
Μεσημεράκι Κυριακής καλή μέρα με έναν ήλιο να στέκι ψηλά και να χαζεύω τα παλιά αντικείμενα που τόσο μ’ αρέσουν στο παζάρι του Πειραιά.
Ραδιόφωνα και πικάπ εποχής.. παλιά βινύλια.. γραμμόφωνα και δίπλα ότι πάρεις ένα ευρώ.. από ξυραφάκια μέχρι κοκαλάκια για τα μαλλιά.. προφυλακτικά (την αντοχή τους δεν ξέρω).. μπαταρίες.. μηχανές για κούρεμα..
Απέναντι σέξι κοιλοτάκια αραχνοΰφαντα (3 ευρώ τα πέντε τεμάχια) σε φούξια και κόκκινα χρώματα ότι πρέπει για σκίσιμο.
Η ζαλάδα απ’ τις χτεσινές μπόμπες έχει μείνει να μου θυμίσει την όμορφη βραδιά σ’ ένα club-άκι με καλή παρέα.. ναι Μαργαρίτα για σένα το λέω κι ας μην το διαβάσεις ποτέ.
Σε λίγο καθισμένοι εγώ κι ο Μένιος σ’ ένα καφενεδάκι παραδοσιακό στις παρυφές του παζαριού, απολαμβάνουμε τον Λουμίδη χαζεύοντας παράλληλα τα γερόντια που παίζουν τάβλι στη γωνιά φωνάζοντας και κάνοντας καζούρα ο ένας στον άλλον.
«Γίνονται θαύματα στις μέρες μας;
Τι έγινε ρε Μένιο με ‘κείνη την υπόθεση της Λαμίας.. ναι με το λείψανο του μοναχού που το βρήκαν ανέπαφο λέει.. κι έτρεχε ο κόσμος απ’ όλη την Ελλάδα να προσκυνήσει το θαύμα.. πάει κι αυτό δέκα μέρες πουλάει στα κανάλια και όλα ίσωμα.. όλα καλά.
Τι θυμήθηκα πάλι.. που το ξέθαψα το σκήνωμα»
Αμίλητος ο Μένιος απλά με βλέπει με μάτια γουρλωτά και ξέρει ότι μόλις άρχισα.. πήρα φόρα που λένε..
«θυμάμαι ατέλειωτες συζητήσεις στα κωλοκάναλα και αναλύσεις από ειδικούς παραθυρολόγους και οι απλοί πολίτες να τρέχουν για τάματα..
Οι απλοί πολίτες..
Για ποιους απλούς πολίτες μιλάμε ρε Μένιο.. γι’ αυτούς που έχουν την Μαρία την άσχημη πρώτη σε τηλεθέαση κι έκαναν σουξέ το Βας; μήπως μιλάμε γι’ αυτούς που στέλνουν SMS σε ριάλυτι και ψηφίζουν τραγούδι για την γιουροβίζιον;
Για τους ιδίους πολίτες που χειροκροτούν μες τον ενθουσιασμό τους υποψηφίους που πήραν σβάρνα τις λαϊκές αγορές και τις δημόσιες υπηρεσίες προεκλογικά και υπόσχονταν πάλι λαγούς με πετραχήλια;
Για τους ιδίους πολίτες που γκρινιάζουν τέσσερα χρόνια και πάλι τους ιδίους πάνε και ψηφίζουν στις κάλπες;
Ε λοιπόν ναι γίνονται θαύματα στις μέρες μας..
Θαύμα δεν είναι ότι υπάρχει μεγάλη μερίδα από ανέργους και υποαπασχολούμενους που έχουν οικογένειες πίσω και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα;
Θαύμα δεν είναι η δεξιοτεχνία που ελίσσεται ο νεοέλληνας ανάμεσα σε κάρτες και καταναλωτικά δάνεια ενώ παράλληλα έχει καλύτερο αυτοκίνητο απ’ του απέναντι και τελευταίο μοντέλο κινητού;
Δεν είναι θαύμα που στην Ελλάδα πληρώνεσαι λιγότερο από οποιοδήποτε ευρωπαίο αλλά χρειάζεσαι για να ζήσεις περισσότερα χρήματα από αυτόν;
Θαύμα δεν είναι που καταφέρνει να ζει η μάνα μου με 400 ευρώ σύνταξη;
Θαύμα δεν είναι και μυστήριο ΜΕΓΑ η συγκάλυψη σκανδάλων.. υποκλοπών.. και κάθε είδους ρεμούλας και πλιάτσικου επί δεκαετίες και οι πρωταγωνιστές δεν κατονομάζονται ποτέ;
Θαύμα δεν είναι να μένεις στο νοίκι και να σπουδάζεις δυο παιδιά επαρχεία με φροντιστήρια σπίτια κλπ κλπ
Θαύμα δεν είναι να ασχολείτε όλη η χώρα επί μήνες για ένα γαμημένο βιβλίο ιστορίας και να αφήνουμε την παιδεία στα χάλια της;»
..είχα πάρει φόρα και δεν έλεγα να σταματήσω με τίποτα, τα γερόντια τώρα είχαν σταματήσει το τάβλι κι έστεκαν δίπλα μου ακούγοντάς με προσεκτικά..
..ο Μένιος μπορούσε να καταλάβει βέβαια τη στιγμή..
..γλώσσα δεν έλεγα να βάλω μέσα ούτε πτοήθηκα από τα βλέμματα των θαμώνων του καφενείου..
-Πιασε μια ποικιλία ρε μάγκα και φέρε δυο ουζάκια να τα πιούμε με το φίλο..
-Περιμένετε παρέα κύριε;
-Άντε τώρα να απαντήσεις σε κάτι τόσο απλό..