Ξημέρωσε..
Βλέπω τη φιγούρα μου στο καθρέφτη και δεν πιστεύω στα μάτια μου, κόκκινα μάτια το στομάχι σκατά απ’ τα ξύδια και νοιώθω για το είδωλο αυτό απέναντί μου μεγάλη απέχθεια..
Θέλω να πέσω σε λήθαργο και όταν ξυπνήσω να μην θυμάμαι τίποτα απ’ το σημερινό βράδυ..
Νοιώθω ότι το σώμα μου έχει τόνους λάσπη.. το στόμα μου δεν έχει σάλιο και μυρίζω απαίσια..
Ψέμα στο ψέμα..
Αγκαλιές ανούσιες και βρόμικες..
Ποτά.. μπάρες.. λουλούδια..
Κρύα σεντόνια..
Όλα μηχανικά κανένα συναίσθημα..
Σαν το ζώο..
Μουσικές.. λεζάντες.. αρώματα.. όλα στημένα..
Για ένα πούτσο..
Είμαι στο ντουζ και τρίβω το σώμα μου σαν να ‘χω λέπρα..
Πριν λίγο γέλαγα..
Διασκέδαζα..
Τώρα σιωπή..
Σιχαίνομαι..
Ισορροπώ σε τεντωμένο σχοινί.. καιρό τώρα..
..απ’ τη μια η λάσπη που μόλις γύρισα..
..απ’ την άλλη ο δρόμος που διάλεξα..
..μια ζωή σαν μπουρδέλο..
..ότι κι αν κάνω εκεί θα γυρίζω..
..και κάθε βράδυ θα τρίβω το σώμα μου για να φύγει η λέπρα..
38 σχόλια:
shades
τι κάνεις? Διάβασα το ποστ και θυμήθηκα την Πόλη του Καβάφη, να την διαβάσεις.
Νομίζω ότι οι άνθρωποι που αναιρούν το παρελθόν τους, αυτοί που χωρίζουν τη ζωή τους στα δύο, στο πριν και το μετά, έχουν πρόβλημα. Και πώς να μην έχουν? Βάζουν ένα κομμάτι του εαυτού τους απέναντι σε ένα άλλο, που και πάλι θα το αναιρέσουν αργότερα.
Δεν υπάρχει κανένα ψέμα, shades. Δικαιολογίες υπάρχουν.
Δεν χρειαζεται να ζεις ετσι..
Διαλεξε ζωη..
είμαστε αυτό που κάνουμε λένε κάποιοι...δε μένει λοιπόν παρά να αλλάξουμε αυτό που κάνουμε.
Έχουμε την δύναμη όμως?τολμάμε?Ή είμαστε και μεις βολεμένοι στην δίνη της σκέψης : με την ζωή που κάνω τουλάχιστον θα ξημερώσει αύριο!
Καλό βράδυ Shadesssssss
Θές να αλλάξεις ζωή????
Αν ναί το ξέρεις πως μπορείς, άν όχι το ξέρεις πως δέν είσαι υποχρεωμένος...
Υγεία να υπάρχει...(είσαι καλύτερα??? την πάτησα κι εγώ...)
Δεν νομίζω ότι γράφεις για σένα...
Φίλε, που ήσουνα? Μάλλον ξέρω...
Είναι ύμνος για κάποιες που δεν μπορουν να το γράψουν?
(Κερνάω...)
;)
Αχ καμαρι μου...θλιβερο μου φανηκε!Αλλα ξερω οτι πολλες φορες οι αναμνησεις πονανε πιο πολυ απο την ιδια την πραγματικοτητα...οπωτε τα λογια αυτα ειναι πικρα!
(Παρα το διαβασμα...παραμενω πιστη αναγνωστρια σου...ΟΧΙ...θελω να το εκτιμησεις αυτο:p)
Φιλακιαααα
Osela.. θα τη διαβάσω τη Πόλη του Καβάφη.. υπάρχουν στιγμές στις ζωές μας που το ψέμα κυριαρχεί, για να το καταλάβεις πρέπει να αφήσεις τον εγωισμό και να το δεις.. το κακό είναι να το δικαιολογείς..
