Σελίδες

Τρίτη, Φεβρουαρίου 6

Με τα φώτα σβηστά...



Μια παράσταση ήταν..

..μια παράσταση για ένα ρόλο..

..μια παράσταση που δεν χρειάστηκε να υποδυθώ..

..μια ζωή..

..μια ζωή στο σανίδι..

..ένας έρωτας..

..σε λατρεύω..

..μια ψυχή χωρίς ρούχα..

..χωρίς μάσκα..

..μια σκιά στη ζωή σου..

..ένα γέλιο..

..ένα κλάμα..

..μια παράσταση για ένα θεατή..

..για σένα..

..και τα φώτα χαμηλώσανε τώρα..

..κρύβομαι..

..να κλίσει η αυλαία..

..να κλίσει η αυλαία τώρα..

..άπλωσε μου το χέρι ή φύγε..

..μια παράσταση κάθε νύχτα..

..με τη ψυχή να είναι μόνη..

..μόνη..

..τελείως μόνη..

..καλό δρόμο μωρό μου..

..να προσέχεις..

26 σχόλια:

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ είπε...

Πραγματικά με συγκίνησες Shade...! To ξέρει άραγε πόσο τυχερή είναι; Τελικά η ζωή είναι όντως άδικη...
Σημασία έχει που εσύ έπαιξες το ρόλο σου αληθινά κι ανθρώπινα. Με αξιοπρέπεια! Άν δεν μπόρεσε να το καταλάβει, εκείνη έχασε, πραγματικά! Δεν πειράζει αν κάποιες φορές δακρύζουμε, έχει αξία αυτός ο πόνος!
Να χαμογελάς & να είσαι καλά γιατί το αξίζεις! Και γιατί έτσι ξορκίζεις την τύχη σου...
Καλημέρα! Μια όμορφη μέρα!

Xνούδι είπε...

Εχει την αγάπη σου φύλακα άγγελο καλέ μου shades!!!!
Να προσέχεις κι εσύ.
Καλημέρα

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μια συγκυνητική αυλαία έπεσε και έμεινε η ανάμνηση. Η ευχή είνβαι να θυμόμαστε μόνο τις καλές στιγμές και οι αρνητικές να χάνονται στα βάθη της λησμονιάς.

Tradescadia είπε...

"Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή, σα ροκ συγκρότημα. Κι αν μας αντέξει το σκοινί, θα φανεί στο χειροκρότημα..." Η ζωή μια σκηνή, ένα σκοινί, κι εμείς ακροβάτες στο έλεός της. Το χειροκρότημα...δικό σου!

Estrella_ είπε...

Kάποιες φορές δε θα θελα να είχα καμία ανάμνηση.
Όμως είναι αδύνατον. Μαζί τους ζούμε και ίσως γινόμαστε πιο δυνατοί.

Να σε προσέχεις.

annamaria είπε...

Όταν υποδύεσαι τον εαυτό σου, μόνο ρόλος δεν είναι!
Όταν προσφέρεις το είναι σου, μόνο παράσταση δεν είναι !
Εύχεσαι καλό δρόμο τη στιγμή που είσαι συνοδοιπόρος?
Πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψεις αυτό που λατρεύεις??
Πως λες να προσέχει, τη στιγμή που σε κάθε της βήμα είσαι εκεί ??

Όσο για το χειροκρότημα……ποιος το έχει ανάγκη??

GhostHunter είπε...

"Άπλωσε το χέρι ή φύγε..."

Δεν αξίζει διαφορετικά...

Τα ίδια πράττω..

Καλημέρα φίλε

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Οντως τυχερή, που βρέθηκες στο διάβα της. Να προσέχεις ΕΣΕΝΑ!
:-)

Αγγελική Στ. είπε...

Χωρίς σχόλιο... (ένα δάκρυ μόνο;;)

Shades είπε...

Το μόνο χειροκρότημα που μπορώ ν’ ακούσω εδώ είναι αυτό για τις απαντήσεις σας...
Καλημέρα***

George είπε...

Αγάπη-Πόνος-Αγάπη.
Υπέροχο!

candy's τετραδιάκι είπε...

