Όχι και πρέπει να γιορτάζουμε. Μέρα γιορτής είναι κάθε μέρα που πολεμάμε για ελευθερία και δημοκρατία. Μέρα αντι-γιορτής είναι κάθε μέρα που κυριαρχεί η υποταγή, ο πόνος και ο σκλαβιά.
και πιάνεται η ψυχή απ την εικόνα, κι αγκριφωμένη σκουζει για αέρα λίγο καθαρό, φτάνει το κόκκινο, στους δρόμους στα χέρια στις γιορτές, λίγο γαλάζιο της δύναμης πράσινο της ελπίδα και χρυσό της νόησης ποθώ... λίγο έτσι να ξαλεγράρει το ματι, σα πάνω σε κύμα ή σε σύννεφο, ή σε φωλιά στο δέντρο κρυμμένη...
πονάει τούτος ο κόσμος, κι οι μέρες γιορτάζουν ανύπαρκτους θεούς, κι ίσως ανύπαρκτα αισθήματα, συναισθήματα, φτου....
μη ματιαστούμε και κολλήσουμε κι εμείς
καλη νύχτα, και μη με ξυπνάτε το πρωί, η νύχτα εχει ησυχία την προτιμώ
OΧι. Αλλά και πάλι δεν μπορεις να βάλεις τέλος στο παράλογο. Εάν όλοι οι γύρω μου δεν είναι τρελοί, τότε είμαι εγώ, έλεγε ο Νίτσε. Ισως και να πρέπει απλά να κάνει ο καθένας τη δουλειά του ήσυχα, και να τρώει το σύστημα απο μέσα, αθόρυβα....όπως άλλωστε πήραν όλοι αυτοι την εξουσιά στα χέρια τους!
13 σχόλια:
:(
΄Οχι βέβαια, εκείνοι που λες, μας .....κυβερνάνε
΄Ομως: "Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει"
Δε σε βρίσκω καθόλου άσχετο. Ξέρεις πόσοι που γιορτάζουν σήμερα θα καταλήξουν κάπως έτσι μέσα σε΄1 μήνα;
Ναυαγέ εσένα περίμενα να δω που ξέρεις το τρόπο ν' αλλάξεις το κόσμο.
Έχεις καμιά ιδέα γι' αυτά;
Όχι και πρέπει να γιορτάζουμε. Μέρα γιορτής είναι κάθε μέρα που πολεμάμε για ελευθερία και δημοκρατία. Μέρα αντι-γιορτής είναι κάθε μέρα που κυριαρχεί η υποταγή, ο πόνος και ο σκλαβιά.
Μια εικόνα χίλιες λέξεις, μια δυνατή εικόνα όμως, σαν αυτές αξίζει και λέει παραπάνω!!
Όσο υπάρχουν στραβά στον κόσμο πρέπει να τα υπογραμμίζουμε μπας και κάποτε λιγοστέψουν
Η επανάσταση δεν γίνεται με λόγια και οι κρατούντες εύκολα γίνονται τύραννοι.
και πιάνεται η ψυχή απ την εικόνα, κι αγκριφωμένη σκουζει για αέρα λίγο καθαρό, φτάνει το κόκκινο, στους δρόμους στα χέρια στις γιορτές, λίγο γαλάζιο της δύναμης πράσινο της ελπίδα και χρυσό της νόησης ποθώ... λίγο έτσι να ξαλεγράρει το ματι, σα πάνω σε κύμα ή σε σύννεφο, ή σε φωλιά στο δέντρο κρυμμένη...
πονάει τούτος ο κόσμος, κι οι μέρες γιορτάζουν ανύπαρκτους θεούς, κι ίσως ανύπαρκτα αισθήματα, συναισθήματα, φτου....
μη ματιαστούμε και κολλήσουμε κι εμείς
καλη νύχτα, και μη με ξυπνάτε το πρωί, η νύχτα εχει ησυχία την προτιμώ
shades
Εχω μια τρελλή ιδέα που όμως είναι πολύ κουκουρούκου και θέλει το χρόνο της για να τη βγάλλω έξω.
Το ότι κάνω χιούμορ με αυτά είναι γιατί προς το παρόν, δεν ξέρω τι άλλο να κάνω.
Ρε Ναυαγέ μας έχεις βγάλει τη ψυχή μ'αυτή τη τρελλή ιδέα ξέρνα την επιτέλους.
OΧι. Αλλά και πάλι δεν μπορεις να βάλεις τέλος στο παράλογο. Εάν όλοι οι γύρω μου δεν είναι τρελοί, τότε είμαι εγώ, έλεγε ο Νίτσε. Ισως και να πρέπει απλά να κάνει ο καθένας τη δουλειά του ήσυχα, και να τρώει το σύστημα απο μέσα, αθόρυβα....όπως άλλωστε πήραν όλοι αυτοι την εξουσιά στα χέρια τους!
Καλημέρα!
Παίζουμε, θα παίξεις μαζί μας;!
http://elvetos.blogspot.com/2007/02/blog-post_15.html
Σφίχτηκε το στομάχι μου..
Δημοσίευση σχολίου