Σελίδες

Πέμπτη, Μαρτίου 1

The other side...


Μένιος.. τι μούρη είναι αυτή ρε, έγινε κάτι που σε πείραξε;

Shades.. κάθε μέρα κάτι γίνεται αλλά δεν είναι αυτό, σήμερα έχω τα ψυχοπλακωτικά μου

Μένιος.. πάλι τα ίδια άρχισες αυτή τη κουβέντα την έχουμε ξανακάνει αν θυμάσαι και δεν οδηγεί πουθενά

Shades.. τότε ξεκκόλα είναι κάποια πράγματα που θέλω να τα περνώ έτσι, μ’ αυτή τη μούρη

Μένιος.. θυμάσαι μια συζήτηση σοβαρή που κάναμε πριν 5-6 χρόνια, πριν χωρίσεις και πριν γεννηθεί ο γιος σου; εκεί στο σαλόνι δίπλα στο τζάκι με χαλαρή μουσική.. μας είχε πάρει το πρωί

Shades.. γιατί σε οτιδήποτε κάνω μου λες “θυμάσαι που στο είπα;” όταν ζεις κάνεις και λάθη.. εσύ μόνο να τα βλέπεις ξέρεις δεν είναι το ίδιο

Μένιος.. εγώ τη συζήτηση που σου έκανα τότε, την έκανα για να κουνήσεις το μυαλό σου και να καταλάβεις ότι δεν έπρεπε να συνεχίσεις να είσαι μαζί της, δεν έπρεπε να κάνεις δεύτερο παιδί μαζί της, το μυαλό της δεν ήταν ποτέ στα παιδιά, ποτέ στο σπίτι, νόμιζε ότι όλα γύρω της είναι παιχνίδι.. παίζω, γελάω, κάνω πλάκα και όταν βαρεθώ το πετώ σε μια γωνιά και δε γαμιέται

Shades.. νόμιζα ότι ήταν μια κρίση μέσα στο γάμο και ήθελα να παλέψω να σώσω την οικογένεια που είχα φτιάξει, μη ξεχνάς ότι είχα αισθήματα ακόμα για κείνη τότε

Μένιος.. ωραία όλα αυτά αλλά εγώ δεν σου είπα αυτό τότε.. σου εξήγησα ότι έπρεπε να βάλεις ένα τέλος σε όλο αυτό, σου είπα ότι δεν είναι κατάλληλη και για δεύτερο παιδί.. ούτε στο πρώτο έδινε τη πρέπουσα σημασία

Shades.. έπρεπε να περάσουν κάποια χρόνια για να το καταλάβω αυτό

Μένιος.. εδώ ρε άλλες κοπέλες δουλεύουν κρατούν σπίτι και τα παιδιά τους τα έχουν σαν τα μάτια τους, εκείνη δυο φορές τη βδομάδα δεν το έστελνε σχολείο γιατί δεν μπορούσε να ξυπνήσει, τα θυμάσαι αυτά;

Shades.. θυμάμαι

Μένιος.. θυμάσαι πόσες φορές μάλωσες μαζί της επειδή το σπίτι ήταν μπουρδέλο μόνιμα το παιδί όπου να ‘ναι κι εκείνη έπαιζε μπιρίμπα στο κάτω διαμέρισμα με τη φίλη;

Μένιος.. και χίλια άλλα ακόμα, γάμησε τα αυτά.. να σου πω για το τώρα, επιτρέπεται να έχεις εσύ τη κόρη να ζει μαζί σου και να μην ενδιαφέρεται ούτε ένα τηλέφωνο να πάρει να δει τι κάνει το παιδί και να το θυμάται μόνο όταν θέλει να το στείλει ψιλικατζίδικο να της πάρει κάτι γιατί βαριέται να κουνήσει ή όταν θέλει να βγει βόλτα και δεν έχει που να αφήσει το μικρό; Και βάζει ένα δεκάχρονο κορίτσι να φυλά τον μικρό αδελφό μόνο μέσα στο βράδυ για να πάει βόλτα

Μένιος.. έχει να πατήσει στο σχολείο και στ’ αγγλικά του παιδιού από πέρσι

Μένιος.. ποια κοπέλα που θέλει να λέγεται μάνα θα τα έκανε αυτά; αυτά έβλεπα από τότε και σου φώναζα..