Αχ νταρκουλη μου!!
Αν συνεχιζεις να γραφεις ετσι θα σε ερωτευτω!!! ;)

:)))

Φοινιξ είπε...

Τέτοια αυλαία κάθε μέρα shades.

Και μια τέτοια αυλαία πέφτει κάθε μέρα.

Να προσέχεις και εσύ να προσέχει και αυτή.

Παντοτινά θα δίνει παράσταση μέσα σου.

~~kindergarden teacher ~~ είπε...

...Μπορεί η αυλαία να έπεσε... αλλά αυτο δεν σημαίνει οτι δεν θα έχουμε ''νέες ''παραστάσεις ....
..έτσι;..ε;΄

Ναυαγός είπε...

Θα ήθελα πολύ να έχω κάνει το σχόλιο της tradescadia...

Αλητισσα είπε...

Ας ευχηθουμε μαζι χερι χερι με την ελπιδα τον καλυτερο ρολο σου να μην τον εχεις "παιξει" ακομα..
Να ανοιξει μια αλλη αυλαια και το χειροκροτημα να ειναι αυτο που προσδοκεις..

Desposini Savio είπε...

Αυτό που αξίζει είναι πως ξέρεις πως το ένιωσες πραγματικά, ουσιαστικά.
Πάμε γι'άλλα...

Фе́ммe скатале είπε...

Οταν λες σε καποιον να προσεχει, δεν προσεχει ποτε

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Η στάση, που κρατάμε, είτε φεύγουμε μόνοι είτε μας "φεύγουν", έχει την σημασία της. Από αυτήν αποκαλύπτονται τα περισσότερα κι απ' αυτήν εξαρτάται ποιός από τους δύο δικαιώνεται, τελικά, και γιατί...

soulmates είπε...

kalhmera.
na prosexeis...

Alkyoni είπε...

έλα ώρα ν ανάψεις τα φώτα
:)

Παιδίσκη ερωμένη είπε...

Με πόνεσε ..

Όσο κι εσένα..

Shades είπε...

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
τραγούδι άγνωστο και αγέννητη σιωπή
πίσω απ' τα μάτια, πίσω απ' της ζωής το βέλο
κρύβεσαι σαν βροχή που στέγνωσε το ξέρω
νεροποντή που περιμένω μια ζωή
γιατί δεν έρχεσαι...

Μια καταιγίδα θέλω να 'ρθει να ουρλιάξει
όσα δεν είπαμε από φόβο ή ντροπή
στα σωθικά μας και στα μάτια μας να ψάξει
κάθε μας λέξη μυστική να την πετάξει
μέχρι τον ήλιο ν' ανεβεί και να τον κάψει
γιατί δεν έρχεσαι...

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν νυχτώνει
όταν κρατιέμαι σαν χερούλι απ' το ποτό
απ' το ποτό της φαντασίας μου που με λιώνει
κάθε γουλιά του καίει σαν πάγος και σαν χιόνι
κι ανατινάζει του μυαλού μου το βυθό
γιατί δεν έρχεσαι...

Μια καταιγίδα θέλω να 'ρθει να μας πνίξει
σ' ένα τραγούδι που δεν έγραψε κανείς
ότι δεν γίναμε ποτέ να μην το δείξει
να 'ναι γιορτή την αγκαλιά της να ανοίξει
στην ανημπόρια της χαμένης μας ζωής
γιατί δεν έρχεσαι

γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Απ' της ψυχής μου το ιερό ως της ζωής μου το μπουρδέλο
χτίσε μια γέφυρα να πάω και να 'ρθω
γιατί δεν έρχεσαι ποτέ, ποτέ όταν σε θέλω
κλείσε τα μάτια μου και έλα να σε δω
γιατί δεν έρχεσαι

γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω...

Ιωαννίδης Αλκίνοος.

tatine είπε...

με τα φώτα σβηστά
συμβαίνουν τα πιο δυνατά, τα πιο φωτεινά, τα πιο σπουδαία.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Shades δεν είναι το σκοτάδι που κρύβει την ομορφιά αλλά το φως που αναδεικνύει την ασχήμια..
Μην ανάψεις τα φώτα...

allmylife είπε...

παρατηρώ μόνο.
σωπαίνοντας εδώ.