Αλήτισσα.. και βέβαια δεν ζω έτσι.. κάποια στιγμή το βίωσα όμως..
Φοιτητή.. κάνουμε τόσα πολλά.. και καλά και κακά που δεν πιστεύω ότι είμαστε αυτό που κανουμε.
Για να καταλάβουμε αν ο ήλιος έχει αξία πρέπει να βιώσουμε το σκοτάδι.
Patsiouri.. μια χαρά είμαι τώρα.. τι έπαθες???
Ghost.. έπεσες έξω φάντασμα.. για μένα γράφω πριν πολλά πολλά χρόνια.. στις ζωές μας δεν κυλάνε όλα όμορφα..
Τι κερνάς?? Που?? Και πότε???
Ανατολίτσα μου θέλω να ξέρεις ότι το εκτιμώ αφάνταστα.. προτιμώ όμως πιο πολύ να περάσεις στις εξετάσεις κι ας μη με διαβάσεις.. θέλω να σε δω να είσαι χαρούμενη που πέρασες!!!!
Χμ..μα αν δεν κυλιστεις στη λασπη δεν εκτιμας τη λαμψη του φωτος!
Και να φανταστεις, κάποιοι ζουν μονίμως έτσι.
Λένε πως περνάνε καλά...
Εγώ λέω ότι δεν έχουν επαφή με το "μέσα" τους.
Το ότι το κατάλαβες έχει πιο μεγάλη σημασία...
Έχω την αίσθηση πως όλοι μας κάποια στιγμή στη ζωή μας έχουμε νιώσει έτσι.
Καλησπέρες
Candy.. όλα χρειάζονται..
Amo.. σκέφτονται με το κάτω κεφάλι αυτοί..
Ψάχνω το μπλογκ σου και δεν μπορώ να μπω.. έγινε κάτι???
Sunshine.. κι εγώ αυτό πιστεύω..
Bebe.. το ίδιο πιστεύω κι εγώ.. όλοι περνάμε τέτοιες φάσεις..
"..απ’ την άλλη ο δρόμος που διάλεξα.."
Δε γίνεται να αναθεωρήσεις; Κάποτε τον επέλεξες αυτό το δρόμο, που για κάποιους λόγους σε εξυπηρετούσε.
Τώρα που είναι τόσο δύσβατος, άλλαξε πορεία.
΄Ετσι δεν κάνουμε σε μια πεζοπορία, σε μια ανάβαση;
Επιλέγουμε την καταλληλότερη διαδρομή.
Γλαρένιες αγκαλιές
θα περάσει..σε παρόμοια φάση είμαστε..όπως και οι περισσότεροι νομίζω..καληνύχτα (καλημέρα μάλλον)
Μην το ψάχνεις το μπλογκ μου.Αυτοκαταστράφηκε.
Θα τα λέμε από δω.
Καληνύχτα.
Shades, περασμένα (κατανοημένα) ξεχασμένα... εκτός κι αν τα λες για να τα ακούνε κάποιοι...
Το ερώτημα είναι, πώς γεμίζει μια ζωή;
Ε;
Καληνύχτα, αύριο επιτέλους θα τιμήσω την πρόσκληση.
Πέρασα να πω μια καλημέρα! :)
Shades, θέλω να δω χαμόγελα. Γίνεται συντομα ??????
Οσο το διαβαζω,
ενα ερωτημα με παιδευει.
Τη στιγμη που μετανοιωνουμε.........
γιατι το κανουμε παλι και παλι και παλι....
....μια χαρά....!!!!
Καλημέρα!
Ουπς! Μάλλον όλοι περνάμε από εκεί κάποια στιγμή….μοιάζουμε τελικά οι άνθρωποι. Αυτό με το μπάνιο ήταν πάγια διαδικασία χωρίς να βοηθάει βέβαια…μόνο ο χρόνος…
Αυτό που εννοούσα, κάνα Σαββατόβραδο...