Μένιος.. κοίτα τώρα να κάνεις εσύ ότι καλύτερο μπορείς για τα παιδιά σου και γράφτη στα παπάρια σου, κράτα μια ουδέτερη στάση από μακριά, μην δημιουργείς εντάσεις.. δεν βγάζουν πουθενά οι εντάσεις ούτε μπορείς ν’ αλλαξεις κάτι τώρα.. δεν μπόρεσες να αλλάξεις τίποτα τότε, θ’ αλλάξεις τώρα;

22 σχόλια:

Shades είπε...

Η φωτογραφία είναι από (www.dpgr.gr)

Αγγελική Στ. είπε...

Σωστός ο Μένιος... Ελπίζω να μη μετανοιώνεις όμως, έχεις το γιο σου.. Και μερικές φορές για να δούμε με τα μάτια των άλλων, πρέπει πρώτα να ξεστραβωθούν τα δικά μας!

Κέλλυ Μπουσουλοπουλου είπε...

Πολυ προσωπικο για να εχω το θαρρος να πω την αποψη μου!Εισαι δυνατος ομως και τα καταφερνεις!!!;) Ειμαι πολυ σιγουρη για αυτο "βρε μπαγασα";)

Πολλα φιλια!!!

paraxeno είπε...

shades, επειδή καιρό είμαι μέλος στο www.dpgr.gr καλύτερα να αναφέρεις και το ψευδώνυμο του φωτογράφου, μην ενοχληθεί κανείς...

όσο για τα λόγια σου, δεν μπορώ να πω τίποτα, απλά να κοιτάξω, και να σου στείλω ένα χαμόγελο... όλα περνάνε, και μένει η χαρά, όσο θαμπή κι αν μοιάζει - αρκεί να την επιλέγουμε...

μακάρι να χα και εγώ έναν Μένιο όταν υπήρχε ανάγκη...

είσαι τυχερός...

Ανώνυμος είπε...

Όπως πολύ σωστά γράφει η Ανατολή ,
το θέμα είναι τόσο προσωπικό……
Όμως τη στιγμή που τα σχόλια παραμένουν ανοιχτά,
θα ήθελα να πω πως κάποια φλόγα το κρατά – κρατούσε όλο αυτό,
δε μπορεί να μην υπήρχαν και όμορφες στιγμές.... και οταν μιλω για ομορφες στιγμές, δε λεω μονο για τα αισθηματα που ειχε μονο ο ενας απο τους δυο !!
Καλο μηνα !!

teo είπε...

Κοίτα να δείς που ο Μένιος στην τελευταία παράγραφο που μιλά εμφανίζεται να μιλά με μετριοπάθεια και επιφυλακτικότητα...κάτι που πρέπει να είναι η πρώτη φορά που το κάνει..και όμως μιλά συνειδητά και για αυτόν ακριβώς τον λόγο για άλλη μια φορά καταφέρνει να τα πει σταράτα και σωστά.
Μια όμορφη νύχτα από μένα και ένα γλυκό ξημέρωμα...με τον γιόκα σου...καλό Μάρτη.

Attalanti είπε...

Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Shades, τουλάχιστον προσπάθησες και δεν έχεις αμφιβολίες για το "τί θα γινόταν αν έκανα υπομονή;" και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Από τη στιγμή που έδωσες ευκαιρίες και προσπάθησες, είδες τι γίνεται και μπορείς να προχωρήσεις. Κι έχεις και το Μένιο, να σου δίνει δύναμη να κάνεις ένα βήμα παραπέρα. Θέσε προτεραιότητες και μην αφήνεις τον εαυτό σου έξω από τη λίστα!

Giorgia_is_coming_to_town είπε...

Θέλει κότσια... τουλάχιστον έχεις τα παιδιά, κι αυτό είναι δώρο από μόνο του. Καλό κουράγιο, είπαμε, υπάρχουν μανάδες και "μανάδες".

Ναυαγός είπε...

Το θέμα είναι όντως πολύ προσωπικό και ευαίσθητο.

Εγώ σε αυτές τις περιπτώσεις αυτό που σκέφτομαι πάντα είναι τα παιδιά.

