάζουμε ενδιαφέροντα αλλάζουμε ρώτα..

..χάρηκα που τους είδα όλους μαζεμένους όπως παλιά, με κάποιες αλλαγές βέβαια, αλλά ήταν όλοι εκεί..

..άρχισαν τα ποτά απ’ τα παλιά να έρχονται, λίγοι μεζέδες για το τσιγάρο, πολύ καλή μουσική, αυτή που ακούγαμε πάντα άλλωστε, κολλημένοι μ’ αυτά τα τραγούδια..

..σε λίγο μετά το γνωστό σύνθημα, και εγώ πίσω από δυο πικάπ διαλέγοντας βινύλια, πόσα χρόνια είχα να το κάνω αυτό..

..δεν θυμάμαι πολλά χρόνια, σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα έμοιαζε, δυο υπέροχες ώρες με μουσική που γουστάρω και με γουστάρει..

..και ήταν όλοι εκεί..

..εσύ έλειπες..



..νόμιζα ότι έλειπες..

..σ’ έβλεπα απέναντι μου τώρα να χαμογελάς, μόνο εγώ μπορούσα..

..τώρα κατάλαβα, όλα αυτά τα τραγούδια για σένα τα διάλεγα..

..αχ αυτό το χαμόγελο σου ποσό όμορφα με κάνει να νοιώθω..


..ευχαριστώ φιλαράκια για το όμορφο δώρο σας..

18 σχόλια:

GhostHunter είπε...

Χαίρομαι που βγαίνει η σκιά σου από τα σκοτάδι, σιγά σιγά.

Βγες και ολόκληρος φίλε.
Σου αξίζει. :)

Ανώνυμος είπε...

O,τι και να κανεις
Οπου και να εισαι
Με οσους και να εισαι
το σωμα σου θα ειναι εκει, ομως το μυαλο σου αλλου.
Παντα αγαπημενες εικονες θα βλεπουμε μπροστα μας, εικονες που εχουν χαραχτει βαθια στην καρδια μας, στο μυαλο μας....
Μπορει να ειναι ματια, χαμογελο, φωνη.....ο,τι και να ειναι το αγαπαμε.... το θελουμε...το ζηταμε!!

Shades είπε...

Κι’ εγώ χαίρομαι ghost :)
Έτσι είναι Annamaria μου :)
Καλό σας βράδυ.

Ανώνυμος είπε...

Tην ωρα που διαλεγεις τραγουδια παντα υπαρχει λογος...και να σαι σιγουρος οτι ειναι εκει γυρω... και σε πολιορκει ισως οχι με την υλικη υποσταση αλλα και οι σκεψεις πολιορκουν...!

Φιλακιαααα!!!

Ανώνυμος είπε...

Καλο βραδυ shades...
Εχει δικιο ο ghost. Βγες απο τις σκιες. Θα δεις οτι το φως σε λυτρωνει τελικα...Στο σκοταδι μαραζωνεις και ειναι κριμα :(
Σε φιλω!

candy's τετραδιάκι είπε...

..κι ολες αυτες οι σκεψεις μπορει να μη πηγαν χαμενες,ισως σε ενα αλλο καφε,σε ενα αλλο τραγουδι,σε μια αλλη συντροφια..να σκεφτοταν κι εκεινη το χαμογελο σου..να ελειπες και σε κεινη!

καλο σου βραδακι νταρκουλι:)

Shades είπε...

@ Ανατολή.. σαν μεγάλος εραστής και χομπύστας της μουσικής από μικρό παιδί ακόμα, έβαζα πάντα τραγούδια που μου τα ψιθύριζε στ’ αυτί η διάθεση μου και ποτέ δεν ακολούθησα τη μόδα..
..από κάπου εμπνέεσαι για να ακούσεις μουσική πάντα.
Καλό βράδυ.

@ Alicia.. προτιμώ το σκοτάδι καλή μου, κι’ αφήνω το φως να το κρατώ βαθιά στη ψυχή μου
Καλό βράδυ γλυκιά μου.

@ Candy.. το ελπίζω μικρή μου, αν και σε τέτοια συναισθήματα ποτέ η σκέψη δεν πάει σ’ ανταλλάγματα.. απλά τα νοιώθεις..
Καλό βράδυ χαρούμενο πλάσμα.

allmylife είπε...

να ξέρεις...
δεν θα το ένιωθες αν δεν σου χαμογελούσε...
από όπου...
Καλημέρα

Fibi είπε...

Kι εγώ θέλω να μου κάνουν πάρτυ!!!

τόσα χρόνια ούτε ένα πετυχημένο πάρτυ, ελπίζω φέτος το νέο σπίτι να μας φέρει γούρι

χάρηκα που ήταν εκεί, θα σκίρτησε η καρδούλα σου...

Attalanti είπε...