Ειδοποίηση θα έρθει ξαφνικα...
Έτσι γίνονται οι καλές φάσεις.
Φύρδην.. έχω αλλάξει ήδη πορεία.. όλο αυτό που περιγράφω είναι απ’ το μακρινό μου παρελθόν..
Elafini.. τέτοιες στιγμές πιστεύω ότι τις έχουμε περάσει όλοι..
Amo.. αυτοκαταστράφηκε ή το αυτοκατέστρεψες???? Θέλω να ακούω νέα σου..
Sad.. με αναμνήσεις γεμίζει μια ζωή.. άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες..
Marilia.. και την δική μου καλημέρα!!!
Life whispers.. πιο γρήγορα δεν γίνεται.. είμαι όλο χαμόγελα σήμερα..
Ανναμαρία.. το ίδιο πιστεύω κι εγώ.. πιστεύω ότι επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια λάθη.. μαθαίνουμε αλλά δεν αλλάζουμε.. είναι θέμα χαρακτήρα και προσωπικότητας..
Τσίρκο.. μια χαρά δεν λες τίποτα..
Μαύρη Ντάλια.. μοιάζουμε.. συμφωνώ μόνο ο χρόνος ξεπλένει..
Φάντασμα.. μέσα.. ακόμα και στο ξαφνικά όχι όμως μια ώρα πριν.
....ολα μες στη ζωη ειναι ..καιτο καλυτερο... οταν τα σκεφτεσαι μετα να μην μετανοιωνεις... απλα να χαμογελας..που περασαν!
Υ.γραααααααααψαμεεεεεεεεεεεεεεε ιστορια πρωτο μαθημα
ασε τι τραβαωωωωωωωωωω!!
Εγω γιατί βλέπω πως έτριψες το λυχνάρι και πετάχτηκαν οι λέξεις μπροστά σου.
Χορέψανε.... και γεμάτες ενοχή και (αυτο)θυμό, πετάξαν σαν πουλιά μπροστά μας;
Μας μετέφεραν τις εικόνες της νύχτας σου
αλλά πιο πίσω,
κΑΡαδοκούσε 1 καλό στοιχείο που φώναζε.
ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ!
με τα σωστά μου και τα λάθη μου.
παιχταρά..............
είσαι ψυχάρα ρε!
πολυ ομορφο πολυ συγκινητικο..
πολυ σε ολα του αυτο shades μου.
ειναι μαγκια σου αυτο που εγραψες ετσι που το εγραψες..(και με ξερεις πια, δε λεω μεγαλα λογια)
φιλια
sevarose.. καλή επιτυχία στα μαθήματα.. λες και γράφεις εσύ κάνεις? Που να δώσει και πανελλήνιες το κορίτσι?
Σίγμα.. όλοι μας ρε παιχταρά μου έχουμε τα ωραία μας αλλά και τα άσχημά μας.. καλό είναι να έχουμε και τα παντελόνια να τα βλέπουμε όλα..
Alicia.. και δικιά σου μαγκιά είναι που το εισπράττεις έτσι.. συνήθως σε τέτοιες συμπεριφορές οι τρίτοι το μόνο που κάνουν είναι «κριτική»..
Το ότι αισθάνθηκες την ανάγκη να ζήσεις έτσι, σημαίνει ότι έτσι "ήθελες". Το ότι τελικά δεν το επέλεξες για παραπάνω, σημαίνει ότι το ξεπέρασες, το απομυθοποίησες, το μπούχτησες.
Γενικά πιστεύω ότι ό,τι κάνουμε εξυπηρετεί πάντα μία ανάγκη μας, είτε τη γνωρίζουμε είτε όχι!
Καλό βράδυ!