Πως να το βιώνουν όλο αυτό...

Χαίρομαι όμως που το βλέπεις εσύ τόσο ξεκαθαρισμένα και ελπίζω να δίνεις στα παιδιά αυτό που δεν παίρνουν από τη μάνα τους.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σε προσωπικά τέτοια θέματα δεν θέλω να παίρνω θέση. Μου φάνηκε σα σχόλιο σε κείμενό μου, αλλά ίσως κάνω λάθος και απλά να είναι συμπτωματικη δημοσίευση. Αντιλαμβάνομαι όμως τέτοιες περιπτώσεις.

Shades είπε...

Η φωτογραφία είναι από (www.dpgr.gr)
Tamvakos..

Sunshine καπως ετσι

Ανατολη μου δεν εχεις δικαιωμα να μην εισαι δυνατος

Παραξενο εγραψα πιο πανω το ψευδωνυμο του φωτογραφου, ευχαριστω για το χαμογελο

Shades είπε...

Ανναμαρια και βέβαια υπήρχαν όμορφες στιγμές.. και σε τέτοια θέματα για να έχεις μια ολοκληρωμένη εικόνα είναι καλύτερα να ακούς όλες τις πλευρές.. απλά εγώ λέω τη δική μου

Κρετινακι καλό Μάρτη και τα χαιρετίσματα απ’ το Μενιο

Αταλάντη στη λίστα θα είμαι πάντα

Giorgia όταν αποφασίσεις να γίνεις γονιός πρέπει να ξέρεις τι κάνεις γιατί αυτό δεν αλλαζει μετά

Ναυαγέ θα με πάρεις στο νησί;

Καλημέρα Δείμο

Καλημέρα σε όλους***

marilia είπε...

...

Μια αγκαλιά σνουποφιλιά!

candy's τετραδιάκι είπε...

Hσουν μικρος τοτε νταρκουλι.
Μην κατηγορισεις τον εαυτο σου για τιποτα:)

Μου ελειψες αυτες τις μερες που δεν σε εβλεπα εδω:)

~~kindergarden teacher ~~ είπε...

....δυσκολεύομαι κιεγω να αφησω σχολιο ..ειναι πολυ προσωπικο το θεμα....αυτο που εχει τωρα σημασία ομως ειναι τα παιδιά ..αυτα να προσεξεις(-ετε)

τα...χαμογελα μου ..:))))

Shades είπε...

Marilia ευχαριστώ

Candy κι εμένα μικρό

Σέβα η μόνη μου σκέψη αυτή είναι μέρα νύχτα.

Αλητισσα είπε...

Τα ιδια ζω κι εγω απο την αναποδη..
Κουραγιο..

Nicky-Athina Polymeri είπε...

Εγω πάντως συμφωνώ με τον Μένιο!!!!

Shades είπε...

Αλήτισσα ;)

Κορούλα κι εγώ συμφωνώ με το Μένιο.

George είπε...

Δυστυχώς σε τέτοιες περιπτώσεις μένει μια πίκρα πάντα. Δεν προσφέρει όμως τίποτα παραπάνω παρά μονάχα πόνο και θλίψη. Πάει πέρασε και μην γυρίζεις τίποτα. Δεν μπορείς να αλλάξεις κάτι. Μπορείς όμως να κάνεις πολλά ακόμα για σένα και την κόρη σου (αν διάβασα καλά). Το κυριότερο να δώσεις τις αρχές που εσύ κρίνεις ότι πρέπει να έχει, αλλά και εσύ να ζήσεις και να γεμίσεις με όμορφα συναισθήματα. Μέχρι στιγμής πιστεύω πως τα καταφέρνεις. Δεν νομίζω ότι πρέπει να πώ κάτι άλλο.

Παιδίσκη ερωμένη είπε...

Με πόνεσε..

Ο Μένιος έχει δίκιο..

Gwgw είπε...

Κάνε μου μια χάρη και από εδώ και πέρα άκου τον Μένιο απ'την αρχή. Όμως μην μετανιώνεις για τίποτα ό,τι έγινε, έγινε. Να εισαι χαρούμενος που έχεις ένα γλυκούλι spidermanaki όλο δικό σου!!