Ωραίο το γλυκόξινο... Αγαπημένα πρόσωπα να σε βοηθούν στα ταξίδια σου στις αναμνήσεις. Πάντα θα υπάρχει ένα χαμόγελο να σε φωτίζει, ανεξάρτητα πόσο κοντά ή μακριά είναι. Αφού είναι μακριά, πρόσεξε μη χάσεις τα υπόλοιπα πρόσωπα που σου χαμογελούν από κάτω - κάπως έτσι δε γνώρισες κι ό,τι σου λείπει; Λογικό είναι και συμβαίνει σ' όλους. Καταλαβαίνω πως το λες, υπάρχουν φορές που δύσκολα ξεχωρίζω την πραγματικότητα από αυτή που διαλέγει το μυαλό μου. Ωραίο το γλυκόξινο...

Ανώνυμος είπε...

πολυ ωραιο! Καλημερα!

Sigmataf είπε...

Παρόλη την απουσία, φάνηκε πόσο όμορφα πέρασες εκείνη τη μέρα.
Οι εικόνες που μας μετέφερες το δηλώνουν!

Shades είπε...

@ Allmylife.. μου χαμογελάει και το ξερώ αυτό.
Καλημέρα καλή μου.

@ Fibi.. κι εγώ ελπίζω το νέο σπίτι να σου φέρει γούρι.. αν θες καμιά συμβουλή εδώ είμαστε..
Καλημέρα μικρό μου.

@ Attalanti.. «υπάρχουν φορές που δύσκολα ξεχωρίζω την πραγματικότητα από αυτή που διαλέγει το μυαλό μου. Ωραίο το γλυκόξινο...»
Πόσο πολύ ακουμπάς τις χορδές μου νά ‘ξερες..
Σ’ ευχαριστώ, αυτό το σχόλιο θα το κρατήσω με την άδεια σου βέβαια.
Καλημέρα γλυκιά μου.

@ Ymeli.. σ’ ευχαριστώ έχεις την καλημέρα μου.

Shades είπε...

@ Sigmataf.. αυτό είναι μεγάλη αλήθεια.. δεν κρύβεται..
Καλή συνέχεια σ’ ότι κανείς..

fish eye είπε...

..νομιζω πως παντα θα ειναι γυρω μας..αλλα με τον καιρο οχι απλα δεν ποναει..οχι απλα βλεπεις την πραγματικοτητα..αλλα εχεις τη δυνατοτητα να δεις..τις αγκαλιες που σου ανοιγονται..
με συνοδηγο την εμπειρια..καθε επομενη μερα ειναι και πιο ομορφη..την καλησπερα μου..καλως σε βρηκα!!

Ανώνυμος είπε...

Τα όμορφα δύσκολα ξεχνιούνται.

Ωραία η έκπληξη!

ο δείμος του πολίτη είπε...

tender. Πολύ γλυκό το τέλος. Ωραίο γύρισμα. Χάνονται οι άνθρωποι. Μ¨ενουν μόνο οι αναμνήσεις της αγάπης προς αυτούς. Αυξάνονται οι υποχρεώσεις, αλλάζουν οι τόποι, εντείνεται ο μόχθος. Τα πάντα ρέουν, μα η αγάπη στέκει ζωντανή σε ανάμνηση ομίχλης στην ακροποταμιά του Ηράκλειτου και αγναντεύει το παρελθόν.

Shades είπε...

@ Με το φεγγάρι αγκαλιά.. τι όμορφο όνομα διάλεξες για το μπλογκ σου.. σε καλωσορίζω στο χώρο μου.
Φεγγάρι μου σε όλα με βρίσκεις σύμφωνο, έτσι ακριβώς είναι, στο μονό που έχω ένα μικρό ενδοιασμό είναι σ’ αυτό που αναφέρεις για την εμπειρία.
Πιστεύω ότι συναίσθημα και εμπειρία δεν έχουν τους ιδίους δρόμους, όταν νοιώθεις κάτι πολύ δυνατά η εμπειρία πάει περίπατο.
Έχεις την καλημέρα μου.

@ Mirca.. καλημέρα γλυκιά μου.. η έκπληξη αυτή ήταν απ’ τις καλύτερες που μπορούσα να περιμένω και σίγουρα θα μου μείνει αξέχαστη.

@ ο δείμος του πολίτη.. έτσι είναι φίλε μου, όλα αλλάζουν στη ζωή μας, βάζουμε οι ίδιοι άλλες προτεραιότητες, δυσκολεύουμε τη ζωή μας μόνοι μας πολλές φορές, αλλά φτάνουν μικρές χαρές ευχάριστες λεπτομέρειες για να μας δείξουν ότι πράγματα χωρίς υλική υπόσταση μας κάνουν ευτυχισμένους..
..στο χέρι μας είναι να τις απολαύσουμε..
Έχεις την καλημέρα μου.