...σε ενα χρονακι θα μου ξαναπεις τα ιδια ;
τοτε να σε δω
χεχεχε!!!!!!!!!!
gia sena grafeis, alla prin xronia. ara to allakses telika, kai emeine mono i pikri geysi kai oi anamniseis.. opote telos kalo ola kala,etsi de lene??
Πολύ βαρύ κείμενο. Γιατι, αγόρι μου; Τι σε χάλασε;
Πολύ καλό κοίταγμα πίσω στον εαυτό μας...
μόνο ετσι σκέφτομαι μπορεί κάποιος να δει και διαφορετικά , να κρίνει σωστά τον εαυτό του πρώτα και μετά άλλους και άλλα...
το έχω νιώσει κι εγώ, και όλοι μας μάλλον κάποτε αυτό το συναίσθημα...και είναι από αυτά που αργούν να φύγουν...άστο πίσω σου Shades, in the Dark...!!!
Ρε συ Shades, δε λες καμμιά κουβέντα στο φιλαράκι σου τον Μένιο να αλλάξει τις ρυθμίσεις στο blog του για να μπορούμε κι εμείς να αφήνουμε σχόλια;
Με όλο το θάρρος δηλαδή..
Πολύ μου άρεσε αυτό για τους 300 και τα χαμένα λεφτά... Πες του το.
:)
sad... πάω τώρα... βερι σορι!!!! μου αρεσουν τα ίγκλιςγκρικ πολύ πολύ!!!
..γιατί να το κρύψομεν άλλωστε!!! να κάμομεν και την διαφορά!!!
Καλά που το είπες γιατί μην νομίζεις ότι το είχα προσέξει....
Όλα έτοιμα.....
Γράφω χωρίς να προλάβω να διαβάσω τα σχόλια. Μπορεί να πω και κάτι που έχει λεχθεί....
Είμαστε και ζώα shades. Πρέπει να το έχουμε κατά νου αυτό. Εκτός από συναίσθημα, νόηση, ψυχή έχουμε και ένα κορμί γεμάτο ορμόνες. Αυτό το κορμί θέλει τα δικά του κατά καιρούς. Επιτακτικά !!!! και αχόρταγα να ικανοποιήσει το δικό του θέλω.
Σημασία έχει πως το πραγματώνει τελικά αυτό ο καθένας. Γιατί δίπλα του θα έχει ένα κορμί, ένα ζώο που έχει όμως και αυτό συναίσθημα, νόηση και ψυχή.
Το θέμα είναι όπως το αντιλαμβάνομαι ότι αφού το κορμί χορτάσει, όλα τα άλλα που περιέχουμε αναδύονται και λιμοκτονούν!!!! Και σιχαινόμαστε αυτή την...ξένη και άνευ ουσίας μυρωδιά πάνω μας που αναμιγνύεται με τη δική μας...
Κι' αν η ζωή είναι ένα μπουρδέλο...όλοι εκεί ζούμε...
Και κακά τα ψέματα ...το σεξ είναι καθοριστικό, απαραίτητο για την ύπαρξή μας!!!!
Μπορείς χωρίς????
Και μπορείς...χωρίς συναίσθημα????
Seaina.. έτσι ακριβώς είναι.. τα ίδια πιστεύω..
Σέβα.. σε ένα χρόνο τα ιδία θα σου πω σε τρία δεν ξέρω..
Veloz.. έτσι λένε..
Δείμο.. με χάλασε ότι καμιά φορά κάνουμε και μαλακίες..
Τάκη.. είπες τη χρυσή λέξη «αυτοκριτική» είναι όλο το ποστ..
Foulianna.. το έχω αφήσει.. απλά αρκετές φορές μου τριβελίζει το μυαλό..
Sad.. η σκια μου ανταποκριθηκε..
Livana.. είμαστε ζώα και ίσως είμαστε τα χειροτέρα ζώα.. πολλές φορές κάνουμε διάφορα πράγματα που δεν θέλουμε ούτε εμείς οι ίδιοι να πιστέψουμε ότι τα κάναμε..
Δημοσίευση σχολίου