Νενέ Μαριώ... (επίλογος)

..έβγαλα δειλά το κεφάλι μου και είδα τα πάντα...

Πριν προλάβουν να με δουν και ακούγοντας όλη τη συζήτηση, έτρεξα ξανά και κρύφτηκα πάλι πίσω από το μπερντέ.

-στο καλό Ελένη και όπως είπαμε: “τσιμουδιά σε κανένα” ακούς;

Η νενέ έμεινε μόνη μες το σπίτι.

Ήταν η πρώτη φορά που την έβλεπα ντυμένη στα κόκκινα και με μια μαντίλα στο κεφάλι.

Μπήκε αργά στη κάμαρα και το γνωστό τρέμουλο άρχισε πάλι να με κυριεύει, δεν μπορούσα να δω τι έκανε.. αλλά από το θόρυβο κατάλαβα ότι κάτι μάζευε απ’ τη βιβλιοθήκη και απ’ το κομοδίνο.

Έβγαλα πάλι προσεκτικά το κεφάλι μου και την είδα.

Ήταν γυρισμένη με τη πλάτη προς το μέρος μου και κρατούσε στα χέρια ένα καφέ ξυλόγλυπτο κουτί με καπάκι που έκλεινε, και μέσα εκεί μάζευε κάποια μικρά κάδρα με παλιές φωτογραφίες που είχε στολισμένα.

Αφού τις μάζεψε όλες γύρισε προς το μέρος μου.

Την ένοιωσα ξαφνικά δίπλα μου.

-για να σου πω την αλήθεια σε περίμενα... βέβαια όχι τώρα αλλά σε μερικά χρόνια.

Και τράβηξε απότομα τον μπερντέ...

Για μια στιγμή νόμιζα ότι τα πόδια μου κόπηκαν στη μέση, οι χτύποι της καρδιάς μου έγιναν αμέσως γρήγοροι και δυνατοί.
Δεν κατάφερα ν’ αρθρώσω λέξη.

-κάτσε και ηρέμησε, για να μάθεις την αλήθεια δεν ήρθες;
Εγώ τόση ώρα με την Ελένη επίτηδες της έλεγα όλα αυτά.. για να τ’ ακούσεις εσύ το έκανα.

-που ήξερες ότι κρυβόμουν;

-δεν το ήξερα το ένοιωθα

-αυτός που μάζεψες στις φωτογραφίες είναι αυτός που φαντάζομε;

-ναι

-μπορώ να το δω για λίγο;

-δεν νομίζω τζιέρι μου ότι αν τον δεις θα σου κάνει καλό

-νενέ μου έμοιαζε;

-σαν μια σταγόνα νερό

-και γιατί έφυγε;

-δεν άντεξε αγόρι μου, δεν άντεξε τον κόσμο

-τι το κακό είχε κάνει που δεν άντεξε;

-κανένα κακό σε κανέναν, ούτε μύγα δε πείραζε

-τότε γιατί;

-γιατί απλά ήταν διαφορετικός.. κι ο κόσμος δεν το συγχωράει αυτό...